کلمه جو
صفحه اصلی

اندلس

فارسی به انگلیسی

andalusia

فرهنگ فارسی

ناحیه ایست که در جنوب کشور اسپانیا رود خانه وادی الکبیر آنرا مشروب می سازد و رشته جبال سیرامورنا و سیرانوادا در آن واقع است و به هشت ولایت تقسیم می شود ناحیه ایست بسیار حاصلخیز . تازیان مسلمان در سال ۹۲ ه. ق . بسرداری طارق غلام موسی بن نصیر این ناحیه را به تصرف در آوردند و سپس بر تمام اسپانیا تسلط یافتند و چون سپاهیان اسلام ابتدا وارد ناحیه مزبور شدند مورخان و نویسندگان اسلامی همه کشور اسپانیا را [ اندلس ] نامیدند .
ناحیتیست مشرق وی حدود رومست و جنوب وی خلیج دریای رومست . و مغرب وی دریای اقیانوس مغربیست و شمال وی هم ناحیت رومست و این ناحیتیست آبادان و خرم و اندر وی کوهها و آبهائ روان و خواسته بسیار و اندر وی معدن همه جوهرهاست از زر و سیم و مس و ارزیر و آنچه بدین ماند . و بناهاشان همه از سنگست و ایشان مردمانی اند سپید پوست و ارزق چشم .

لغت نامه دهخدا

اندلس. [ اَ دُ ل ُ / اَ دَ ل ُ ] ( اِخ ) ناحیه ای است مشرق وی حدود رومست و جنوب وی خلیج دریای رومست و مغرب وی دریای اقیانوس مغربیست و شمال وی هم ناحیت رومست و این ناحیتیست آبادان و خرم و اندر وی کوهها و آبهاء روان و خواسته بسیار، و اندر وی معدن همه جوهرهاست از سیم و زر و مس و ارزیر و آنچه بدین ماند و بناهاشان همه از سنگست و ایشان مردمانی اند سپیدپوست و ازرق چشم. ( حدود العالم چ دانشگاه ص 181 ). اندلس ناحیه ای است در جنوب کشور اسپانیا در کنار دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس بوسعت 87570 کیلومترمربعکه اکنون مشتمل بر هشت ولایت است. رودخانه وادی الکبیر آنرا مشروب میسازد و رشته کوههای سیرامورنا و سیرانوادا( شلیر ) در آن واقع است. در اصطلاح جغرافی نویسان اسلام اندلس و جزیرةالاندلس بر تمام شبه جزیره ایبری یعنی اسپانیا و پرتغال فعلی اطلاق میشده ، زیرا اعراب مسلمان در سال 92 هَ.ق. بسرداری طارق بن زیاد غلام موسی بن نضیر اندلس را بتصرف درآوردند و بعد بر قسمت اعظم شبه جزیره ایبری تسلط یافتند و از اینجا برتمام شبه جزیره ایبری اندلس گفتند. پس از آنکه در سال 92 هَ.ق. اسپانیا بوسیله ٔمسلمانان فتح شد تا 128 هَ.ق. این سرزمین بوسیله حکامی که از دمشق گسیل می گشتند اداره می شد. در این سال عبدالرحمان اول یکی از نوادگان هشام خلیفه دهم اموی خود را امیر اندلس خواند و بدین ترتیب سلسله امویان اندلس را تأسیس کرد. حکومت امویان اندلس تا سال 422 هَ.ق. / 1031 م. طول کشید. از آن پس سلطنت های کوچک محلی پیدا شد ( ملوک الطوایف ). این تفرقه فشار مسیحیان را به مسلمانان برای پس گرفتن سرزمینهای خودبیشتر کرد. از سال 479 ببعد مرابطون فرمانروایان بربر شمال آفریقا به کمک ملوک طوایف آمدند و کم کم بر اسپانیا مسلط شدند. در اواسط قرن ششم هجری موحدون مرابطون را برانداختند و تا سال 609 بر اسپانیا حکومت راندند. از آن پس تا دو قرن و نیم تنها امارت اسلامی اسپانیا، امارت غرناطه بود تا در سال 898 هَ.ق./ 1492 م. غرناطه نیز بدست مسیحیان افتاد و حکومت اسلامی اندلس خاتمه یافت. مسلمانان در هنگام حکومت خود در اندلس در نشر تمدن اسلامی کوشیدند و تمدنی درخشان با شهرهای معمور و کشاورزی و صنایع منظم و معماری پرشکوه که نمونه آن قصرالحمراء در غرناطه است بوجود آوردندو بدینوسیله تمدن اسلامی و قسمت مهمی از علم و ادب یونان از طریق اسپانیا به اروپای غربی انتقال یافت. از میان مسلمانان اندلس دانشمندان بزرگی در علوم گوناگون ظاهر شدند و به بسط تمدن اسلامی کمک شایانی کردند . ( از لاروس ) ( فرهنگ فارسی معین ) ( الحلل السندسیة ج 1 صص 32 - 33 ) :

