Staples, Tamara (2001). The Fairest Fowl. San Francisco: Chronicle Books. ISBN 0-8118-3137-X.
Faraco, Cloris D.; Vaz, SA; Pástor, M. V.; Erickson, C. A. (2001). "Hyperpigmentation in the Silkie fowl correlates with abnormal migration of fate-restricted melanoblasts and loss of environmental barrier molecules". Developmental Dynamics. 220 (3): 212–225. doi:10.1002/1097-0177(20010301)220:3<212::AID-DVDY1105>3.0.CO;2-9. PMID 11241830. Archived from the original on 24 May 2019.
مرغ ابریشمی (انگلیسی: Silkie) یکی از نژادهای مرغ است که به دلیل پرهای زینتی غیرمعمول خود که شبیه ابریشم (سیلک) و اطلسی است، به این نام خوانده می شود. این گونه از مرغ دارای ویژگی های غیرمعمول متعددی است که عبارتند از پوست و استخوان های سیاه رنگ، لاله های گوش آبی رنگ، و پنج پنجه بر روی هر پا؛ در حالیکه اغلب گونه های مرغ تنها چهار پنجه روی پاهای خود دارند. این گونه از مرغ در اغلب نمایش های ماکیان و با رنگ های متنوع دیده می شوند. همچنین مرغ ابریشمی به سبب ویژگی های جسمی خاص خود، طبعی آرام و دوستانه دارند. مرغ ابریشمی از اهلی ترین گونه های مرغ خانگی به شمار می رود و دارای خصوصیات تخم گذاری و مراقبت استثنایی از جوجه هاست. اگر چه میزان تخم گذاری این گونه از مرغ، متوسط و حدود ۳ عدد در هفته است، اما به دلیل ویژگی خاص آن ها در نگهداری جوجه ها، از مرغ های ابریشمی برای پرورش تخم های سایر گونه ها و جوجه کشی استفاده می شود.
دقیقاً مشخص نیست که در کجا و در چه زمانی این گونه با ترکیب یافتن ویژگی های گونه های نخستین به وجود آمده است؛ با این وجود، شواهد بسیار دقیقی در دست است که مکان پیدایش آن چین باستان بوده است. از اینرو، نام دیگری که برای این گونه از مرغ استفاده می شود، مرغ ابریشمی چینی است. سایر زادگاه های احتمالی این گونه در آسیای جنوب شرقی و مناطقی از قبیل هند و جاوه است. نخستین مشاهدات ثبت شده از مرغ ابریشمی به نوشته های مارکو پولو بازمی گردد. مارکوپولو در سدهٔ سیزدهم میلادی و در زمان سفر خود به آسیا، به این گونه از مرغ با نام «مرغ خزدار» اشاره می کند. در ۱۵۹۸، اولیس آلدرواندی، یک نویسنده و مورخ طبیعی از دانشگاه بولونیای ایتالیا، رساله ای جامع در مورد مرغ ها منتشر کرد که همچنان مخاطب دارد و از محبوبیت برخوردار است. او در این کتاب به مرغ ابریشمی با عنوان «مرغ پوشیده از پشم» و گونه ای که «شبیه گربهٔ سیاه پوشیده از مو است» اشاره می کند.
مرغ های ابریشمی به احتمال زیاد از طریق جاده ابریشم و تجارت دریایی به غرب راه یافتند. این نژاد در سال ۱۸۷۴ به صورت رسمی با ثبت در استاندارد کمال در آمریکای شمالی به رسمیت شناخته شد. زمانی که مرغ های ابریشمی در غرب رو به فزونی گذاشتند، حکایت های بسیاری در مورد آن ها شایع شد. پرورش دهندگان هلندی در ابتدا به خریداران می گفتند که آن ها از جفت کردن مرغ ها و خرگوش ها متولد می شوند؛ در حالی که در نمایش های حیوانات، آن ها را به عنوان پستاندارانی پوشیده از خز معرفی می کردند.
Faraco, Cloris D.; Vaz, SA; Pástor, M. V.; Erickson, C. A. (2001). "Hyperpigmentation in the Silkie fowl correlates with abnormal migration of fate-restricted melanoblasts and loss of environmental barrier molecules". Developmental Dynamics. 220 (3): 212–225. doi:10.1002/1097-0177(20010301)220:3<212::AID-DVDY1105>3.0.CO;2-9. PMID 11241830. Archived from the original on 24 May 2019.
مرغ ابریشمی (انگلیسی: Silkie) یکی از نژادهای مرغ است که به دلیل پرهای زینتی غیرمعمول خود که شبیه ابریشم (سیلک) و اطلسی است، به این نام خوانده می شود. این گونه از مرغ دارای ویژگی های غیرمعمول متعددی است که عبارتند از پوست و استخوان های سیاه رنگ، لاله های گوش آبی رنگ، و پنج پنجه بر روی هر پا؛ در حالیکه اغلب گونه های مرغ تنها چهار پنجه روی پاهای خود دارند. این گونه از مرغ در اغلب نمایش های ماکیان و با رنگ های متنوع دیده می شوند. همچنین مرغ ابریشمی به سبب ویژگی های جسمی خاص خود، طبعی آرام و دوستانه دارند. مرغ ابریشمی از اهلی ترین گونه های مرغ خانگی به شمار می رود و دارای خصوصیات تخم گذاری و مراقبت استثنایی از جوجه هاست. اگر چه میزان تخم گذاری این گونه از مرغ، متوسط و حدود ۳ عدد در هفته است، اما به دلیل ویژگی خاص آن ها در نگهداری جوجه ها، از مرغ های ابریشمی برای پرورش تخم های سایر گونه ها و جوجه کشی استفاده می شود.
دقیقاً مشخص نیست که در کجا و در چه زمانی این گونه با ترکیب یافتن ویژگی های گونه های نخستین به وجود آمده است؛ با این وجود، شواهد بسیار دقیقی در دست است که مکان پیدایش آن چین باستان بوده است. از اینرو، نام دیگری که برای این گونه از مرغ استفاده می شود، مرغ ابریشمی چینی است. سایر زادگاه های احتمالی این گونه در آسیای جنوب شرقی و مناطقی از قبیل هند و جاوه است. نخستین مشاهدات ثبت شده از مرغ ابریشمی به نوشته های مارکو پولو بازمی گردد. مارکوپولو در سدهٔ سیزدهم میلادی و در زمان سفر خود به آسیا، به این گونه از مرغ با نام «مرغ خزدار» اشاره می کند. در ۱۵۹۸، اولیس آلدرواندی، یک نویسنده و مورخ طبیعی از دانشگاه بولونیای ایتالیا، رساله ای جامع در مورد مرغ ها منتشر کرد که همچنان مخاطب دارد و از محبوبیت برخوردار است. او در این کتاب به مرغ ابریشمی با عنوان «مرغ پوشیده از پشم» و گونه ای که «شبیه گربهٔ سیاه پوشیده از مو است» اشاره می کند.
مرغ های ابریشمی به احتمال زیاد از طریق جاده ابریشم و تجارت دریایی به غرب راه یافتند. این نژاد در سال ۱۸۷۴ به صورت رسمی با ثبت در استاندارد کمال در آمریکای شمالی به رسمیت شناخته شد. زمانی که مرغ های ابریشمی در غرب رو به فزونی گذاشتند، حکایت های بسیاری در مورد آن ها شایع شد. پرورش دهندگان هلندی در ابتدا به خریداران می گفتند که آن ها از جفت کردن مرغ ها و خرگوش ها متولد می شوند؛ در حالی که در نمایش های حیوانات، آن ها را به عنوان پستاندارانی پوشیده از خز معرفی می کردند.
wiki: مرغ ابریشمی