کلمه جو
صفحه اصلی

کاخ گلستان

لغت نامه دهخدا

کاخ گلستان. [ خ ِ گ ُ ل ِ ] ( اِخ ) ( موزه ٔ... ) از ابنیه دوره ناصری. چهل سال پیش ، در اواسط سلطنت ناصرالدین شاه قاجار اصلاً کوچکترین اثر ازعمارات مفصل و زیبائی که امروز به نام کاخ گلستان معروف است وجود نداشت. بجای بنای مجلل کاخ کنونی ، باغ بزرگ و زیبائی بود که شاه قاجار، از اندرون خود که حالا بعمارت خوابگاه معروف است و محل یکی از ادارات وزارت دارائی است ، برای تفریح و تفرج بدانجا میرفت.
یک روز ناصرالدین شاه تصمیم گرفت که برای جواهر سلطنتی خود موزه ای بسازد، و یکهفته بعد از آنروز، که شاه چنین تصمیمی گرفته بود، در جائیکه اکنون کاخ گلستان برپاست چندین متر زمین را کندند تا شالده بنائی را که بزودی میبایست محل حفظ جواهر گرانبهای سلطنتی ایران گردد،بسازند.
ساختمان کاخ گلستان در حدود پنجسال طول کشید و در عرض این مدت هفته ای نبود که شاه در پایتخت باشد و شخصاً بسرکشی آن نرود و برای تسریع در اتمام آن دستوری تازه ومؤکد ندهد، هر وقت به آنجا می رفت میگفت : «کاش عمرم کفاف بدهد که این ساختمان را تمام کنم ».
ساختمان کاخ در زمان همان شاه بپایان رسید وانتقال جواهر سلطنتی به تالار موزه آغاز گشت.
هنگامی که تمام جواهر، در جعبه آینه های بزرگ کاخ که در دیوار جای دارد چیده و آماده شد ناصرالدین شاه شخصاً برای افتتاح موزه رفت ، و پس از بازدید قسمت های مختلف کاخ رو به همراهان کرد و گفت : «مثل اینکه موزه بدی نشده است ، دلم میخواهد عمرم وفا کند و خیلی بیش از اینها در تکمیل آن بکوشم.»
هنوز دو سال از افتتاح موزه جواهر نگذشته بود که غوغای تحریم استعمال تنباکو برخاست. مردم برای تظلم و دادخواهی بکاخ شاهی پناه بردند و جار و جنجال بسیار برپا کردند و بدور باغها وکاخها ریختند، و آن وقت ناصرالدین شاه به این فکر افتاد که اگر سیل جمعیت بموزه جواهر راه یابد و دُر و گوهرها را از دل قفسه های شیشه ای بیرون کشد چه میتوان کرد؟ در آنروزها ناصرالدین شاه ، برای آنکه ذهن مردم را متوجه این موضوع نسازد نگرانی خود را پنهان داشت اما بمحض آنکه غوغای تنباکو خوابید به بهانه اینکه ، تالار موزه و کاخ تعمیر لازم دارد، دستور داد جواهر سلطنتی را جمع کرده در گاو صندوق های آهنین بگذارندو به یکی از سردابهای محکم اندرون کاخ سلطنتی ببرندو سپس برای آنکه موزه بر هم نخورد مقداری از ظروف ولوازم گرانبها و قدیمی را که در انبارهای سلطنتی موجود بود برای موزه فرستاد.

کاخ گلستان . [ خ ِ گ ُ ل ِ ] (اِخ ) (موزه ٔ...) از ابنیه ٔ دوره ٔ ناصری . چهل سال پیش ، در اواسط سلطنت ناصرالدین شاه قاجار اصلاً کوچکترین اثر ازعمارات مفصل و زیبائی که امروز به نام کاخ گلستان معروف است وجود نداشت . بجای بنای مجلل کاخ کنونی ، باغ بزرگ و زیبائی بود که شاه قاجار، از اندرون خود که حالا بعمارت خوابگاه معروف است و محل یکی از ادارات وزارت دارائی است ، برای تفریح و تفرج بدانجا میرفت .
یک روز ناصرالدین شاه تصمیم گرفت که برای جواهر سلطنتی خود موزه ای بسازد، و یکهفته بعد از آنروز، که شاه چنین تصمیمی گرفته بود، در جائیکه اکنون کاخ گلستان برپاست چندین متر زمین را کندند تا شالده ٔ بنائی را که بزودی میبایست محل حفظ جواهر گرانبهای سلطنتی ایران گردد،بسازند.
ساختمان کاخ گلستان در حدود پنجسال طول کشید و در عرض این مدت هفته ای نبود که شاه در پایتخت باشد و شخصاً بسرکشی آن نرود و برای تسریع در اتمام آن دستوری تازه ومؤکد ندهد، هر وقت به آنجا می رفت میگفت : «کاش عمرم کفاف بدهد که این ساختمان را تمام کنم ».
ساختمان کاخ در زمان همان شاه بپایان رسید وانتقال جواهر سلطنتی به تالار موزه آغاز گشت .
هنگامی که تمام جواهر، در جعبه آینه های بزرگ کاخ که در دیوار جای دارد چیده و آماده شد ناصرالدین شاه شخصاً برای افتتاح موزه رفت ، و پس از بازدید قسمت های مختلف کاخ رو به همراهان کرد و گفت : «مثل اینکه موزه ٔ بدی نشده است ، دلم میخواهد عمرم وفا کند و خیلی بیش از اینها در تکمیل آن بکوشم .»
هنوز دو سال از افتتاح موزه ٔ جواهر نگذشته بود که غوغای تحریم استعمال تنباکو برخاست . مردم برای تظلم و دادخواهی بکاخ شاهی پناه بردند و جار و جنجال بسیار برپا کردند و بدور باغها وکاخها ریختند، و آن وقت ناصرالدین شاه به این فکر افتاد که اگر سیل جمعیت بموزه ٔ جواهر راه یابد و دُر و گوهرها را از دل قفسه های شیشه ای بیرون کشد چه میتوان کرد؟ در آنروزها ناصرالدین شاه ، برای آنکه ذهن مردم را متوجه این موضوع نسازد نگرانی خود را پنهان داشت اما بمحض آنکه غوغای تنباکو خوابید به بهانه ٔ اینکه ، تالار موزه و کاخ تعمیر لازم دارد، دستور داد جواهر سلطنتی را جمع کرده در گاو صندوق های آهنین بگذارندو به یکی از سردابهای محکم اندرون کاخ سلطنتی ببرندو سپس برای آنکه موزه بر هم نخورد مقداری از ظروف ولوازم گرانبها و قدیمی را که در انبارهای سلطنتی موجود بود برای موزه فرستاد.
جواهر سلطنتی از آن پس ، تا دوران سلطنت رضا شاه در خاندان قاجاریه بود، در این زمان قسمتی از آن برای پشتوانه ٔ اسکناس به خزانه ٔجواهر بانک ملی انتقال یافت و قسمتی دیگر مجدداً بموزه ٔ گلستان فرستاده شد.
یکبار دیگر در شهریور 1320 زنگ خطربصدا درآمد و پس از فرونشستن آتش فتنه جواهر سلطنتی موزه ٔ کاخ گلستان نیز البته بعنوان امانت به خزانه ٔجواهر بانک ملی منتقل شد.
امروز در موزه ٔ کاخ گلستان حتی یک قطعه جواهر پیاده وجود ندارد، اما در عوض بر در و دیوار و زمین و سقف آن اشیاء عتیقه ٔ گرانبها که متأسفانه از هیچکدام تاریخچه ٔ صحیحی در دست نیست فراوان است .
در بالای تالار موزه ، روبروی درورودی دو تخت و یک صندلی مرصع در کنار هم گذاشته اند. بزرگترین این تختها، تخت طاوس نام دارد. که در زمان فتحعلی شاه ساخته شده است . میگویند فتحعلی شاه زنی اصفهانی به نام طاوس داشت که او را بیش از دیگر زنان خویش دوست میداشت و هنگامی که خواست او را به عقد خود درآورد دستور داد این تخت را بسازند تا مراسم عقدکنان در روی آن انجام گیرد.