اندلس . [ اَ دُ ل ُ / اَ دَ ل ُ ] (اِخ ) ناحیه ای است مشرق وی حدود رومست و جنوب وی خلیج دریای رومست و مغرب وی دریای اقیانوس مغربیست و شمال وی هم ناحیت رومست و این ناحیتیست آبادان و خرم و اندر وی کوهها و آبهاء روان و خواسته ٔ بسیار، و اندر وی معدن همه ٔ جوهرهاست از سیم و زر و مس و ارزیر و آنچه بدین ماند و بناهاشان همه از سنگست و ایشان مردمانی اند سپیدپوست و ازرق چشم . (حدود العالم چ دانشگاه ص 181). اندلس ناحیه ای است در جنوب کشور اسپانیا در کنار دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس بوسعت 87570 کیلومترمربعکه اکنون مشتمل بر هشت ولایت است . رودخانه ٔ وادی الکبیر آنرا مشروب میسازد و رشته کوههای سیرامورنا و سیرانوادا(شلیر) در آن واقع است . در اصطلاح جغرافی نویسان اسلام اندلس و جزیرةالاندلس بر تمام شبه جزیره ٔ ایبری یعنی اسپانیا و پرتغال فعلی اطلاق میشده ، زیرا اعراب مسلمان در سال 92 هَ .ق . بسرداری طارق بن زیاد غلام موسی بن نضیر اندلس را بتصرف درآوردند و بعد بر قسمت اعظم شبه جزیره ٔ ایبری تسلط یافتند و از اینجا برتمام شبه جزیره ایبری اندلس گفتند. پس از آنکه در سال 92 هَ .ق . اسپانیا بوسیله ٔمسلمانان فتح شد تا 128 هَ .ق . این سرزمین بوسیله ٔ حکامی که از دمشق گسیل می گشتند اداره می شد. در این سال عبدالرحمان اول یکی از نوادگان هشام خلیفه ٔ دهم اموی خود را امیر اندلس خواند و بدین ترتیب سلسله ٔ امویان اندلس را تأسیس کرد. حکومت امویان اندلس تا سال 422 هَ .ق . / 1031 م . طول کشید. از آن پس سلطنت های کوچک محلی پیدا شد (ملوک الطوایف ). این تفرقه فشار مسیحیان را به مسلمانان برای پس گرفتن سرزمینهای خودبیشتر کرد. از سال 479 ببعد مرابطون فرمانروایان بربر شمال آفریقا به کمک ملوک طوایف آمدند و کم کم بر اسپانیا مسلط شدند. در اواسط قرن ششم هجری موحدون مرابطون را برانداختند و تا سال 609 بر اسپانیا حکومت راندند. از آن پس تا دو قرن و نیم تنها امارت اسلامی اسپانیا، امارت غرناطه بود تا در سال 898 هَ .ق ./ 1492 م . غرناطه نیز بدست مسیحیان افتاد و حکومت اسلامی اندلس خاتمه یافت . مسلمانان در هنگام حکومت خود در اندلس در نشر تمدن اسلامی کوشیدند و تمدنی درخشان با شهرهای معمور و کشاورزی و صنایع منظم و معماری پرشکوه که نمونه ٔ آن قصرالحمراء در غرناطه است بوجود آوردندو بدینوسیله تمدن اسلامی و قسمت مهمی از علم و ادب یونان از طریق اسپانیا به اروپای غربی انتقال یافت . از میان مسلمانان اندلس دانشمندان بزرگی در علوم گوناگون ظاهر شدند و به بسط تمدن اسلامی کمک شایانی کردند . (از لاروس ) (فرهنگ فارسی معین ) (الحلل السندسیة ج 1 صص 32 - 33) :
زنی بود در اندلس شهریار
خردمند با لشکر بیشمار.

