کلمه جو
صفحه اصلی

طالخونچه

لغت نامه دهخدا

طالخونچه. [ چ َ ] ( اِخ ) قصبه ای از دهستان سمیرم پائین بخش حومه شهرستان شهرضا، در 40هزارگزی شمال باختری شهرضا. متصل براه طالخونچه به شهرضا. جلگه و معتدل با 5714 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات و تریاک و پنبه. شغل اهالی زراعت و گله داری. راه آن ماشین رو است. درمانگاه و در حدود 50 باب دکان و دبستان دارد. خانه های این آبادی بیشتر بصورت قلاع ساخته شده. صادرات پنبه این آبادی قابل ملاحظه میباشد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ). در بعضی لهجه ها آن را طالخانچه گویند.

دانشنامه عمومی

دانشنامه آزاد فارسی

طالْخونچه
(یا: تالخونچه) شهری در استان اصفهان، بخش مرکزی شهرستان مبارکه. با ارتفاعی حدود ۱,۷۰۰ متر، در دشتی در ۴۵کیلومتری جنوب غربی اصفهان و ۱۱ کیلومتری جنوب غربی مبارکه، سر راه مبارکه به شهرضا قرار دارد. رود شور از کنار این شهر می گذرد. اقلیم این شهر معتدل و خشک و جمعیت آن ۹,۳۱۶ نفر است (۱۳۸۵).

پیشنهاد کاربران

طاقانچه که معرف ابنیه ای به سبک معماری طاقان بوده است وکم کم با نبوددستورزبان خاص درباستان به طاقونچه وسپس طالخونچه تغییریافته آثار دالان های طاق ماننددر دهاقان امروزی وطالخونچه موجوداست


کلمات دیگر: