موریس (Mauritius)
پورت لوئی، پورت لوئی، موقعیت. کشور جزیرۀ موریس، در آب های غربی اقیانوس هند و در حدود ۸۰۰کیلومتری شرق ماداگاسکار قرار دارد. مساحت این کشور ۲,۰۴۰
کیلومتر مربع است و پایتخت آن پورت لوئی است.سیمای طبیعی. جمهوری موریس مجموعه ای است از جزایر موریس، رودریگس، اگالِگا، و آبسنگهای کارگادوس کاراژوس واقع در دوراب های ۸۰۰کیلومتری شرق ماداگاسکار. جزیرۀ موریس که بزرگ ترین جزیرۀ مجموعۀ مذکور است، ۷۲ کیلومتر درازا، ۵۳ کیلومتر پهنا و ۱,۸۶۵ کیلومتر مربع مساحت دارد. اراضی آن کوهستانی و دارای منشأ آتشفشانی است. پیرامون این جزیره را آب سنگ ها و صخره های مرجانی فرا گرفته و جلگۀ ساحلی نسبتاً پهناوری در شمال آن جا دارد. بخش مرکزی این جزیره از قله های متعددی تشکیل شده است که بقایایی از یک آتشفشان عظیم اند و ارتفاع بلندترین نقطۀ آن به ۸۲۶ متر می رسد. رودخانه های کوتاه متعددی از ارتفاعات مزبور سرچشمه می گیرند که مهم ترین آن ها عبارت اند از رودهای گراند، و پُسته. دریاچۀ ماره او واکوا که بر فراز ارتفاعات مرکز جنوبی قرار دارد، مهم ترین عارضه آبی آن است. جزیرۀ موریس حدود ۹۵ درصد از جمعیت این کشور را در خود جا داده و شهر پورت لوئی، پایتخت کشور، در ساحل غربی آن واقع است و بو باسن، کوتر بورن، کورپیپ، واکواس، و فینیکس از دیگر شهرهای مهم آن هستند. جزیرک های غیرمسکون چندی نیز در آب های ساحلی این جزیره قرار دارند که کرت، آمبر، گونرس کوئین، راوند، فلت، و بنیتیر از آن جمله اند. رودریگس با ۱۰۴ کیلومتر مربع مساحت جزیره ای کوهستانی است که در ۸۰۰کیلومتری شرق ماداگاسکار واقع است و بلندترین نقطۀ آن ۳۹۵ متر ارتفاع دارد. غارهای آهکی بسیاری در بخش غربی آن دیده می شود و پورت متورین مهم ترین آبادی آن است. جزیرۀ کوچک آگالِگا بزرگ ترین جزیرۀ گروه کوچکی است با نام کارگادوس کاراژوس که در مجموع ۷۱ کیلومتر مربع مساحت دارد. اقلیم جزایر موریس گرم و مرطوب است و وزش بادهای به سامانِ جنوب شرقی هوای آن را تعدیل می کند و موجب بارش باران شدید و گاه توفندهای ویرانگر می شود. جنگل های انبوه موریس، که زمانی سراسر جزایر را فراگرفته بود، به مرور زدوده شده و حیات وحش آن را، که شامل جانورانی چون جوجه تیغی و خفاش و امثال آن است، تهدید می کند. بارندگی های موریس غالباً در تابستان روی می دهد و مقدار آن بین ۱۰۰۰ میلی متر در نواحی ساحلی تا ۵هزار میلی متر در ارتفاعات مرکزی متغیر است. میانگین دمای شهر پورت لوئی در دی ماه برابر۲۲.۸ درجۀ سانتی گراد، در تیرماه۲۷.۲ درجه سانتی گراد، و میانگین بارندگی آن۱۰۰۰ میلی متر است.
اقتصاد. موریس از نظر اقتصادی به شدت وابسته به محصول نیشکر است و چای، موز، تنباکو و انواع میوه از دیگر فرآورده های کشاورزی آن محسوب می شوند. صنعت ماهی گیری نیز، که از پایه های اصلی اقتصاد موریس است، در سال های اخیر دگرگون شده و شیوه های نوینی جانشین روش های سنتی و قدیمی شده است. تولید محصولاتی مانند منسوجات، پوشاک، پلاستیک، و الکترونیک ازجمله فعالیت های صنعتی این کشور به حساب می آیند. زیبایی های طبیعت و چشم اندازهای دل فریب، این سرزمین را به منطقه ای توریستی تبدیل کرده و صنعت
گردشگری این کشور روزبه روز بیشتر توسعه می یابد و آن را در ردیف موفق ترین کشورهای گردشگری قرار داده است. واردات آن بیش از صادرات است و سنگینی هزینۀ مواد غذایی، سوخت، ماشین آلات و دیگر مصنوعات صنعتی بر اقتصاد این کشور کاملاً محسوس است.
حکومت و سیاست. نوع حکومت این کشور جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون گذاری است. رئیس جمهور، که عالی ترین مقام کشور است، درپی آرای اکثریت نمایندگان مجلس ملی برای یک دورۀ پنج ساله انتخاب می شود. مجلس ملی موریس متشکل از ۶۲ نماینده و هشت کرسی اضافه مخصوص اقلیت هاست که اعضای آن را مردم برای مدت ۵ سال برمی گزینند و رهبر حزب اکثریت مقام اجرایی نخست وزیری و تشکیل هیئت دولت را برعهده دارد.
مردم و تاریخ. جمعیت موریس ۱,۲۸۰,۹۲۵ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۶۲۷.۹ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد جمعیت آن۰.۹ درصد است و ۶۸ درصد از آنان را هندی های موریسی تشکیل می دهند.۵۲.۵ درصد از این جمعیت از آیین
هندو پیروی می کنند و ۵۷ درصدشان روستانشین اند. زبان رسمی آنان
انگلیسی است و زبان فرانسه نیز رایج است. امید به زندگی در این کشور ۷۱ سال است و ۸۴ درصد از مردم آن باسوادند. پرتغالی ها بین سال های ۱۵۰۷ تا ۱۵۱۲ موریس را کشف کردند و هلندی ها نخستین اقوامی بودند که از ۱۵۹۸ تا ۱۷۱۰ در آن سرزمین ساکن شدند و به افتخار کنت موریس، دریانورد و کاشف هلندی، آن جا را موریس نامیدند. در ۱۸۱۰ انگلیسی ها جزایر موریس را تصرف کردند و مطابق عهدنامۀ ۱۸۱۴ پاریس آن را به تملک خود درآوردند و در اراضی آن به کشت نیشکر پرداختند. با لغو برده داری در ۱۸۳۵، در حدود ۴۵۰هزار کارگر هندی به جزیرۀ موریس آورده شدند تا در کشتزارهای نیشکر به کار گمارده شوند. پس از پایان جنگ جهانی دوم، زمزمه های
استقلال خواهی مردم موریس آغاز شد. و در ۱۹۵۷ به خودگردانی داخلی نایل آمد و در ۱۲ مارس ۱۹۶۸ به استقلال کامل رسید و در مارس ۱۹۹۲ به جمهوری موریس موسوم شد.