فردوسی .


از حبش تا کاشغرو از کاشغر تا اندلس
هرکجا گویی ملک مسعود گویند آفرین .

فرخی .


بر افرنجه آورد از آنجا سپاه
وزافرنجه بر اندلس کرد راه .

نظامی .


و رجوع به اسپانی و امویان اندلس و طارق بن زیاد در همین لغت نامه و الحلل السندسیة فی الاخبار و آلاثار الاندلسیة (جزء1 و 2 چ قاهره 1936 م .) و معجم البلدان و نزهةالقلوب و تاریخ الحکماء قفطی و تاریخ تمدن جرجی زیدان و تاریخ گزیده و نخبةالدهر دمشقی شود.

دانشنامه عمومی

مختصات: ۳۷°۲۳′ شمالی ۵°۵۹′ غربی / ۳۷٫۳۸۳°شمالی ۵٫۹۸۳°غربی / 37.383; -5.983
استان سویل
استان گرانادا
استان کوردوبا
استان کادیس
استان مالاگا
استان اوئلوا
استان خائن
استان آلمریا
اَندَلُس (به اسپانیایی: Andalucía) یکی از ۱۷ بخش خودمختار کشور اسپانیا است. پایتخت آن شهر سبیا یا سویل است.
بازمانده های فراوانی از معماری موری (مراکشی) در اندلس بجا مانده است زیرا این منطقه واپسین دژ مقاومت مورها پیش از بازپس گیری این سامان از سوی پادشاهان کاتولیک بود که در سال ۱۴۹۲ تکمیل گشت.نامدارترین این آثار کاخ الحمراء در گرانادا، مزکوئیتا در کوردوبا و برج های توره دل اورو و خیرالدا در سویل. از آثار باستانی مهم آن می توان به مدینةالزهرا در نزدیکی کوردوبا اشاره کرد.
مسلمانان به مدت ۷۸۱ سال (از سال ۷۱۱ تا ۱۴۹۲) بر اندلس و نقاط دیگر اسپانیا حکومت کردند. در این دوران تاریخ نگاری مسلمانان در اندلس رشد چشمگیری یافت که اوج آن توسط خاندان رازی است.ابداعات علمی و فرهنگی عالمانِ اندلسی بر رشد فرهنگی و صنعتی ملل مغرب زمین تأثیر غیرقابل انکاری داشته است؛ چنان که نهضت ترجمه علمی اروپا از اندلس آغاز شد هرچند با سیطره اسپانیایی ها بر اندلس و برقراری دادگاه های تفتیش عقاید کلیسای کاتولیک اسپانیای آن دوران در شهر غرناطه یا همان گرانادا، رونق علوم و فنون اسلامی در اندلس از میان رفت.

دانشنامه آزاد فارسی

اَنْدَلُس (Andalusia)
مسجد بزرگ کوردووا (قرطبه)
مسجد بزرگ کوردووا (قرطبه)
(یا: اَندُلُس) ناحیه ای خودمختار، به مساحت ۸۷,۲۶۸ کیلومتر مربع، در جنوب اسپانیا، مشرف به دریای مدیترانه و تنگۀ جبل طارقو خلیج قادس. این ناحیه مشتمل بر استان های آلمریا، اوئلوا، خائن، کادیس، کوردوواً (قرطبه)، گرنادا(غرناطه)، مالاگا(مالقه)، و کرسی آن شهر سویل(اشبیلیه) است. رودخانۀ بزرگ گوادالکیویراز آن می گذرد و کوه های سیرا مورِناو سیرا نوادادر آن جریان دارند. محصولات کشاورزی آن عمدتاً عبارت اند از غلات، مرکبات، انگور، زیتون، و نیشکر. دامپروری و کشاورزی صنعتی نیز در این ناحیه رواج دارد. معادن روی، مس، و آهن آن غنی است و استخراج از آن ها پیشینه ای بسیار قدیمی دارد. اندلس از دورۀ فنیقیان مسکونی بوده است. آنان در قرن ۱۱پ م در سواحل اندلس اجتماعات و استحکاماتی برپا کرده بودند. یونانیان از قرن ۷پ م، و پس از آنان کارتاژی ها در اندلس سکونت داشتند و در قرن ۳پ م مغلوب رومی ها شدند. واندال ها و ویزیگوت هادر قرن ۵م اندلس را از تصرف رومی ها خارج کردند. طارق بن زیاد، غلام موسی بن نصیر، حاکم مغرب، در ۹۲ق/۷۱۱م از تنگۀ جبل طارق گذشت و به سرعت تمام اندلس را فتح کرد. اندلس تا نیمۀ دوم قرن ۷ق در اختیار مسلمانان بود. پس از آن مسیحیان، با پیشروی در سرزمین های مسلمانان، قلمرو آنان را محدود کردند. خاندان بنی احمر، یا بنی نصر، (۶۲۹ـ۸۹۷ق/۱۲۳۲ـ۱۴۹۲م) آخرین سلسلۀ اسلامی است که بر قسمتی از اندلس، که مرکز آن شهر غرناطه بود، حکومت داشت. قصر سلطنتی الحمراء در غرناطه، زیباترین اثر دورۀ اسلامی اندلس، از این سلسله باقی مانده است که محمد اول آن را بنا کرد. آخرین پادشاه بنی احمر به نام محمد دوازدهم، ملقب به بوعبدل، در ۸۹۷ق/۱۴۹۲م غرناطه و دیگر شهرهای قلمرو خود را به فردیناند و ایزابل، شاهان آراگون و کاستیل، تسلیم کرد و خود پس از یکی دو سال به مراکش رفت. اینان نیز در ۹۰۷ق/۱۵۰۲ باقی ماندۀ مسلمانان را اخراج کردند. در اوایل جنگ داخلی اسپانیا (۱۹۳۶ـ۱۹۳۹)، قوای ژنرال فرانکو اندلس را تصرف کردند و به صورت پایگاه بزرگ مخالفان جمهوری اسپانیا درآوردند. تمدن اسلامی در اسپانیا، به ویژه در اندلس، شکوفایی عظیمی داشت. کشاورزی، هنر، معماری، و صنایع در اندلس رونق یافت و سپس در دیگر نقاط اروپا رایج شد. ابن رشد و موسی بن میمون در گسترش فلسفۀ مدرسی مسیحی نقشی بسزا داشتند. لغات فراوانی، به ویژه در حوزۀ آبیاری و کشاورزی، از عربی به زبان اسپانیایی راه یافته است. نویسندگان مسلمان عموماً محدودۀ تحت حکومت اسلام در شبه جزیرۀ ایبریرا، خواه بزرگ و خواه کوچک، اندلس می خواندند. اندلس، که زمانی فقیرترین ناحیۀ اسپانیا بود، با ۸۰۵ کیلومتر خط ساحلی، که ۷۰ درصد آن ساحل ماسه ای است، به یکی از محبوب ترین مراکز تفریحی تبدیل شده است و جهانگردان بسیاری را به سوی خود جذب می کند.

نقل قول ها

اندلس یکی از ۱۷ بخش خودمختار کشور اسپانیا است. پایتخت آن شهر سویل است.مسلمانان به مدت ۷۸۱ سال (از سال ۷۱۱ تا ۱۴۹۲) بر اندلس و نقاط دیگر اسپانیا حکومت کردند.
• «منطقه اندلس در تاریخ بشریت جایگاه خاص خودش را دارد. این منطقه مکان تلاقی تمدن های بزرگ عرب، اسلامی، اسپانیایی و اروپایی، مسیحی و یهودی است.» -> امین معلوف

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اندلس بخشی از شبه جزیره ایبری در جنوب شرقی پرتغال است این منطقه در حاکمیت ۸۰۰ ساله مسلمانان بوده است.
در نام گذاری اندلس وجوه گوناگون گفته اند. برخی بر آنند که کلمه اندلس (در اسپانیایی: Andalucía) از واندلیشیا به معنی سرزمین واندال ها، سلسله حاکم بر آن منطقه از۴۲۹ تا ۴۰۸ق. م. است. برخی احتمال داده اند کلمه اندلس از عبارتی آلمانی به معنی «حصه و سهمی از زمین» گرفته شده باشد. در احتمال دیگر، گویند که آن جا را به نام نخستین ساکنانش در گذشته ها که قومی با نام اندلوش بوده، اندلس نامیده اند. در منابع جغرافیایی مسلمانان، جزیره اندلس به همه شبه جزیره ایبری یعنی اسپانیا و پرتغال فعلی و نیز اسپانیای در حاکمیت اسلامی اطلاق می شده است و مرزهای آن از شرق و شمال به کشورهای روم، از جنوب به مدیترانه، و از غرب به اقیانوس مغربی ختم می شد. اندلس در دوره حکومت مسلمانان به پنج ولایت تقسیم گردید و در هر ولایت حاکمی مستقل نصب شد.
نام یونانی اندلس
نام یونانی این منطقه، ایبریا و تلفظ رومی آن اسپانیا است. شبه جزیره ایبری در جنوب غربی اروپا و شامل اسپانیا و پرتغال بوده و با کوه های پیرنه از بقیه اروپا و با تنگه جبل طارق از افریقای شمالی جدا شده است. اندلس امروزه بزرگ ترین استان اسپانیا و از نظر تقسیمات کشوری شامل هشت شهر المریه (المریا)، قادش (کادیز)، قرطبه (کردوبا)، غرناطه (گرانادا)، ولبه (اوئلوا)، جیان (خائن)، مالقه (مالاگا)، و اشبیلیه (سیویل) است. اکنون یک میلیون تن مسلمان در اسپانیا زندگی می کنند که از این شمار، ۱۰% اسپانیایی و بقیه مهاجرانی از کشورهای اسلامی به ویژه آفریقا هستند. مسلمانان حدود ۵۰ مسجد دارند.
تاریخ سیاسی اندلس
فینیقی ها در حدود سال ۱۲۰۰ق. م. برای گسترش بازرگانی خود، وارد شبه جزیره ایبری شدند و به تدریج بر منطقه یونان چیره گشتند. در حدود۸۵۰ق. م. کارتاژها جنوب اندلس را تصرف کردند و بعدها میان آنان و رومیان نبردهایی رخ داد که موجب شد رومیان بتوانند تا ۴۰۹م. بر اندلس فرمانروایی کنند. هجوم قبایل بربر و ضعف رومیان و آمدن طوایف واندال و ویزیگوت ها از کوه های پیرنه باعث انقراض حکومت رومیان بر اندلس شد. ویزیگوت ها توانستند تا اوایل سده هشتم م. که مسلمانان وارد اندلس شدند، بر این سرزمین تسلط یابند. هم زمان با آمدن مسلمانان، اندلس از هر جهت دچار ناتوانی بود و ساختار اداری بیماری داشت و هر کس که می توانست، بر دیگران ستم می کرد. سرزمین اندلس از قدیم به داشتن معادن، محصولات زراعی و تجارت شکوفا شهرت داشت و همین عامل اصلی هجوم اقوام بیگانه به این سرزمین های دور بوده است. برخی باور دارند که مسلمانان نه برای سلطه بر دارایی اندلس، بلکه به قصد رهایی اقوام دیگر از جهالت و بردگی و برای گسترش جهاد اسلامی و نبرد در راه خدا، اندلس را فتح کردند و تاکید بر عامل و انگیزه مادی، ساخته پندار خاورشناسان است. در منابع، فتح مغرب اسلامی تا هنگام فتح اندلس، به صورت تدریجی و در هشت مرحله وصف شده که در هر مرحله، بخشی از سرزمین ها به تصرف مسلمانان درمی آمد تا این که فتح اندلس، این فتوحات را کامل کرد.
موسی بن نصیر
...

[ویکی اهل البیت] در سال 711 م/92 ق یک دسته از مسلمانان به رهبری طارق بن زیاد که نام وی در کلمه جبل الطارق ابدی شده است توانستند بخش اعظم اسپانیا را فتح کنند. اعراب قلمرو جدید خود را در اسپانیا اندلس می گفتند و شهر قرطبه را به پایتختی برگزیدند.
در سال 756م / 139ق فردی از خاندان بنی امیه بنام عبدالرحمن با کمک هوادارانش در اندلس به حکومت می رسد و حکومت مستقل امویان را در اندلس تاسیس می کند. در دوران اوج آن در زمان عبدالرحمان سوم 912-961 م/300-350 ق آنها خود را "خلیفه" و "امیرالمؤمنین" خواندند.
درگیری های داخلی بعدی بر سر جانشینی سبب تضعیف آنها شد. در سال 1031 م /422 ق شورای وزیران در قرطبه تشکیل شد و پایان خلافت امویان اندلس و تاسیس شورای دولتی را اعلام نمود.
این شورا فقط بر قرطبه حکومت می کرد و مناطق دیگر بدست حکام محلی اداره می شد. هر چند حکمرانان مسلمان نسبت به پیروان مذاهب دیگر با مدارا و تسامح رفتار می کردند اما استقبال ساکنین اسپانیا از دین جدید به سرعت افزایش می یافت.
در این میان، میل دستیابی به مزایای اجتماعی مسلمان بودن و تحسین فرهنگ اسلامی به عنوان تمدن مترقی تر جایگاه برجسته ای داشت. خدمت خاص تمدن اسلامی اندلس را باید در حوزه شهرسازی و توسعه شهرها و نیز شکوفایی اقتصادی که در اثر احیای تجارت بوجود آمد جستجو کرد.
بر اثر متلاشی شدن حکومت مرکزی فشار دول مسیحی بر مسلمانان افزایش یافت، بطوری که حکمران اشپیلیه یعنی المعتمد و فقهای مالکی حکومتش از حکومت مرابطون در افریقای شمالی تقاضای کمک کردند و مرابطون بعد از انجام ماموریتشان حکومت اندلس را در اختیار گرفتند.
حکومت مرابطون در اندلس در سال 1145م/535 ق پایان یافت و تا سال 1170م/565 ق که اندلس تحت قدرت موحدون قرار گرفت، هرج و مرج حکمفرما بود. اما موحدون نیز همانند مرابطون مدت زیادی دوام نیاوردند و بزودی در سراشیبی سقوط افتادند.
در این شرایط حملات دول مسیحی شمال اسپانیا افزایش یافت و قرطبه در سال 1236م/634ق و اشبیلیه در سال 1248م/645ق بدست مسیحیان افتاد.

