کلمه جو
صفحه اصلی

لالجین

فرهنگ فارسی

قصبه ایست از دهستان چهار بلوک شمالی بخش سیمینه رود شهرستان همدان واقع در ۱۸ کیلومتری شمال آن دشت و سردسیر دارای ۸٠۵۱ تن سکنه محصول غله میوه بنشن لبنیات . دراین ده ظروف سفالین لعابی فیروزه ای رنگ میسازند .
نام دیهی به همدان

لغت نامه دهخدا

لالجین. [ ل َ ] ( اِخ ) دیهی به همدان. محل ساختن ظروف سفالین فیروزه ای.

دانشنامه عمومی

لالِجینْ (لاله جینْ) پایتخت سفال ایران می باشد. شهر لالجین یکی از قطب های گردشگری استان همدان و به عنوان مرکز سفال و سرامیک در خاورمیانه شناخته شده است. شهر لالجین یکی از شهرهای شمالی استان همدان است که در بخش لالجین شهرستان بهار واقع شده است. این شهر در طول جغرافیایی ۴۸ درجه و ۲۸ دقیقهٔ شرقی و عرض جغرافیایی ۳۴ درجه و ۵۸ دقیقهٔ شمالی قرار گرفته و ۱۷۳۱ متر از سطح دریا ارتفاع دارد…شهبانو فرح پهلوی در دیدار از یک خانواده روستانشین لالجین در سال ۱۳۵۴   خانه ای مسکونی   یک اتاق پذیرایی.   دانش آموزان یک کلاس.   غروب لالجین.   کشاورزی در لالجین.   شبیه خوانی در لالجین.   سفالگر با چرخ سفالگری   کارگاه سفالگری   نقشهٔ شهر لالجین   دانشگاه پیام نور لالجین.
برپایهٔ سرشماری سال ۱۳۸۵ خورشیدی، لالجین جمعیتی بالغ بر ۱۴٬۷۲۴ نفر را در خود جای داده و بخش لالجین با وسعت ۵۰۸ کیلومتر مربع و جمعیت ۴۴٬۵۶۸ نفربه عنوان دومین شهر شهرستان بهار شناخته می شود. قحطی سال۱۲۵۰ و شورش مردم علیه غلامعلی خزایی (خان وقت) در سال ۱۳۳۱ خورشیدی از وقایع مهم این شهر محسوب می شود.
لالجین در محاورات مردم استان همدان اغلب به صورت «لَلین» و «لالون» تلفظ می شود. لالجین در ۵ کیلومتری بهار و ۲۵کیلومتری همدان قرار گرفته است.
به اعتقاد برخی از محققان، نام کنونی شهر لالجین تغییریافتهٔ واژهٔ «لاچین» است که نام پرنده ای شکاری و عنوان یکی از قبیله های ترک بوده است. از همین روی به احتمال زیاد در گذشته قبیلهٔ مذکور این منطقه را برای سکونت برگزیده و ساکن آن شده است. به همین جهت شهر لالجین به این نام مشهور گشته و به عنوان سرزمین ترکان لاچین شناخته شده است. شهری به نام لاچین در جمهوری آذربایجان وجود داشته که اکنون در نواحی تحت کنترل ارمنستان قرار دارد.به اعتقاد گروهی دیگر از محققان، واژهٔ لاله جین (لالجین) از دو بخش «لاله» و «جین» تشکیل یافته است. جین پسوند مکان برای برخی از شهرها و روستاهای استان همدان نظیر توی جین، دیوجین، فارس جین، گنده جین و وفرجین است؛ برهمین اساس، لاله جین (لالجین) به معنای آبادی لاله است.به اعتقاد برخی از اهالی شهر، لشکر چنگیزخان مغول به هنگام گذر از همدان وارد لالجین شده و گروهی از اهالی این شهر را به چین فرستاده تا از هنرمندان آن سرزمین سفالگری را بیاموزند. این افراد پس از آموختن سفالگری به لالجین برگشته اند و از همین روی این روستا «لاله چین» نام گرفته است.اما «لاله جین» تحریر و تلفظ فارسی نام این شهر بوده و نام صحیح آن به شکل ترکی آذری یعنی «لَلین» یا «لالون» است. اهالی لالجین نام شهر خویش را «لَلین» تلفظ می کنند؛ اما مردم غیربومی به ویژه اهالی بهار نام این شهر را از دوران کهن به صورت «لالون» تلفظ کرده اند. در اصل هر دو اصطلاح «للین» و «لالون» گویش یک کلمه با دو لهجهٔ متفاوت است.

لالجین که در محاوره اهالی استان همدان، للین و بعضاً لالون تلفظ می شود، عنوان شهری است با جمعیت حدوداً پانزده هزار نفر و مرکز بخشی با همین نام در نیمه شمالی استان همدان. زبان بومیان لالجین ترکی است و بر مذهب شیعه دوازده امامی هستند. در این شهر حدود 750 کارگاه سفالگری و بیش از 200 فروشگاه سفال و سرامیک وجود دارد. بدین لحاظ به قطب سفال ایران معروف شده است.


دانشنامه آزاد فارسی

لالِجین
شهری در استان همدان، شهرستان بهار، و مرکز اداری بخش لالجین. با ارتفاع ۱,۷۲۵ متر، در دشتی در ۱۹کیلومتری شمال همدان و ۸کیلومتری شمال شرقی بهار، سر راه فرعی بهار به کوریجان قرار دارد. اقلیم این شهر سرد و نیمه خشک و جمعیت آن۱۴,۷۲۴ نفر است (۱۳۸۵).


کلمات دیگر: