مترادف هدم : انهدام، خرابی، نابودی، ویرانی
متضاد هدم : آبادی
ويران کردن , خراب کردن
انهدام، خرابی، نابودی، ویرانی ≠ آبادی
هدم . [ هََ دِ ] (ع ص ) مخنث . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هدم . [ هَِ ] (اِخ ) نام مردی است . (منتهی الارب ). هدم بن زید کلبی از فصحای عرب است . (ابن الندیم ).
مولوی .
هدم . [ هََ / هََ دَ ] (ع ص ) خون رایگان و باطل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هدر شود.
هدم . [ هََ دَ ] (اِخ ) زمینی است . (منتهی الارب ). در شعر زهیر نام آن آمده است . (معجم البلدان ).
هدم . [ هََ دَ ] (ع اِ) آنچه از کرانه ٔ چاه فرودریده در چاه افتاده باشد: دماؤهم بینهم هدم ای هدر. (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || هرچه ویران شود و فروافتد. || آنچه از گیاه در سال اول باقی مانده . (اقرب الموارد).
هدم . [ هََ دَ] (ع مص ) سخت گشن خواه گردیدن ناقه . (منتهی الارب ).
هدم . [ هَِ ] (ع اِ) جامه ٔ کهنه و درپی کرده یا خاص است به گلیم پشمینه . ج ،اهدام ، هِدَم . (منتهی الارب ). و جمع هِدَم نادر است .(اقرب الموارد). || (ص )پیر سالخورده . || موزه ٔ کهنه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هدم . [ هَِ دَ ] (ع اِ) ج ِ هِدم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هدم . [ هَُ دُ ] (اِخ ) آبی است در پشت وادی القراء. (از معجم البلدان ).