کلمه جو
صفحه اصلی

لسبو

فرهنگ فارسی

نام دهی جزئ دهستان اشکور پایین بخش رودسر شهرستان لاهیجان .

لغت نامه دهخدا

لسبو. [ ل َ ] ( اِخ ) نام دهی جزء دهستان اشکور پایین بخش رودسر شهرستان لاهیجان ، واقع در 63 هزارگزی جنوب رودسر. کنار راه عمومی مالرو اشکور به قزوین. کوهستانی. سردسیر. دارای 175 تن سکنه. شیعه. گیلکی و فارسی زبان. آب آن از چشمه سار و رودخانه لسبو. محصولات آنجا غلات و بنشن و گردو و لبینات و عسل. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است و بقعه ای بنام امامزاده قاسم و ابراهیم دارد که بنای آن قدیم است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

دانشنامه عمومی

در آن زمان مردم لسبو کوزه گرای حرفه ای بودن نشانش بردن آب از کوه سما به قلعه کوتی=قلعه+ کو توک=نوک کوه لسبو ل+سبو=کوزه شراب ل به مفهوم با دسته کوزه یا لطافت


لسبو، روستایی از توابع بخش رحیم آباد شهرستان رودسر در استان گیلان ایران است.
این روستا در دهستان شوئیل قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵۹ نفر (۴۱خانوار) بوده است.


کلمات دیگر: