کلمه جو
صفحه اصلی

ابوایوب انصاری

فرهنگ فارسی


لغت نامه دهخدا

ابوایوب انصاری. [ اَ اَی ْ یو ب ِ اَ ] ( اِخ ) خالدبن یزید انصاری. صحابی. رسول اکرم صلوات اﷲعلیه هنگام هجرت بمدینه بخانه او نزول فرمود و تا خانه آن حضرت بساختند بدانجا توقف داشت. او در همه غزوات حضرت رسول حاضر بودو پس از وفات آن حضرت ملازمت خدمت امیرالمؤمنین علی علیه السلام میکرد و در جنگ جمل و صفین و نهروان در رکاب او بود و در خلافت معاویه به سال 52 هَ. ق. با مسلمین بمحاصره قسطنطنیه شد و بدانجا درگذشت و در نواحی شهر او را بخاک سپردند. آنگاه که سلطان محمد ثانی اسلامبول را تسخیر کرد شیخ آق شمس الدین یکی از اولیأاﷲ گفت بمکاشفه محل قبر او را دیده ام و در سال 863هَ. ق. مسجدی در همانجا به استناد به کشف او بساختند و به سال 1000 احمد پاشا اتمکچی زاده آنرا توسعه داد و سلطان محمود مواریث رسول صلوات اﷲعلیه را که تا آنگاه در خزانه سرای بود بدانجا نقل داد و تبرکاً رسم تاج گذاری سلاطین عثمانی در این مشهد بعمل می آمد.

دانشنامه عمومی

ابوایوب خالد بن زید بن کلیب بن ثعلبة بن عوف بن غنم بن مالک بن النجار بن ثعلبة بن عمرو انصاری خزرجی (۵۷۶ میلادی در مدینه - ۶۷۴ میلادی در کنستانتینوپل) معروف به ابوایوب انصاری از اصحاب محمد بن عبدالله و از انصار بود. محمد وقتی از مکه به مدینه هجرت کرد، شب را در خانه او اقامت گزید. با فتح مصر، ابوایّوب به مصر رفت. او از مهمترین راویان حدیث است.
بامداد اسلام، عبدالحسین زرّین کوب، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۲
تاریخ خلفا، رسول جعفریان، تهران: قلم، ۱۳۷۱
فرهنگ فارسی دکتر محمد معین
فرهنگ قرآن
خالد بن زید معروف به ابوایّوب انصاری، از قبیله خزرج و میزبان پیامبر اسلام در هنگام هجرت او از مکه به مدینه است. ابوایوب انصاری در عقبه حاضر بود و در غزوات بدر، احد، خندق و... حضور داشت.برخی مفسّران، نزول آیه ۵ سوره انفال را درباره ناخشنودی وی و شماری از انصار در رویارویی با قریش در جنگ بدر، و آیات ۱۲ و ۱۶ سوره نور را در تأیید سخنان وی دانسته اند که با شنیدن ماجرای افک آن را تهمتی بزرگ شمرد. آیه ۶۱ سوره نور را نیز در خصوص نگرانی او از خوردن طعام در منزل صحابه ای که در مأموریّت جنگی بوده دانسته اند.وی در سالی که یزید ابن معاویه به جنگ قسطنطنیه(۵۲ هـ. ق) رفت درگذشت.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبواَیّوبِ اَنصاری، خالدبن زید بن کُلَیب بن نجار (د ۵۲ق/ ۶۷۲م)، از صحابه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) و از اصحاب امام علی (علیه السلام) است.
او به نجار که وابسته به قبیله مشهور خزرج بود، نسب می برد. مادرش دختر سعد بن قیس بن عمرو بن امرؤالقیس و همسرش دختر زید بن ثابت بود. به گفته ابن سعد او پسری به نام عبدالرحمن داشته که نسلی از او باقی نمانده است. همگان گفته اند که ابوایوب یکی از هفتاد تنی بود که در بیعت دوم عقبه با پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) عهد بستند که دست از حمایت وی برندارند.
از بزرگان انصار
نصر بن مزاحم او را یکی از بزرگان انصار و از شیعیان امام علی (علیه السلام) دانسته است. ۱۵۰ حدیث به ابوایوب نسبت داده شده، اما بخاری و مسلم فقط بر ۷ حدیث روایت شده از او، اتفاق دارند.
راویان حدیث
در میان راویان او از ابن عباس، بُراء بن عازب، جابر بن سمره، مقدام بن معدی کرب، ابوامامه باهلی، زید بن خالد جُهَنی و شماری دیگر از صحابه یاد شده است. جمعی از تابعین نیز مانند سعید بن مسیب و عروه بن زبیر و عبدالله بن حنین از او حدیث شنیده اند. مزّی فهرستی از نام راویان او را آورده است. ابوایوب را شاعری توانا نیز دانسته اند. شاید نسبت شاعری به او، به سبب اشعاری باشد که در نبرد صفین و نیز بعد ها در جواب نامه معاویه بن ابی سفیان، سروده است.
مهماندار پیامبر
...


کلمات دیگر: