تشک

تُشَک یک لایهٔ نرم از جنس پشم یا پنبه است که روی زمین یا روی تخت برای آسودگی خواب آدمی جای می گیرد؛ به گونه ای که همگی بدن را دربرمی گیرد. تشک ممکن است از مواد توخالی یا موادی همانند پارچه های سنگین، مو، نی، پنبه، فوم، و غیره تشکیل شده باشد. یا اینکه از یک چارچوب فلزی ساخته شده باشد و بر این مبنا انواع تشک ها بر دو گونه می باشند:
خواب
پَد خواب
همچنین، مواد درون تشک نیز ممکن است توسط هوا یا آب پر شوند.
کلمهٔ تشک مشتق شده از واژهٔ مطرح عربی، که به معنی «چیزی انداخته پایین» یا «مکان که در آن چیزی است انداخته پایین» و از این رو «حصیر، کوسن». در طول جنگ های صلیبی اروپایی به تصویب رسید روش عربی از خواب بر مخده بر روی زمین، و واژهٔ مطرح در نهایت به انگلیسی میانه از طریق زبان های عاشقانه فرود.
تشک معمولاً در بالای پایگاه تخت که ممکن است جامد در مورد یک تخت پلت فرم قرار داده شده، به عنوان، یا الاستیک، به عنوان مثال، با چوب أبهلسترد و جعبه سیم بهار یا یک پایه ساخته شده از تکه های باریک. محبوب در اروپا، دیوان شامل هر دو تشک و پایه و اساس در یک أبهلسترد، واحد پا است. حداقل یک لایه و همچنین مواد زیر سازی. آن ها ممکن است با یک تشک ثانویه و / یا قابل حمل عرضه «دائم الخمر.»