الافور الیاسون

اولافور الیاسون به (ایسلندی: Ólafur Elíasson، انگلیسی: Olafur Eliasson)؛ هنرمند دانمارکی-ایسلندی است که برای هنرچیدمان و خلق مجسمه های بزرگ خود بسیار شناخته شده است. او در چیدمان ها و مجسمه های هنری خود با بکارگیری عناصری چون نور، آب و دمای هوا بینندگانش را نسبت به پروژه های خود آگاهتر می سازد. اولافور در سال ۲۰۰۵ میلادی در پنجاهمین دوسالانه ونیز با پروژهٔ The Weather Project به نمایندگی از کشور دانمارک شرکت کرده است.
اولافور الیاسون در سال ۱۹۶۷ میلادی در شهر کپنهاگ دانمارک به دنیا آمده است و دارای ریشه های دانمارکی-ایسلندی است. والدین او در سال ۱۹۶۶ از کپنهاگ به دانمارک مهاجرت کرده اند. او اولین نمایشگاه طراحی از مناظر و نقاشی های گواش خود را در سن ۱۵ سالگی در گالری کوچکی در دانمارک بر پا کرد. الافور در سال ۱۹۹۵ میلادی استودیوی خود را در برلین دایر کرد.او در تعدادی از پروژه ها در فضاهای عمومی شرکت داشته است از جمله پروژهٔ intervention Green river که در شهرهای مختلف در بین سال های ۲۰۰۱–۱۹۹۸ اجرا شده است، غرفهٔ موفت در گالری سرپنتاین در سال ۲۰۰۷ که به همکاری معمار نروژی کجتیل تورسن (به انگلیسی: Kjetil Thorsen) بر پا شده بود، پروژهٔ آبشارهای نیویورک در سال ۲۰۰۸. او در بین سال های ۲۰۱۴–۲۰۰۹ مدرس دانشگاه هنر بوده است و از سال ۲۰۱۴ به عنوان استادیار در دانشکدهٔ هنر و طراحی آدیس آبابا به تدریس مشغول است.اولافور در سال ۱۹۹۷ در جریان برپایی غرفهٔ پروژهٔ خود در بینال هنری سائو پائولو با همسرش ماریان کروگ جنسون که مورخ هنریست آشنا وبا هم ازدواج کردند. آن ها دو فرزند پسر و دختر خود را از شهر آدیس آبابای اتیوپی به فرزندخواندگی پذیرفتند. او و خانواده اش هم اکنون در خانه ای که توسط آندریاس کلمنسن( معمار) در نزدیکی شهر کوپنهاگ طراحی شده است زندگی می کنند.
الیاسون تحصیلات هنری خود را در سال های ۱۹۹۵–۱۹۸۹ در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای دانمارک کسب کرد. در سال ۱۹۹۰ او با کمک هزینهٔ سفری که ازسوی دانشگاه به وی اهدا شده بود به نیویورک رفت و در یکی از گالری های آنجا به عنوان معاون هنری به کار مشغول شد. بعد از اقامتهای خود در شهرهای کلن و برلین آلمان به دانمارک بازگشت و و مدرک هنری خود را دریافت نمود. او در سال ۱۹۹۵ گالری الافور الیاسون را در برلین بنا کرد که تا به امروز برای تحقیقات فضایی-جوی پروزه های هنریش مورد استفاده واقع می شود.از سال ۱۹۹۶ او همکاری های خود را با اینار تورستین که متخصص معماری و نابغه ا ی در علوم هندسی است آغاز نمود. اولین قطعهٔ هنری خلق شده توسط آنان با عنوان ۸۹۰۰۰۰۵۴ ساختار عظیمی است با طول ۲٫۱ و عرض ۹٫۱ متر و با قطعات فولادی و فرم گنبد مانند خود چنان با زمینی که روی آن بنا شده پیوند یافته است که گویی از دل زمین برخاسته و ذهن بیننده در مواجههٔ با آن بسختی می تواند بپذیرد که این ستون ها و ساختارها از اعماق زمین رویانیده نشده اند
یکی از پروژه های موفقیت آمیز اوبا عنوان Weather Project بود که در سال ۲۰۰۳ در گالری تیت لندن اجرا شد. این چیدمان فضای سالن توربین هال گالری را پر کرده بود و متشکل از دستگاه های رطوبت زایی بود که با استفاده از شکر و آب مه رقیق در فضا ایجاد می کرد و دیسک بزرگ گردی که شبیه خورشید بود و با استفاده از صدها لامپ یکرنگ نور زرد رنگ را از خود متشعشع می کرد دردیوار روبرویی نصب شده بود. بر روی سقف سالن آیینهٔ بزرگی نصب شده بود و بازدیدکنندگان با ورود به سالن نمایش با ابن چیدمان مشارکت کرده و با دراز کشیدن بر روی کف سالن و با حرکت دادن دست و پاهایشان خود را در آیینه مانند سایه های کوچک سیاه رنگ متحرکی می دیدند که در نور نارنجی رنگ احاطه شده اند. این چیدمان هنری شش ماه بر پا بود و براساس آمار ارائه شدهٔ گالری تیت بازدیدکنندگانی بالغ بر۲٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر را جذب نموده بود که بسیاری از آن ها بینندگانی بودند که یارها و بارها به دیدن اثر می آمدند.