مغناطیس سنج

مغناطیس سنج (انگلیسی: Magnetometer) یا حسگر مغناطیس، ابزاری است که مغناطیس حاصل از مغناطش مواد مغناطیسی مانند فرومغناطیس یا جهت، قدرت و تغییر نسبی میدان مغناطیسی در یک مکان خاص اندازه گیری می کند. قطب نما نمونه ساده یک مغناطیس سنج است که جهت یک میدان مغناطیسی را نشان می دهد.
شتاب سنج
چرخش نما
مغناطش
نخستین مغناطیس سنجی که قادر به اندازه گیری شدت مطلق مغناطیس بود در سال ۱۸۳۳ توسط کارل فریدریش گاوس اختراع شد و پیشرفت های قابل توجهی در سده ۱۹ صورت گرفت که برخی از آنها مانند اثر هال همچنان به شکلی گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.
مغناطیس سنج ها به شکل گسترده ای در اندازه گیری میدان مغناطیسی زمین و در نقشه برداری ژئوفیزیکی به منظور شناسایی انواع مختلف ناهنجاری مغناطیسی و همچنین در مسائل نظامی جهت تشخیص زیردریایی ها به کار می روند. در نتیجه برخی کشورها مانند ایالات متحده، کانادا و استرالیا، مغناطیس سنج های حساس تر را به عنوان فناوری نظامی طبقه بندی کرده و توزیع و انتشار آنها را کنترل می کنند.
مغناطیس سنج را می توان به عنوان فلزیاب نیز مورد استفاده قرار داد. این دستگاه ها می توانند نه تنها فلزات مغناطیسی (آهنی) را تشخیص داده بلکه این فلزات را در ژرفای بیشتری نسبت به فلزیاب های عادی شناسایی کنند. همچنین امکان شناسایی اشیای بزرگ مانند خودروها را نیز در ژرفای ده ها متری دارند، در حالی که برد ژرفای یک فلزیاب عادی به ندرت به بیش از دو متر می رسد.

مِغناطیس سنج (magnetometer)
مِغناطیس سنج
ابزاری برای اندازه گیری شدت و جهت میدان مغناطیسیِسنگی خاص یا ناحیه ای معیّن. در زمین شناسی، از مغناطیس سنج ها برای تعیین جهت یابی اولیه سازند سنگییا جهت یابی اثر مغناطیسیدر زمان تشکیل سنگ استفاده می کنند. این امر امکان بازسازی صفحات قدیمی را فراهم می آورد. از این ابزار برای ترسیم نواربندی های مغناطیسیروی بستر دریا، به منظور بازسازی صفحاتو اکتشاف توده های معدنی خاصی مانند کانسارهای آهن که موجب آشفتگی میدان مغناطیسی محلی می شوند نیز استفاده می کنند. از مغناطیس سنج برای تأیید پدیدۀ گسترش بستر دریااستفاده کرده اند. این امر با کشف نوارهای متقارن قطبیت متناوبدر دو سمت پشتۀ میان اقیانوس اطلسصورت گرفت.