دعای مجیر

دعای مجیر یکی از دعاهایی است که شیعیان دوازده امامی در شب های ماه رمضان می خوانند. این دعا از پیامبر اسلام محمد بن عبدالله روایت شده است.
دعای کمیل
دعای توسل
دعای ندبه
دعای عهد
دعایجوشن کبیر
دعایجوشن صغیر
دعای مجیر هشتاد و هشت بند دارد که در هر بند عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ» به معنی «پناه بده من را از آتش ای پناه دهنده» تکرار شده است. خواندن این دعا در ایام البیض ماه رمضان (۱۳، ۱۴ و ۱۵ ماه رمضان) برای آمرزش گناهان توصیه شده است.
دعای مجیر از محمد بن عبدالله روایت شده و دعایی است که جبرئیل برای او هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بود آورد. ابراهیم کفعمی در البلد الامین و «مصباح» و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان به این دعا اشاره کرده اند.

[ویکی شیعه] دعای مُجیر، از ادعیه مشهور اسلامی است. بنا بر روایات این دعا را جبرئیل برای پیامبر(ص) آورد. کفعمی در کتاب های مصباح و البلد الامین آن را نقل کرده است. دعای مجیر هشتاد و هشت بند دارد که در هر بند عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ» تکرار شده است. خواندن آن در ایام البیض ماه رمضان برای آمرزش گناهان توصیه شده است.
دعای مجیر از پیامبر اکرم(ص) روایت شده و دعایی است که جبرئیل برای آن حضرت هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند آورد. کفعمی در البلد الامین و «مصباح»، و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان این دعا را نقل کرده اند.
این دعا به خاطر اینکه «مجیر»، (به معنای پناه دهنده و یکی از اسماء الهی) در تمام بندهای آن تکرار شده، دعای مجیر نامیده شده است.