هم اکنون مخده و متکای شاهی که فتحعلی شاه در مجالس طرب بر آن تکیه میزده بر روی تخت قرار دارد. بالای قسمت پشتی تخت ، از طلای ناب چیزی بشکل خورشید ساخته اند و به همین مناسبت این تخت را تخت خورشید نیز مینامند. تخت طاوس فقط در زمان فتحعلی شاه در مجالس خوشی و بزم ، جایگاه شاه بود و از آن پس ، شاهان قاجار فقط هنگام تاجگذاری روی آن می نشستند. سمت چپ این تخت بزرگ ، تخت دوپله ٔ کوچکی قرار دارد که آن را نیز بمناسبت شباهتی که قسمت پشت آن با بال و پر طاوس دارد تخت طاوس نامیده اند. این تخت را نادرشاه از سفر هندوستان جزء غنایم جنگی با خود آورده است و بر رویهم از حیث ارزش و داشتن جواهر گرانبها بر تخت طاوس که فتحعلی شاه ساخته برتری دارد، اما البته از حیث اندازه شاید از نصف تخت فتحعلی شاه هم کوچکتر باشد... در سمت راست تخت طاوس صندلی مرصع و میز کوچکی قرار دارد که به صندلی محمدشاه معروف است .
در موزه ٔ گلستان تابلوهای نقاشی کار اساتید فن فراوان است . بیش از هفتاد تابلو کار استاد بزرگ مرحوم کمال الملک بر دیوارهای آن نصب شده که از همه زیباتر و گرانبهاتر و دیدنی تر تابلوی تالار گلستان است .
تالار گلستان که در کنار تالار موزه واقع است اطاقی بسیار بزرگ آینه کاری است که درهای آن بجانب حوض بزرگ باغ مصفای کاخ باز میشود. کمال الملک از گوشه ٔ شمال غربی این تالار تصویر تمام آن را در حالی که ناصرالدین شاه در وسط تالار روی صندلی نشسته و به بیرون می نگرد کشیده است .
کمال الملک برای کشیدن این تابلو به یکی از عمارتهای جنوبی کاخ گلستان نقل مکان نمود و مدت هفت سال روی این شاهکارنفیس کارکرد. این تابلو چنان دقیق و رنگهای آن بقدری طبیعی است که تصور میرود طبیعت را چندین بار کوچک کرده در قابی زرین بدیوار کوبیده اند. استاد کمال الملک برای آنکه این تابلو با حقیقت هیچ تفاوت نداشته باشد حتی عکس خودش را که در آینه ٔ روبرو منعکس شده کشیده است و شاید این تنها تصویری باشد که نقاش در عین کشیدن یک منظره خودش را نیز نقش کرده است .
در موزه ٔ کاخ گلستان هرچه هست ممتاز و نفیس و دیدنی است . در یکی از ویترینها یکدست سرویس غذاخوری دوازده نفری جای دارد. این سرویس که به سرویس ناپلئونی معروف است جنگهای مختلف ناپلئون را نشان میدهد یعنی بر هر پارچه ٔ آن صحنه ای از جنگهای امپراطور معروف فرانسه نقاشی شده است .
فتحعلی شاه در زمان سلطنت خود به عنوان هدیه سه اسب اصیل و عالی : یکی سمند و یکی کرند ویکی سفید برای ناپلئون بناپارت فرستاد و بنوشته ٔ تاریخ نویسان و حکایت یادداشتهای شخصی ناپلئون ، امپراطور فرانسه تمام جنگهای معروف و بزرگ خود را روی این اسب ها انجام داده است .
خود ناپلئون در جائی مینویسد: «من آن قدرها که میگویند شجاع نبودم ، اسب سفید ایران مرا شجاع کرد.» و این اسب سفید هدیه ٔ فتحعلی شاه که اکنون مومیائی آن در موزه ٔ «لوور» نگهداری میشود همان است که در غالب تابلوهای ناپلئون زیر پای امپراطور فرانسه دیده میشود. در عکس یکی از سینی های این سرویس جلو پای اسب ناپلئون گلوله ٔ توپی منفجرشده همه ٔ اسبهای همراهان ناپلئون رم کرده اند اما اسب سفید با بی اعتنائی بسیار بر جای خود ایستاده بگلوله ٔ توپ مینگرد.
در یکی دیگر از بشقابها، ناپلئون بر سر نعش اسب وفادار خود ایستاده با تأثر بدان مینگرد و در کف یکی از نعلبکی ها ناپلئون سواربر اسب سمند کشته ٔ خویش توقف کرده است . این سرویس را ناپلئون بعنوان سپاسگزاری از هدیه های فتحعلی شاه برای وی فرستاده است . در ویترین روبرو، سرویس زیبای دیگری است که امپراطور روسیه برای فتحعلی شاه فرستاد و مهم این است که در عرض این مدت دراز کوچکترین صدمه ای به این سرویسها نرسیده است .
چند تابلو از مناظر فرنگ به سبک موزائیک ساخته شده در تالار مزبور دیده میشود، و هر یک مجموعه ای از سنگهای بسیار ریز رنگین است که در کنار هم چیده شده به شکل یک عمارت یا شخص یا یک پرنده ٔ ظریف رنگین پروبال درآمده است . این تابلوها را که تعداد آنها پنج است مظفرالدین شاه در یکی از مسافرتهای اروپا در ایتالیا خرید. قیمت کوچکترین آنها در آن زمان 5 هزار تومان و بقیه یکی 7 هزار تومان بوده است .
غیر از 5 تابلو، یک تابلوی موزائیک دیگر نیزدر تالار زیبای برلیان نصب است که منظره ٔ ویرانه ٔ یکی از میدانهای نمایش روم قدیم را نشان میدهد. این تابلو را دولت ایتالیا به ایران هدیه کرده است .
یکی دیگر از اشیاء تاریخی و دیدنی موزه ٔ کاخ گلستان کلاه خود و سینه بند و زره و شمشیر و سپرشاه اسماعیل صفوی است .
چند قدم آن طرفتر کلاه خود معروف آقا محمدخان سرسلسله ٔ قاجاریه جای دارد.
این همان کلاهی است که در همه عکسها بر سر آقامحمدخان دیده میشود، جنس آن برخلاف تصور مس خالص است و روی آن را در ورامین میناکاری کرده اند، اما برخلاف ظاهرش بسیار سبک است .
از شرح قاب ها و قدح ها و شمشیرهای ساخت ایران و بشقاب و سرویسهای گوناگون و گلدانهای بزرگ و کوچک صرف نظر میکنیم فقطکافی است بگوئیم دفتر ابواب جمعی اشیاء کاخ متجاوز از هزار صفحه دارد. فرشهای کاخ نیز همه در نوع خود بی نظیر است .
چنانکه گفتیم ، این اشیاء همه در تالار موزه جای دارد، اما کاخ گلستان منحصر به تالار موزه نیست . در کنار آن تالارهای متعدد دیگری نیز هست که مجموعاً به نام «برلیان » خوانده میشود.تالار بزرگ جائی است که مأمورین سیاسی خارجی ، استوارنامه ٔ خود را به شاهنشاه تقدیم میکنند.
برای پی بردن بمیزان عظمت و ثروت موزه ٔ کاخ گلستان به این چند رقم توجه کنید:
در تخت طاوس بر روی هم 1444 قطعه ٔ الماس ، 1431 قطعه زمرد کهنه و نو، 857 قطعه ٔ لعل و 855 قطعه یاقوت ، در تخت نادری که نه تکه میشود 7602 قطعه ٔ الماس ، 7464 قطعه ٔ زمرد، و در صندلی مرصع محمدشاه 1034 دانه ٔ مروارید غلطان ، 1194 قطعه ٔ زمرد، 990 قطعه ٔ لعل ، 1114 قطعه ٔ یاقوت و 1942 قطعه ٔ فیروزه بکار رفته است . (نقل به اختصار از شماره ٔ 11 بهمن ماه 1328 مجله ٔ اطلاعات ماهانه ).


دانشنامه عمومی

مختصات: ۳۵°۴۰′۴۷″ شمالی ۵۱°۲۵′۱۳″ شرقی / ۳۵٫۶۷۹۷۲°شمالی ۵۱٫۴۲۰۲۸°شرقی / 35.67972; 51.42028
نام اظهارشده در فهرست میراث جهانی یونسکو
کاخ گلستان با قدمتی بالغ بر ۴۴۰ سال یکی از منحصر به فردترین مجموعه های تاریخی ایران می باشد. اطلاق نام گلستان به این مجموعه ریشه در بنیان تالاری بنام «گلستان» که از بناهای عهد آقا محمد خان قاجار بوده و در سال ۱۲۱۶ ه‍.ق و در عهد فتحعلی شاه قاجار به پایان می رسد دارد.
کاخ گلستان از عهد صفویه تا دوران معاصر دستخوش تغییراتی گردیده است. هر چند که بنیان کاخ گلستان به دوران شاه عباس صفوی و به سال ۹۹۸ ه‍.ق و با احداث چهار باغی در داخل حصار شاه طهماسب و بعدها و در زمان شاه سلیمان صفوی (۱۱۰۹ – ۱۰۷۸ ه‍. ق) با ساخت دیوان خانه ای در همان محدوده چنارستان شاه عباسی شکل می گیرد ولی امروزه از آن بنیان ها اثری در میان نیست؛ و داشته های موجود کاخ گلستان از لحاظ دیرینگی محدود به بخشی از آثار و ابنیه از دوران زندیه بوده و فراتر از آن نمی رود.
کاخ گلستان در دوم تیرماه ۱۳۹۲ خورشیدی و در سی و هفتمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو در پنوم پن، پایتخت کامبوج به عنوان میراث بشری از جانب یونسکو به ثبت رسید.

دانشنامه آزاد فارسی


نمایی از شمس العماره
نمایی از شمس العماره
نمایی از شمس العماره
نمایی از شمس العماره
نمایی از شمس العماره
باغ گلستان و مجموعۀ عمارات سلطنتی آن، که در طول زمان شکل گرفته، و احداث شده است. بنیان اولیۀ این مجموعه به دورۀ صفوی بازمی گردد. در دورۀ شاه طهماسب اول صفوی، تهران وسعت چندانی نداشت، و این پادشاه بارویی با ۱۱۴ برج بر گرد آن احداث کرد. سپس شاه عباس اول در قسمتی از آن، چهارباغ و چنارستانی ساخت که نطفه های اولیۀ باغ گلستان و ارگ تهران شد. بعدها شاه سلیمان صفوی کاخی در باغ احداث کرد. در دورۀ کریم خان، در این مجموعه ساخت وسازهایی شد و حصار و خندقی بر گرد ارگ بنا گردید. در دورۀ قاجار، ارگ تهران مرکز حکومت ایران شد؛ باغ گلستان در چند مرحله توسعه یافت، و عمارات متعددی در آن احداث شد. در دورۀ پهلوی، مجموعۀ عمارات سلطنتی کاخ گلستان اهمیت خود را حفظ کرد، اما تخریب ها و تغییرات بسیاری نیز صورت گرفت که به ازبین رفتن بعضی از ساختمان ها، باغچه بندی ها، استخرها، و آب نماها منجر گردید.
عمارت تخت مرمر. قدمت این عمارت از سایر عمارات مجموعۀ کاخ گلستان بیشتر است و آن را از آخرین پادشاهان صفوی یا از کریم خان زند دانسته اند. در منابع تاریخی، از این بنا با نام دیوان خانه و دارالحکومه یاد شده است. در دورۀ قاجار، در زمان آقا محمدخان و فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه، تغییرات بسیاری در بنا و تزیینات آن دادند. بنا از ایوانی ستون دار و رفیع در میانه، و اتاق ها و کفش کن هایی در دو سوی آن تشکیل شده است. حدود ۱۲۲۰ق، به فرمان فتحعلی شاه، تختی از سنگ مرمر ساختند و در ایوان این بنا نصب کردند.
خلوت خانۀ کریم خانی. از آثار دورۀ زندیه، که مَفصل بین سه بخش مجموعۀ کاخ گلستان، اندرونی، دیوان خانه، و باغ گلستان بوده است. در دورۀ پهلوی، قسمت های بسیاری، ازجمله حیاط کوچک میانۀ آن تخریب شد، و امروزه بخش کوچکی از آن باقی است. این بخش، ایوانی ستون دار است که تمام سطوح داخلی و خارجی آن پوشیده از کاشی است. حوضی به شکل هشت در میانۀ این فضا قرار دارد.
عمارت موزه. پس از مسافرت ناصرالدین شاه قاجار از اروپا (۱۲۹۴ق/۱۲۵۱ش)، برجای عمارات قدیمی تری در ضلع شمالی باغ گلستان احداث شد، و معمار آن حاج ابوالحسن معمار نوایی بود. در دورۀ پهلوی، تغییرات زیادی در این عمارت دادند. تالار موزه، تالار آینه، و سرسرای ورودی، سه بخش اصلی این عمارت است. بعدها تالار موزه، به سبب وجود تخت طاووس، و برگزاری مراسم سلام در آن، به «تالار سلام» نیز معروف شد. تمامی سطوح داخلی این تالار، ازجمله دیوارها، ستون ها، طاق ها و تویزه ها، پوشیده از تزیینات گچ بری، و در بعضی بخش ها با آینه کاری توأم اند. تالار آینه در طبقۀ فوقانی عمارت قرار دارد، و احداث ساختمان و اجرای تزیینات آن تا ۱۲۶۰ش ادامه داشته است. این تالار تزیینات زیبای آینه کاری بر دیوارها و سقف دارد، و با سه اُرسی زیبا به باغ گلستان روکرده است. سرسرای ورودی، پلکانی مرمرین را دربر می گیرد که راهِ رسیدن به دو فضای تالار موزه و تالار آینه است. بر دیوارها و سقف این فضا نیز تزیینات گچ بری بسیار زیبایی دیده می شود.
عمارت عاج. به دستور ناصرالدین شاه، حدود ۱۲۸۰ق در ضلع شمالیِ باغ گلستان و مجاور عمارت موزه، احداث شد، و حدود ۱۲۵۱ش تغییراتی در آن دادند. مهم ترین فضای این عمارت تالاری مستطیل شکل در طبقۀ فوقانی بناست. این تالار در دورۀ قاجار، محل نگهداری هدایای پادشاهان کشورهای خارجی بوده است. در دورۀ پهلوی، که مهمانی های رسمیِ دربار در این تالار برگزار می شد، در تزیینات و اثاث آن تغییرات بسیاری دادند. در طبقۀ تحتانی این عمارت حوض خانه ای قرار دارد که امروزه به نمایشگاه دایمی تابلوهای نقاشان اروپایی قرن ۱۹ اختصاص یافته است.
عمارت برلیان. به فرمان ناصرالدین شاه، حدود ۱۲۶۶ش، بر طبقۀ زیرین عمارتی قدیمی تر با نام بلور، بنا گردید. سپس در ۱۲۷۹ش، به فرمان مظفرالدین شاه، تاحدی مرمت، و بر تزیینات آن افزوده شد. این عمارت دو تالار در میانه، و اتاق هایی در طرفین آن ها را دربر می گیرد. دیوارها و سقف تالارها و اتاق ها تزیینات آینه کاری دارند.
تالار الماس. این بنا را به دستور فتحعلی شاه قاجار، در جنوب باغ گلستان احداث کردند، و به فرمان ناصرالدین شاه قاجار تغییراتی در بنا و تزیینات آن دادند. این عمارت شامل تالاری به ارتفاع دو طبقه و دو راهرو در طرفین آن، و حوض خانه ای در زیرزمین است. در دورۀ ناصری، تزیینات آینه کاری فتحعلی شاهیِ تالار را به کاغذهای دیواری تبدیل کردند. امروزه بخش وسیعی از این کاغذها ازبین رفته اند.
