شهاب طلوعی (۲۵ دی ماه ۱۳۵۳ خورشیدی در لاهیجان) نوازندهٔ گیتار، آهنگساز و خوانندهٔ ایرانی ساکن شهر پراگ در جمهوری چک است. دلیل عمدهٔ شهرت او به خاطر ارائهٔ سبک نوین موسیقی اِتنو فلامنکو است که تلفیقی از موسیقی ایران و اسپانیا با حفظ ارزشهای سنتی هر دو موسیقی است. آثار طلوعی در سطحی وسیعتر از شنوندگان ایرانی و به خصوص در اروپا مورد پسند قرار گرفته اند.
تانگو پرسو (۲۰۰۹)
شهاب طلوعی در ۲۵ دی ۱۳۵۳ خورشیدی در شهر لاهیجان متولد شد. خاندان وی اصالتاً اهل تنکابن و از دودمان میرزا محمد مجتهد، علامهٔ تنکابنی می باشد. شهاب خردسالی و کودکی را در شهرهای لاهیجان، مشهد و تنکابن گذراند، و تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را در شهر تهران گذراند. همچنین در کودکی نوازندگی آکوردئون را فرا گرفت پرداخت، ولی پس از مدتی گیتار را به عنوان ساز اصلی خود برگزید.
بیشتر نوجوانی شهاب طلوعی در دوران جنگ ایران و عراق سپری شد و به خاطر محدودیت ها و ممنوعیت های آن دوران، امکان فعالیت آزاد در زمینهٔ ساز گیتار را نداشت. در همین دوران موسیقی و سبک وی دستخوش تغییراتی شد: در ۱۲ سالگی برای نخستین بار با موسیقی فلامنکو آشنا شد و از ۱۴ سالگی هم به مدت حدود سه سال به نواختن گیتار الکتریک پرداخت.
شهاب در دانشگاه شهر چالوس در رشتهٔ مهندسی صنایع چوب به تحصیل پرداخت و در این دوران بار دیگر در تنکابن ساکن شد. وی از این بازگشت به سرزمین نیاکانی به عنوان یکی از نهادی ترین نقاط فرم گیری شخصیت موسیقایی خود یاد می کند. در سال های نخستین دانشجویی شهاب به پژوهش در سبک فلامنکوی سنتی پرداخت و تفاوت های تکنیکی اساتید این سبک را مورد بررسی قرار داد. در همین سال ها به سازمان «انجمن هنرمندان نیکوکار ایران» پیوست و با کمک این انجمن کنسرت هایی برای یاری کودکان بی سرپرست اجرا کرد. بیشتر کنسرت های این دورهٔ شهاب تکنوازی یا دونوازی گیتار بود که در آن به همنوازی با فرهاد فقیه نیا، آرش صیادی، کامران کامکار، نیما کامکار، کامبیز رحمانی و فرهاد نه قصر پرداخت.
تانگو پرسو (۲۰۰۹)
شهاب طلوعی در ۲۵ دی ۱۳۵۳ خورشیدی در شهر لاهیجان متولد شد. خاندان وی اصالتاً اهل تنکابن و از دودمان میرزا محمد مجتهد، علامهٔ تنکابنی می باشد. شهاب خردسالی و کودکی را در شهرهای لاهیجان، مشهد و تنکابن گذراند، و تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را در شهر تهران گذراند. همچنین در کودکی نوازندگی آکوردئون را فرا گرفت پرداخت، ولی پس از مدتی گیتار را به عنوان ساز اصلی خود برگزید.
بیشتر نوجوانی شهاب طلوعی در دوران جنگ ایران و عراق سپری شد و به خاطر محدودیت ها و ممنوعیت های آن دوران، امکان فعالیت آزاد در زمینهٔ ساز گیتار را نداشت. در همین دوران موسیقی و سبک وی دستخوش تغییراتی شد: در ۱۲ سالگی برای نخستین بار با موسیقی فلامنکو آشنا شد و از ۱۴ سالگی هم به مدت حدود سه سال به نواختن گیتار الکتریک پرداخت.
شهاب در دانشگاه شهر چالوس در رشتهٔ مهندسی صنایع چوب به تحصیل پرداخت و در این دوران بار دیگر در تنکابن ساکن شد. وی از این بازگشت به سرزمین نیاکانی به عنوان یکی از نهادی ترین نقاط فرم گیری شخصیت موسیقایی خود یاد می کند. در سال های نخستین دانشجویی شهاب به پژوهش در سبک فلامنکوی سنتی پرداخت و تفاوت های تکنیکی اساتید این سبک را مورد بررسی قرار داد. در همین سال ها به سازمان «انجمن هنرمندان نیکوکار ایران» پیوست و با کمک این انجمن کنسرت هایی برای یاری کودکان بی سرپرست اجرا کرد. بیشتر کنسرت های این دورهٔ شهاب تکنوازی یا دونوازی گیتار بود که در آن به همنوازی با فرهاد فقیه نیا، آرش صیادی، کامران کامکار، نیما کامکار، کامبیز رحمانی و فرهاد نه قصر پرداخت.
wiki: شهاب طلوعی