لوکزامبورگ

مختصات: ۴۹°۳۶′ شمالی ۶°۷′ شرقی / ۴۹٫۶۰۰°شمالی ۶٫۱۱۷°شرقی / 49.600; 6.117سه بخش جدا شده از لوکزامبورگ در طول تاریخ.   سه بخش کنونی لوکزامبورگ
لوکزامبورگ، (به لوکزامبورگی: Lëtzebuerg) با نام رسمی دوک نشین لوکزامبورگ (به لوکزامبورگی: Groussherzogtum Lëtzebuerg) کشور کوچکی در غرب اروپا است. پایتخت آن شهر لوکزامبورگ می باشد. لوکزامبورگ با آلمان، فرانسه و بلژیک مرز مشترک دارد. این کشور با توجه به جمعیت ششصد هزار نفری اش از کشورهای ثروتمند اروپایی به حساب می آید. لوکزامبورگ همواره شرایط سیاسی و اقتصادی باثباتی داشته است.
به خاطر موقعیت لوکزامبورگ، این کشور باستانی قرن ها را در جنگ گذرانده است. خاندان سلطنتی لوکزامبورگ که در سال ۹۶۳ به وسیله زیگفری تأسیس شد، چهار فرمانروا از امپراتوری مقدس روم را شامل می شد. یکی از آنها، شارل چهارم بود که در ۱۳۵۴ لوکزامبورگ را به سطح دوک نشین ارتقا داد. این دوک نشین در ۱۴۴۳ با بورگاندی متحد شد.
بعد از ۳۰۰ سال محاصره سخت و نبردهای خونین، دژ لوکزامبورگ بر اساس معاهده اوترخت (۱۷۱۳) به اتریش واگذار، و پس از آن بر اساس صلح نامه کامپو فورمیو به فرانسه ملحق شد. بعد از کنگره وین (۱۸۱۵) لوکزامبورگ به عنوان ملک شخصی به ویلیام اول، پادشاه هلند، واگذار شد.

