تَهذیب الاصول
(یا: تهذیب طریق الوصول الی علم الاصول) تألیف علامۀ حلی، کتابی به عربی، در علم اصول فقه امامیه. اثری بسیار معتبر است که بر آن شروح گوناگون نوشته اند؛ از معروف ترین شارحان این اثر می توان از فخرالمحققین، فرزند مؤلف، صاحب قوانین و صاحب مفتاح الکرامه نام برد. دو شرح آن بسیار معروف است که ضیاءالدین و عمیدالدین، دو برادر و خواهرزادگان علامه، نوشته اند و به شرح ضیایی و عمیدی نیز شناخته اند. گویا محمدامین استرآبادی بر این عقیده بود که تهذیب الاصول تلخیصی از المختصر حاجبی، از اصولیان اهل سنت، است. شاید مراد او بیشتر آن بوده است که با معرفی خاستگاه علم اصول در اهل سنت، از اجتهاد اصولی در امامیه انتقاد کند. تهذیب الاصول نخستین بار در تهران به چاپ سنگی رسید (۱۳۰۸ق).
(یا: تهذیب طریق الوصول الی علم الاصول) تألیف علامۀ حلی، کتابی به عربی، در علم اصول فقه امامیه. اثری بسیار معتبر است که بر آن شروح گوناگون نوشته اند؛ از معروف ترین شارحان این اثر می توان از فخرالمحققین، فرزند مؤلف، صاحب قوانین و صاحب مفتاح الکرامه نام برد. دو شرح آن بسیار معروف است که ضیاءالدین و عمیدالدین، دو برادر و خواهرزادگان علامه، نوشته اند و به شرح ضیایی و عمیدی نیز شناخته اند. گویا محمدامین استرآبادی بر این عقیده بود که تهذیب الاصول تلخیصی از المختصر حاجبی، از اصولیان اهل سنت، است. شاید مراد او بیشتر آن بوده است که با معرفی خاستگاه علم اصول در اهل سنت، از اجتهاد اصولی در امامیه انتقاد کند. تهذیب الاصول نخستین بار در تهران به چاپ سنگی رسید (۱۳۰۸ق).
wikijoo: تهذیب_الاصول