[ویکی حج] اَندُلُس بخشی از شبه جزیره ایبری در جنوب شرقی پرتغال، در حاکمیت 800 ساله مسلمانان بوده است. در حال حاضر تعداد مسلمانانی که در اسپانیا زندگی می کنند یک میلیون نفر است که 10% از آنها اسپانیایی و باقی مسلمانان مهاجران کشور های اسلامی می باشند.
اندلس به دلیل داشتن معادن و محصولات کشاورزی و تجارت پویا مورد هجوم اقوام بیگانه قرار می گرفت. مسلمانان برای نشر اسلام اندلس را فتح کردند و آمادگی مسلمانان و بروز شرایط مناسب، زمینه فتح را فراهم کرد و با فتح آن اسلام تمام این مناطق را فرا گرفت.
علاوه بر شوق زیارت حرمین شریفین و مجاورت حرم نبوی وجود مراکز و مدارس علمی و نهادهای فرهنگی در کشور های اسلامی مانند مدینه و عراق و خراسان و ... و وجود درگیری و استبداد سیاسی انگیزه دانشوران و محدثان و ادیبان را برای سفر به این کشور ها فراهم می کرد. حاجیان اندلسی راهی طولانی را طی می کردند تا خود را به قاهره رسانده تا همراه کاروان مصر خود را به مراسم حج برسانند.

واژه نامه بختیاریکا

( اُندُلس ) ( ن ) ؛ اندلس؛ نماد و کنایه از دورترین مکان؛ در مواردی نادر هم برای بکار بُردن دورترین زمان شنیده شده است. منطقه ای از کشور اسپانیاست که معلوم نیس چطور و از چه زمانی وارد ادبیات بختیاریان گردید. مثلاً میگویند مر رَهدِه اندلس یعنی مگر رفته است اندلس