لوکْزامبورگ (Luxembourg)
تالار تالار موقعیت. مهین دوک نشین لوکزامبورگ در مرکز غربی اروپا واقع است. از غرب و شمال به بلژیک، از شرق به آلمان، و از جنوب به فرانسه محدود شده است. مساحت این کشور ۲,۵۸۶ کیلومتر مربع و شهر لوکزامبورگ پایتخت آن است.سیمای طبیعی. لوکزامبورگ یکی از کوچک ترین کشورهای اروپاست که در حوضۀ رودهای سور و آلزِت قرار دارد و رودخانه های اور، سور، و موزل این سرزمین را از کشور آلمان جدا می کنند. بخش شمالی آن که، به اوئِسلینگ معروف است و یک سوم از کشور را شامل می شود، با لایۀ نازکی از خاک های اسیدی پوشیده شده و تقریباً لم یزرع و خالی از سکنه است و مرتفع ترین نقطۀ کشور به نام بورگپلاتز (بورگپلاتس)، با ارتفاع ۵۵۹ متر، در شمالی ترین نقطۀ آن جا دارد. بقیۀ اراضی، موسوم به گوتلاند یا زمین خوب، جلگۀ ناهمواری است که از خاک کشاورزی مرغوب پوشیده شده و معدن ارزشمند آهن بون پایز را در خود جا داده است. کشور لوکزامبورگ به یازده بخش اداری تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از لوکزامبورگ، اِش، کاپِلِن، مِرش، و ویلتز. اقلیم لوکزامبورگ معتدل و مرطوب و زمستان های آن نسبتاً طولانی، سرد، و یخ بندان و برفی است. میانگین دمای شهر لوکزامبورگ در دی ماه صفر درجۀ سانتی گراد، در تیرماه هفده درجۀ سانتی گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۷۴۰ میلی متر است. حدود ۸۸,۶۲۰ هکتار از اراضی این کشور را جنگل فراگرفته است؛ بخش هایی از ناحیۀ اوئسلینگ از درختان مخروطی سوزنی پوشیده شده و بخش گوتلاند را جنگل های انبوه مستور کرده است. آهو و پستانداران کوچک، نیز حیات وحش آن را تشکیل داده اند.
اقتصاد. کشاورزی، صنعت، و خدمات مالی بین المللی سه رکن اساسی اقتصاد لوکزامبورگ را تشکیل می دهند. مساحت زمین های زیر کشت آن، ۱۲۷,۶۰۰ هکتار می رسد و دامداری و فرآورده های دامی و کشت علوفه، ذرت، میوه، و انگور در بخش گوتلاند متمرکز است. تولید آهن و فولاد، دباغی، نوشابه و نیز گردشگری و نساجی از دیگر فعالیت های اقتصادی آن محسوب می شوند.
لوکزامبورگ از نظر خدمات مالی و بانکداری بین المللی، موقعیت ممتازی دارد. تسهیلات مالیاتی و حمایت های اداری، اغلب مؤسسات و بانک های فعال جهان را به تأسیس نمایندگی و دفتر مرکزی در این کشور متمایل کرده است. اکنون، بیش از ۱۶۰ بانک و نیز شرکت های بزرگ حمل و نقل در این کشور فعالیت دارند. تولید الکتریسیتۀ این کشور به۱.۱۲ میلیون کیلووات ساعت می رسد و مصرف سرانۀ آن ۱۵۶۵۴ کیلووات ساعت است. طول راه های زمینی لوکزامبورگ ۲,۸۶۳ کیلومتر است که ۱۱۵ کیلومتر آن از نوع آزادراه های درجه یک اروپاست و طول خط آهن آن به ۲۷۴ کیلومتر می رسد.
حکومت و سیاست. کشور لوکزامبورگ دارای نظام سلطنتی است و هِنری در مقام مهین دوکی آن قرار دارد. لوکزامبورگ دارای دو نهاد قانون گذاری است: مجلس نمایندگان که اعضای آن ۶۰ نفرند و مجلس شورا که ۲۱ نفر عضو دارد. این نمایندگان برای پنج سال برگزیده می شوند و رهبر حزب حائز اکثریت مسئولیت نخست وزیری و ادارۀ کشور و تشکیل سرپرستی هیئت دولت را برعهده دارد.خدمت در نیروهای دفاعی لوکزامبورگ اختیاری و داوطلبانه است و شمار نظامیان آن به ۷۸۸ نفر می رسد.
مردم و تاریخ. مطابق آمار ۲۰۱۰، جمعیت لوکزامبورگ ۵۰۲,۱۰۰ نفر (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن ۱۹۴ نفر در کیلومتر مربع است. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۱.۴ درصد است و لوکزامبورگی ها۷۲.۵ درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. ۹۴ درصد از مردم آن مسیحی اند و ۹۱ درصد از آنان در شهرها زندگی می کنند. مردم لوکزامبورگ به زبان های فرانسوی، آلمانی، و لوکزامبورگی گفت و گو می کنند. میانگین امید به زندگی این کشور ۷۷ سال است و ۹۹ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. در لوکزامبورگ به ازای هر ۴۳۰ نفر یک پزشک و برای هر ۸۵ نفر یک تخت بیمارستان موجود است. لوکزامبورگ را، در حدود ۵۰پ م، اقوام سلتی مسکونی کردند. در حدود ۹۶۳م، به امپراتوری مقدس روم پیوست و در ۱۳۵۴م به دوک نشینی مستقل مبدل شد. در قرن ۱۶، خاندان هاپسبورگ اتریش آن را به اسپانیا واگذار کردند و در ۱۷۱۳ دوباره ضمیمۀ امپراتوری اتریش شد. پس از سقوط ناپلئون اول هلندی ها آن را اشغال کردند و پس از انقلاب ۱۸۳۰ به بلژیک پیوست و در ۱۸۶۷ به مهین دوک نشین مستقلی مبدل شد که تا به امروز پابرجاست. در جنگ های اول و دوم جهانی آلمان به آن جا حمله کرد و پس از پایان جنگ به اتحادیۀ بنلوکس پیوست و سپس به عضویت اتحادیۀ اروپا درآمد.

لوکزامبورگ با نام رسمی دوک نشین بزرگ لوکزامبورگ، کشوری خشکی فراگرفته در غرب اروپا.
• «پرچم کنونی :ر نگ های پرچم کشور لوکزامبورگ از علامت رسمی دوک بزرگ این کشور در سال ۱۲۳۵م گرفته شده اند. علامت رسمی دوک یک شیر قرمز رنگ بر زمینهٔ سفید با نوارهای آبی رنگ در زمینهٔ آن بود. پرچم این کشور شباهت زیادی به پرچم هلند دارد و برای جدا ساختن آن دو، در سال ۱۸۹۰م رنگ آبی در پرچم لوکزامبورگ به آبی روشن تغییر یافت و به صورت کنونی درآمد.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش