سید مصطفی سراج

سیدمصطفی سراج (به بنگالی: সৈয়দ মুস্তাফা সিরাজ) (زادهٔ ۱۹۳۰ در روستای خوش بسپور از توابع مرشدآباد بنگال غربی – درگذشتهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۱۲ در کلکته) نویسندهٔ آثار متفاوت بنگالی هند بود که در آثارش به رابطهٔ طبیعت و انسان می پرداخت.
Inti, pisi o ghatbabu
Bhalobasa o down train
Hizal Biler Rakhalera
Taranginir Chokh
Uro pakhir Chhaya
Manusher Janma
Ranabhumi
Rakter Pratyasha
Maati
Goghna
Mrityur Ghora
سیدمصطفی سراج در سال ۱۹۳۰ در روستای خوش بسپور از توابع مرشدآباد بنگال غربی زاده شد. وی که در خانواده ای مسلمان و بنگالی زاده شده بود همواره تلاش می کرد تا در آثارش اختلافات قومی، نژادی و مذهبی را از میان بردارد. او در آثارش منطقهٔ زادگاهش را منعکس کرده است.
سراج که نویسنده ای برای بزرگسالان و کودکان بود، همواره تلاش می کرد تا روح طبیعت را در آثارش منعکس کند. او نویسندهٔ رئالیستی بود که به تمامی از مسایل عرفانی و رمانتیسیسم منعکس در آثار ادبی بنگلای معاصر فاصله گرفته بود. در دوره ای که نویسندگان بیشتری به زندگی شهری توجه می کردند، او به زمین توجه داشت و از رابطهٔ انسان و طبیعت در آثارش می نوشت و زمینهٔ آثار داستانی اش از داستان کوتاه گرفته تا رمان دربارهٔ بنگال روستایی و بهارات بود.
در سال ۲۰۰۵ با اقتباس آنجان داس، فیلمساز بنگالی از یکی از داستان های سراج به نام «Ranirghater Brittanto»، که دربارهٔ زندگی یک کودک یتیم در یک دهکدهٔ بنگالی است، استقبال بیشتری از آثار این نویسنده به عمل آمد. با وجود سخت بودن آثار سراج برای ترجمه، به دلیل سبک نوشتاری اش، آثار او به زبان های انگلیسی، هندو، اردو و تامیلی ترجمه شده اند.