پیشنهاد کاربران

اَندَلُس یا اَندَلوثیا ( به اسپانیایی: Andalucía ) یکی از ۱۷ بخش خودمختار کشور اسپانیا است. پایتخت آن شهر سویل است.
بازمانده های فراوانی از معماری موری ( مراکشی ) در اندلس بجا مانده است زیرا این منطقه واپسین دژ مقاومت مورها پیش از بازپس گیری این سامان از سوی پادشاهان کاتولیک بود که در سال ۱۴۹۲ تکمیل گشت. نامدارترین این آثار کاخ الحمراء در گرانادا، مزکوئیتا در کوردوبا و برج های توره دل اورو و خیرالدا در سویل. از آثار باستانی مهم آن می توان به مدینةالزهرا در نزدیکی کوردوبا اشاره کرد.
محتویات [نهفتن]
۱ تاریخ
۲ تقسیمات
۳ فرهنگ
۴ جستارهای وابسته
۵ منابع
۶ پیوند به بیرون
تاریخ [ویرایش]
قلمرو خلیفه کوردوبا در سال ۱۰۰۰ میلادی
خلیفه کوردوبا در سال ۱۰۳۰ میلادی چندین حکومت کوچکتر تجزیه شد.
مسلمانان به مدت ۷۸۱ سال ( از سال ۷۱۱ تا ۱۴۹۲ ) بر اندلس و نقاط دیگر اسپانیا حکومت کردند.
تقسیمات [ویرایش]
منطقه اندلس به ۸ استان بخش گردیده است:
منطقه اندلس بر روی نقشه اسپانیا
استان سویل
استان گرانادا
استان کوردوبا
استان کادیس
استان مالاگا
استان اوئلوا
استان خائن
استان آلمریا
شهرهای اصلی اندلس ( از غرب به شرق ) عبارت اند از:
اوئلوا
سویل
کادیس
مالاگا
کوردوبا
خائن
گرانادا
آلمریا
دیگر شهرهای اندلس عبارت اند از:
آلخسیراس، کادیز
خرز، کادیس
ماربیّا، مالاگا
دوس هرماناس، سویل
آنتکوئرا، مالاگا
در فارسی برخی از صورت های عربی جاینام های اندلس نیز رواج داشته اند همچون غرناطه ( گرانادا ) ، قادص ( کادیس ) و قرطبه ( کوردوبا ) .
فرهنگ [ویرایش]
اندلس خاستگاه موسیقی فلامنکو است.
یحیی بن عمر اندلسی
جستارهای وابسته [ویرایش]
تاریخ روابط فرهنگی ایران و اندلس
منابع [ویرایش]
ویکی پدیای انگلیسی
پیوند به بیرون [ویرایش]
نقش ایرانیان در تمدن اسلامی اندلس
این یک نوشتار خُرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
این یک نوشتار خُرد پیرامون اسپانیا است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
[نهفتن]
ن • ب • و
بخش های خودمختار اسپانیا
آراگون • آستوریاس • اکسترمادورا • اندلس • جزایر بالئارس • سرزمین باسک • جزایر قناری • کاتالونیا • کاستیا - لامانچا • کاستیا - لئون • کانتابریا • گالیسیا • لاریوخا • مادرید • مورسیا • نابارا • والنسیا
رده های صفحه: دومین سطح کد جغرافیایی اتحادیه اروپاتاریخ اسلامبخش های خودمختار اسپانیااندلس
اندلس ( عربی : الأندلس ) نامی عربی است که به بخشهایی از شبه جزیره ایبری و سپتیمانیا که توسط مسلمانان عرب و اهل شمال آفریقا در زمان های متعددی در دوره زمانی بین ۷۱۱و ۱۴۹۲ میلادی داده شده است. [۱][۲]
اندلس پس از فتح شدن، به پنج ناحیه حکومتی متناظر با اندلوسیا، گالیسیا و پرتغال، کاستیل و لئون، آراگون و کاتالونیا و سپتیمانیا تقسیم شده بود. اندلس به عنوان یک حوزه یا حوزه های حکومتی، با موفقیت استانی از خلافت اموی را که توسط خلیفه ولید یکم آغاز شده بود، تشکیل داد. [۳]
منابع [ویرایش]
↑ Para los autores árabes medievales, el término al - Andalus designa la totalidad de las zonas conquistadas — siquiera temporalmente — por tropas arabo - musulmanas en territorios actualmente pertenecientes a Portugal, Espana y Francia" ( "For the medieval Arab authors, al - Andalus designates all the conquered areas — even temporarily — by Arab - Muslim troops in territories now belonging to Portugal, Spain and France" ) , José Ángel García de Cortázar, V Semana de Estudios Medievales: Nájera, 1 al 5 de agosto de 1994, Gobierno de La Rioja, Instituto de Estudios Riojanos, 1995, p. 52.
↑ Los arabes y musulmanes de la Edad Media aplicaron el nombre de al - andalus a todas aquellas tierras que habian formado parte del reino visigodo : la Peninsula Ibérica y la Septimania ultrapirenaica. " ( "The Arabs and Muslims from the Middle Ages used the name of al - Andalus to all those lands that were formerly part of the Visigothic kingdom: the Iberian Peninsula and Septimania" ) , Eloy Benito Ruano, Tópicos y realidades de la Edad Media, Real Academia de la Historia, 2000, p. 79.
↑ Joseph F. O'Callaghan, A History of Medieval Spain , Cornell University Press, 1983, p. 142
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ اندلس ( اسلامی ) موجود است.
این یک نوشتار خُرد پیرامون اسپانیا است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده های صفحه: اندلستاریخ اسپانیاتاریخ پرتغالتاریخ اسلاماسلام در اسپانیاجغرافیای اسلام
همچنین برای مقایسه:
Andalusia ( English /ˌændəˈluːʒə/, /ˌændəˈluːziə/; Spanish: Andalucía [andaluˈθi. a] or [andaluˈsi. a] ) is the most populous and the second largest in area of the autonomous communities of Spain. The Andalusian autonomous community is officially recognised as a nationality of Spain. [4] The territory is divided into eight provinces: Almería, Cádiz, Córdoba, Granada, Huelva, Jaén, Málaga and Seville. Its capital is the city of Seville ( Spanish: Sevilla ) .
Andalusia is in the south of the Iberian peninsula, immediately south of the autonomous communities of Extremadura and Castile–La Mancha; west of the autonomous community of Murcia and the Mediterranean Sea; east of Portugal and the Atlantic Ocean; and north of the Mediterranean Sea and the Strait of Gibraltar, which sepa . . .


کلمات دیگر: