نام روز بیست وسوم از هر ماه خورشیدی که زردشتیان در این روز جشنی برپا می کردند: دی به دین است و دین مرد خرد / آن شناسم که لعل باده خورد (مسعودسعد: ۵۴۹ ).
دی به دین
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
دی به دین به روز بیست و سوم ماه در گاه شماری ایران باستان گفته می شود. در گاه شماری ایران باستان غیر از روز اول هر ماه که هرمزد روز نامیده می شود سه روز دیگر به نام اهورامزدا است که به صورت دی آمده و برای باز شناختن هر یک از این سه روز به نام روز بعد الحاق شده و دی به آذر (روز هشتم)، دی به مهر (روز پانزدهم) و دی به دین (روز بیست و سوم) گفته می شود. دی یکی از نام های اهورامزداست و در اوستا به صورت دَثوش یا دَدوش یا دَذوه صفت و به معنی آفریننده آمده است.
گاه شماری ایران باستان
جشن های ایران باستان
روز هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه دی برای آنکه نام این روزها با نام ماه یکی شده، اعیاد دانسته می شد.
گاه شماری ایران باستان
جشن های ایران باستان
روز هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه دی برای آنکه نام این روزها با نام ماه یکی شده، اعیاد دانسته می شد.
wiki: دی به دین
پیشنهاد کاربران
بیست و سومین روز هر ماه در گاهشمار یا گاهنامه پارسی دی به دین نام دارد.
نخستین روز هر ماه، هرمزدروز نامیده می شود و سه روز دیگر یعنی در روز هشتم هر ماه "دی به آذر" و روز پانزدهم "دی به مهر" روز بیست سوم هرماه در گاهشمار پارسی" دی به دین" است.
دی یکی از نام های اهورامزداست و در اوستا به صورت دَثوش یا دَدوش یا دَذوه صفت و به معنی آفریننده آمده است.
با برابر سازی در تقویم خورشیدی و رسمی کشور ، روزهای زیر در دیماه، جشن دییگان می باشد:
دوم ، نهم ، هفدهم و بیست و پنجم دیماه تقویم رسمی کشور عزیزمان ایران.
نخستین روز هر ماه، هرمزدروز نامیده می شود و سه روز دیگر یعنی در روز هشتم هر ماه "دی به آذر" و روز پانزدهم "دی به مهر" روز بیست سوم هرماه در گاهشمار پارسی" دی به دین" است.
دی یکی از نام های اهورامزداست و در اوستا به صورت دَثوش یا دَدوش یا دَذوه صفت و به معنی آفریننده آمده است.
با برابر سازی در تقویم خورشیدی و رسمی کشور ، روزهای زیر در دیماه، جشن دییگان می باشد:
دوم ، نهم ، هفدهم و بیست و پنجم دیماه تقویم رسمی کشور عزیزمان ایران.
کلمات دیگر: