ابن حزم اندلسی

[ویکی فقه] ابن حزم ، ابومحمد علی بن احمد بن سعید، فقیه ، محدث ، فیلسوف ، عالم ادیان و مذاهب ، ادیب و شاعر و یکی از درخشان ترین چهره های فرهنگ اسلامی در اندلس (۳۸۴-۴۵۶ق /۹۹۴-۱۰۶۴م ) می باشد.
وی بنابر گواهی خودش در شهر قرطبه در اندلس چشم به جهان گشود. نیاکان وی از ساکنان قریه ای به نام منته لیشَم در اونبه در ناحیه لبله در غرب اندلس بوده اند، اما پدرانش در شهر قرطبه می زیسته اند. گفته می شود که جدّ اعلایش ایرانی و از بردگان آزاد شده یزید بن ابن سفیان ، برادر معاویه بوده است . بنابر نوشته ابن بسام معاصرانش ابن حزم را «از نسبی ناشناخته و بی ریشه و جدّ نزدیکش را نومسلمان می دانسته اند».
پدر ابن حزم
شهرت خاندان وی با پدرش آغاز می شود. پدرش و وی در یکی از بحرانی ترین و پرآشوب ترین دوران های تاریخ اندلس می زیسته اند، که همزمان با پایان خلافت امویان و فروپاشی وحدت جغرافیایی - سیاسی اندلس و آغاز آشفتگی و انحطاط بوده است (ابن حزم ، خاندان ). پدر ابن حزم اهل علم و ادب و از دولتمردان زمان به شمار می رفته است . وی در زمان فرمانروایی ابوعامر ملقّب به المنصور (۳۶۶-۳۹۲ق /۹۷۶-۱۰۰۲م ) یکی از وزیران وی بوده است .
دوران کودکی
ابن حزم دوران کودکی و نوجوانی را در رفاه و آسایش خانه پدری و بنابر گفته خود در دامان زنان گذرانید و از ایشان بسیار چیزها، از جمله خط و خواندن قرآن آموخت و با خلقیات و رفتار و کردار و ویژگی های روانی ایشان نیک آشنا شد. این تجارب دوران کودکی سرمایه سرشاری بود که بعدها وی از آن ها در نوشتن یکی از برجسته ترین آثار خود به عنوان طوق الحمامة (گلوبند کبوتر ) بهره بسیار برد. ابن حزم در این نوشته به برخی از رویدادها و آشفتگی های دوران جوانی خود اشاره می کند و از این رو می توان آن را سرچشمه مهمی برای آشنایی با دورانی از زندگی وی به شمار آورد.
رویداد های سیاسی زندگی ابن حزم
...