دودمان لیائو

دودمان لیائو (‎/ljaʊ/‎؛ خیتان: Mos Jælud؛چینی سنتی: 遼朝؛چینی ساده شده: 辽朝؛ پین یین: Liáo cháo)، همچنین شناخته شده با نام امپراتوری لیائو، رسماً لیائوی کبیر (大遼؛ 大辽؛ دا لیائو)، یا دولت خیتان (چیدان) (خیتان: Mos diau-d kitai huldʒi gur)، یک امپراتوری در آسیای شرقی بود که از سال ۹۰۷ میلادی تا سال ۱۱۲۵ در حدود مغولستان کنونی و بخش هایی از خاور دور روسیه، منچوری، شمال چین، و شمال شرقی کره فرمانروایی می نمود. یلو آبائوجی، خاقان خیتان ها در حدود زمان سقوط دودمان تانگ این امپراتوری را ایجاد کرد و نخستین حکومتی بود که بر تمام منچوری حکمرانی می کرد.
بودائیسم
روح باوری سنتی خیتان
امپراتوری لیائو توسط جورچنهای سلسله کین در ۱۱۲۵ میلادی از میان رفت اما قوم خیتان مدتی بعد در آسیای مرکزی خانات قراختایی را به وجود آورد که تا یک قرن بعد (تا زمان حملهٔ مغولان به رهبری چنگیزخان) بر آن منطقه حکومت کرد.