محمد نجیب الله

محمد نجیب الله احمدزی معروف به دکتر نجیب الله (۶ اوت ۱۹۴۷ – ۲۸ سپتامبر ۱۹۹۶) پزشک، دیپلمات افغان، رئیس سابق سازمان امنیت افغانستان و هفتمین رئیس جمهور افغانستان و آخرین رئیس جمهور حکومت جمهوری دموکراتیک افغانستان بود. پیش از ریاست جمهوری شغل های مختلفی را در جمهوری دموکراتیک افغانستان در اختیار داشت و از پوهنتون کابل فارغ التحصیل شده بود. نجیب الله در جریان انقلاب ثور و شکل گیری جمهوری دموکراتیک افغانستان کارمندی ساده بود که بعداً در زمان حکومت حفیظ الله امین به ایران تبعید شد. در زمان حکومت ببرک کارمل به عنوان رئیس خاد نام گرفت و یکی از اعضای بخش پرچم حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود. با پایان جنگ شوروی در افغانستان و خروج نیروهای ارتش سرخ، مجاهدین افغان وارد کابل شدند و نجیب الله به دفتر سازمان ملل در کابل پناهنده شد. افراد عبدالرشید دوستم که زمانی از او حمایت می کردند، کنترل فرودگاه را دردست داشتند و مانع خروج وی از افغانستان شدند. از اینرو نجیب الله در دفتر سازمان ملل در کابل ساکن و منتظر مذاکرات در مورد انتقال وی به هند شد. او تا ۶ میزان ۱۳۷۵ و سقوط کابل در آن دفتر اقامت داشت تا آن که به دست طالبان از آنجا بیرون کشیده و به همراه برادرش ژنرال احمدزی به طرز فجیعی اعدام شدند.
ویکی پدیای انگلیسی، نوشتار محمد نجیب الله
سایت فارسی بی بی سی، دهمین سالگرد کشته شدن دکتر نجیب الله
نجیب الله در ۲۸ سالگی در سال ۱۹۷۵ با درجه دکترا از دانشگاه کابل در رشته طبابت فارغ التحصیل شد و فعالیت های سیاسی خویش را در سال ۱۹۶۵ با ملحق شدن به دسته پرچم از حزب دموکراتیک خلق افغانستان آغاز کرد. او در ژانویه ۱۹۸۰ به رهبری خدمات اطلاعات دولتی رسید و تا مه ۱۹۸۶ در همین پست ماند. در سال ۱۹۸۶ به ریاست جمهوری برگزیده شد و قانون اساسی جدیدی اتخاذ نمود.
دکتر نجیب الله در زمان خدمت خود به عنوان رئیس جمهور به یکی شدن افغان ها و واحد بودن تأکید داشت و دسته های خلق و پرچم را از جناح دموکراتیک خلق در سال ۱۹۹۰ منحل و به جناح وطن دموکراتیک تغییر داد.
نجیب الله جزو اولین افرادی بود که توسط طالبان کشته شد. او و برادرش پس از ورود طالبان به کابل از مرکز سازمان ملل در کابل گرفته و در ملاء عام به دار آویخته شدند.