زورازما

( زورآزما ) (ی ) (زِ ) (ص فا. ) آن که زور و نیروی خویش را به معرض آزمایش درآورد.

( زورآزما ) زورآزما. [ زْ / زِ ] ( نف مرکب ) زورآزمای. زورآزماینده. آنکه زور و نیروی خویش را به معرض آزمایش درآورد. کسی که با دیگری دست و پنجه نرم کند. پهلوان. ( فرهنگ فارسی معین ). پهلوان را گویند. ( آنندراج ). پهلوان و کشتی گیر. ( ناظم الاطباء ) :
دو تن را بفرمود زورآزمای
به کشتی که دارند با دیو پای.گشاده بری گرد زورآزمای
نبرداشتی جوشن او ز جای.به زاری بر اسفندیار آمدند
همه دیده چون نوبهار آمدند
بر ایشان ببخشود زورآزمای
وزان پس نیفکند کس را ز پای.به زابل نبد ایچ زورآزمای
که آن چرخ کردی به زه سرگرای.ز زورآزمایان گردنفراز
بسا کس شد و گشت نومید باز.چون زورآزما شده دست جنون تو
خاقانیا تو فکر گریبان نمی کنی.درشت و تنومند و زورآزمای
به تنها عدوبند و لشکرگشای.یکی از صاحبدلان ، زورآزمایی را دید بهم برآمده. ( گلستان ).
به زندان فرستادش از بارگاه
که زورآزمای است بازوی شاه.هرچه خواهی کن که ما را با تو روی جنگ نیست
پنجه با زورآزما افکندن از فرهنگ نیست.رجوع به زور و زورآزمایی شود.

---

زورآزما. [ زِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان یک مهه است که در بخش مسجد سلیمان شهرستان اهواز واقع است و 360 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

( زورآزما ) پهلوان.