چادرخانه. در کنار تالار الماس و هم زمان با آن، ساخته شد. در دورۀ قاجار محل نگهداری چادرهای سلطنتی بود. امروزه به نمایشگاه های موقت و سخنرانی های کوچک اختصاص دارد.
عمارت بادگیر. در دورۀ فتحعلی شاه یا ناصرالدین شاه قاجار، در جنوب شرقی باغ گلستان ساخته شد. بنایی است به ارتفاع دو طبقه، با حیاطی مستقل در پشت. چهار بادگیر مرتفع در چهار گوشۀ عمارت قرار دارد. این عمارت تالاری مرتفع، و اتاق ها و کفش کن هایی در طرفین آن را دربر می گیرد. ایوان ستون دارِ جلو ضلع شمالی تالار در دوره های بعد به بنا افزوده شد. دیوارهاو طاقچه های تالار پوشیده از تزیینات و نقاشی های زرنگار است، و بر سقف تالار نقاشیِ همراه با آینه کاری دیده می شود.
شمس العماره. حدود ۱۲۸۲ق، به فرمان ناصرالدین شاه قاجار و به دستیاری دوستعلی خان معیرالممالک و معماری استاد علی محمد کاشی ساخته شد. این بنا ساختمانی مرتفع در ضلع شرقی باغ گلستان است، که تأثیر معماری اروپایی در آن دیده می شود. بخش تحتانی بنا، تالار وسیع و ایوان ستون داری در جلو، آن را دربر می گیرد، و مجموعاً چهار اتاق در طرفین آن قرار گرفته است. در طبقات بالاتر، دو برج گونه به ارتفاع سه طبقه دیده می شود. فضاهای بخش تحتانی تزیینات فراوان گچ بری، آینه کاری، حجاری و نقاشی دارند. در گذشته، استخر وسیعی جلو این عمارت قرار داشته، که در تغییرات دورۀ پهلوی ازبین رفته است.
کتابخانۀ کاخ گلستان. در گوشۀ جنوب شرقی باغ گلستان قرار دارد و در طول زمان در جوار یکی از ورودی های مجموعۀ کاخ، با نام ورودی شمس العماره، شکل گرفته است. این بنا حیاطی کوچک دارد که در دو جبهۀ شمالی و شرقی اش فضاهایی در دو طبقه قرار گرفته اند، و در دو جبهۀ دیگر رواق هایی دیده می شود. در طبقۀ فوقانی ورودی شمس العماره، تالار و ایوان ستون داری قرار دارد که هر دو پوشیده از تزیینات زیبای آینه کاری اند. براساس منابع موجود، این قسمت در ۱۲۶۴ش افزوده شد. از قرار معلوم مدتی محل سکونت مهد علیا، مادر ناصرالدین شاه، بوده است. در دوره های اخیر، این بنا به کتابخانه اختصاص دارد.
کاخ ابیض. در جنوب غربی باغ گلستان قرار دارد، و متأخر بر دیگر ساختمان های این مجموعه است، و از ۱۳۴۷ش، آن را به موزۀ مردم شناسی اختصاص داده اند. بنا کتیبه ای مورخ ۱۲۶۹ش دارد. تالار طبقۀ دوم کاخ ابیض، آن مهم ترین فضای آن به شمار می رود؛ نقل است که این فضا را به اندازۀ فرشی ساخته اند که سلطان عبدالحمید عثمانی به ناصرالدین شاه هدیه کرده بود. نماهای شرقی، شمالی، و جنوبی بنا ترکیبی اروپایی دارند، و تزیینات گچ بری با نقوش اروپایی بر آن ها دیده می شود. اما نمای ضلع غربی، صورتی متفاوت، و ترکیبی مطابق معماری ایرانی دارد. ظاهراً فضاهای این ضلع، از الحاقات دورۀ پهلوی اند.


کلمات دیگر: