مترادف کش : بیغوله، کنج، گوشه، بر، پهلو، سینه، کنار، آغوش، بغل، خوش، نیک، نیکو
کش
مترادف کش : بیغوله، کنج، گوشه، بر، پهلو، سینه، کنار، آغوش، بغل، خوش، نیک، نیکو
فارسی به انگلیسی
Elastic band, Elastic ribbon
مترادف و متضاد
بیغوله، کنج، گوشه
بر، پهلو، سینه، کنار
آغوش، بغل
خوش، نیک، نیکو
۱. بیغوله، کنج، گوشه
۲. بر، پهلو، سینه، کنار
۳. آغوش، بغل
۴. خوش، نیک، نیکو
فرهنگ فارسی
شهریست در ماورائ النهر نزدیک نسف یا نخشب که آنرا شهر سبز گفته اند . حکیم بن عطا مشهور به مقنع بعلم شعبده مدت چند ماه هر شب از چاه سیام ( در ناحیه کش ) ماهی بیرون می آورده که چهار فرسخ پر تو میانداخته . یا چاه کش . چاه مقنع : [ عشق بهمت نظر یوسف آفتاب را چون مه چاه کش کند بسته چاه عاشقان . ] ( سیف اسفرنگی )
بغل، سینه، خوب، خوش، نیک، زیباکش رفتار:خوش رفتارکشی:خوبی، خوشی
( اسم ) دفعه مرتبه بار : یک کش ( یک دفعه ) دو کش ( دو دفعه ) .
آنچه بدان خرما بن را گشنی دهند.
بغل، سینه، خوب، خوش، نیک، زیباکش رفتار:خوش رفتارکشی:خوبی، خوشی
( اسم ) دفعه مرتبه بار : یک کش ( یک دفعه ) دو کش ( دو دفعه ) .
آنچه بدان خرما بن را گشنی دهند.
فرهنگ معین
( ~ . ) (اِ. ) زخم و ریشی که بر دست و پای شتر بهم رسد و از آن پیوسته زردآب بیرون آید و از بیم سرایت شتران صحیح را داغ کنند، غره .
(کِ ) (اِ. ) نوار یا تسمه ای که دارای حالت ارتجاعی است مخصوصاً بندی که در آن نوار یا نوارهای لاستیکی به کار رفته باشد.
(کَ ) [ په . ] ۱ - (اِ. ) سینه و صدر. ۲ - بغل ، پهلو. ۳ - (ص . ) خوب ، خوش . ۴ - خودستا، متکبر.
(کَ یا کِ ) (فع . ) ۱ - کشیدن : کش و قوس . ۲ - دوم شخص مفرد از امر حاضر از «کشیدن ». ۳ - (ص فا. ) در ترکیب به معنی «کشنده » آید به معانی ذیل : الف - کشنده ، برنده : غاشیه کش . ب - تحمل کننده : جفاکش . ج - تماس دهنده ، مالنده : جاروکش . د - نوشنده ، آشامنده
( ~ . ) (اِ. ) دفعه ، مرتبه ، بار.
(کِ ) (اِ. ) نوار یا تسمه ای که دارای حالت ارتجاعی است مخصوصاً بندی که در آن نوار یا نوارهای لاستیکی به کار رفته باشد.
(کَ ) [ په . ] ۱ - (اِ. ) سینه و صدر. ۲ - بغل ، پهلو. ۳ - (ص . ) خوب ، خوش . ۴ - خودستا، متکبر.
(کَ یا کِ ) (فع . ) ۱ - کشیدن : کش و قوس . ۲ - دوم شخص مفرد از امر حاضر از «کشیدن ». ۳ - (ص فا. ) در ترکیب به معنی «کشنده » آید به معانی ذیل : الف - کشنده ، برنده : غاشیه کش . ب - تحمل کننده : جفاکش . ج - تماس دهنده ، مالنده : جاروکش . د - نوشنده ، آشامنده
( ~ . ) (اِ. ) دفعه ، مرتبه ، بار.
(کِ) (اِ.) نوار یا تسمه ای که دارای حالت ارتجاعی است مخصوصاً بندی که در آن نوار یا نوارهای لاستیکی به کار رفته باشد.
( ~ .) (اِ.) زخم و ریشی که بر دست و پای شتر بهم رسد و از آن پیوسته زردآب بیرون آید و از بیم سرایت شتران صحیح را داغ کنند؛ غره .
(کَ) [ په . ] 1 - (اِ.) سینه و صدر. 2 - بغل ، پهلو. 3 - (ص .) خوب ، خوش . 4 - خودستا، متکبر.
(کَ یا کِ) (فع .) 1 - کشیدن : کش و قوس . 2 - دوم شخص مفرد از امر حاضر از «کشیدن ». 3 - (ص فا.) در ترکیب به معنی «کشنده » آید به معانی ذیل : الف - کشنده ، برنده : غاشیه کش . ب - تحمل کننده : جفاکش . ج - تماس دهنده ، مالنده : جاروکش . د - نوشنده ، آشامنده : پیاله کش ، جرعه کش . ه - حرکت دهنده : سپرکش . 4 - (ص مف .) گاه در ترکیب به معنی «کشیده » آید: زرکش .
( ~ .) (اِ.) دفعه ، مرتبه ، بار.
لغت نامه دهخدا
کش . [ ک َ ] (اِ) بغل و ابط. (ناظم الاطباء). بغل . (برهان ) :
چرا گفت نگرفتمش زیر کش
چرا بر کمر کردمش پنجه بش .
می به زیر کش و سجاده ٔ زهدم بر دوش
آه اگر خلق شوند آگه از این تزویرم .
- زیر کش گرفتن (برگرفتن ) ؛ زیر بغل گرفتن : عوج ... فراز رسید و همه را زیر کش برگرفت با هرچه داشتند. (کشف الاسرار).
|| آغوش . آگوش :
ماهی بکش در کش چو سیمین ستون
جامی بکف برنه چو زرین لگن .
زیرا که چو گیرمت به شادی در کش
در پیرهن چرب تو افتد آتش .
- در کش گرفتن ؛ در آغوش گرفتن : رسول از منبر بزیر آمد و ستون چوب در کش گرفت و او را خاموش کرد. (تفسیر ابوالفتوح رازی ).
|| سینه و بر. (آنندراج ). سینه و صدر. (ناظم الاطباء). سینه را نیز گفته اند که به عربی صدر خوانند. (برهان ). سینه و بر. (آنندراج ) :
جوانی به آئین ایرانیان
گشاده کش و تنگ بسته میان .
- دست بر کش ایستادن (نهادن ) ؛ دست بر کش نهادن . دست بر سینه ایستادن یا نهادن . رجوع به دست بر کش نهادن و رجوع به کش شود.
- دست بر کش نهادن ؛ دست به کش ایستادن . دست بر سینه نهادن (برای احترام ). دست ادب برسینه نهادن :
بینداخت شمشیر و ترکش نهاد
چو بیچارگان دست بر کش نهاد.
|| دست در بغل کردن و از روی ادب دستها بر تهی گاه نهادن را نیز کش گویند. (برهان ). طریقه ٔ دست در بغل کردن و از روی ادب دستها را بر تهیگاه نهادن . (ناظم الاطباء). در برهان زیر کلمه ٔ «کش » آمده است «دست در بغل کردن و از روی ادب دستها بر تهی گاه نهادن را نیز کش گویند» و بعضی معاصران پنداشته اند که مراد دست به کمر نهادن است . تصویری که در بشقابی نقره از عهد ساسانی نقش شده شاهنشاه ساسانی را نشان می دهد که برتخت نشسته و در دو طرف او دو خدمتکار دست به سینه ایستاده اند معهذا ممکن است که در قرون بعد دو دست را عموداًبه موازات بدن و متصل به ران کشیده داشتن (چنانکه در حالت خبردار نظامی ) علامت احترام محسوب می شده است . (فرهنگ فارسی معین ). || هرگوشه و بیغوله را گویند عموماً. (برهان ) (از آنندراج ) (ازناظم الاطباء). || گوشه و بیغوله ٔ ران خصوصاً. (برهان ). بیغوله ٔ ران و زیر بغل . (از آنندراج ). گوشه ٔ ران .(ناظم الاطباء). کشاله . کشه . کشه ٔ ران . کشاله ٔ ران . رجوع به کشاله شود.
- کش ران ؛ گوشه ٔ ران و اربیة. (ناظم الاطباء). کشاله ٔ ران .
|| زخم و ریشی را گویند که بر دست و پای شتربهم می رسد و از آن پیوسته زرد آب بیرون می آید و از بیم آن شتران صحیح را داغ کنند که مبادا به آنها سرایت کند و آن را به عربی غُره خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
چرا گفت نگرفتمش زیر کش
چرا بر کمر کردمش پنجه بش .
فردوسی .
می به زیر کش و سجاده ٔ زهدم بر دوش
آه اگر خلق شوند آگه از این تزویرم .
حافظ.
- زیر کش گرفتن (برگرفتن ) ؛ زیر بغل گرفتن : عوج ... فراز رسید و همه را زیر کش برگرفت با هرچه داشتند. (کشف الاسرار).
|| آغوش . آگوش :
ماهی بکش در کش چو سیمین ستون
جامی بکف برنه چو زرین لگن .
فرخی .
زیرا که چو گیرمت به شادی در کش
در پیرهن چرب تو افتد آتش .
سنائی .
- در کش گرفتن ؛ در آغوش گرفتن : رسول از منبر بزیر آمد و ستون چوب در کش گرفت و او را خاموش کرد. (تفسیر ابوالفتوح رازی ).
|| سینه و بر. (آنندراج ). سینه و صدر. (ناظم الاطباء). سینه را نیز گفته اند که به عربی صدر خوانند. (برهان ). سینه و بر. (آنندراج ) :
جوانی به آئین ایرانیان
گشاده کش و تنگ بسته میان .
(گرشاسب نامه ).
- دست بر کش ایستادن (نهادن ) ؛ دست بر کش نهادن . دست بر سینه ایستادن یا نهادن . رجوع به دست بر کش نهادن و رجوع به کش شود.
- دست بر کش نهادن ؛ دست به کش ایستادن . دست بر سینه نهادن (برای احترام ). دست ادب برسینه نهادن :
بینداخت شمشیر و ترکش نهاد
چو بیچارگان دست بر کش نهاد.
سعدی .
|| دست در بغل کردن و از روی ادب دستها بر تهی گاه نهادن را نیز کش گویند. (برهان ). طریقه ٔ دست در بغل کردن و از روی ادب دستها را بر تهیگاه نهادن . (ناظم الاطباء). در برهان زیر کلمه ٔ «کش » آمده است «دست در بغل کردن و از روی ادب دستها بر تهی گاه نهادن را نیز کش گویند» و بعضی معاصران پنداشته اند که مراد دست به کمر نهادن است . تصویری که در بشقابی نقره از عهد ساسانی نقش شده شاهنشاه ساسانی را نشان می دهد که برتخت نشسته و در دو طرف او دو خدمتکار دست به سینه ایستاده اند معهذا ممکن است که در قرون بعد دو دست را عموداًبه موازات بدن و متصل به ران کشیده داشتن (چنانکه در حالت خبردار نظامی ) علامت احترام محسوب می شده است . (فرهنگ فارسی معین ). || هرگوشه و بیغوله را گویند عموماً. (برهان ) (از آنندراج ) (ازناظم الاطباء). || گوشه و بیغوله ٔ ران خصوصاً. (برهان ). بیغوله ٔ ران و زیر بغل . (از آنندراج ). گوشه ٔ ران .(ناظم الاطباء). کشاله . کشه . کشه ٔ ران . کشاله ٔ ران . رجوع به کشاله شود.
- کش ران ؛ گوشه ٔ ران و اربیة. (ناظم الاطباء). کشاله ٔ ران .
|| زخم و ریشی را گویند که بر دست و پای شتربهم می رسد و از آن پیوسته زرد آب بیرون می آید و از بیم آن شتران صحیح را داغ کنند که مبادا به آنها سرایت کند و آن را به عربی غُره خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
کش . [ ک َ ] (اِ) بار.کرت . دفعه . مرتبه . نوبه . یک کش ، یک بار. یک نوبت .
کش . [ ک َ ] (اِ) کشه و آن خطی باشد که بجهت باطل شدن بر نوشته کشند. خطی که برای بطلان بر نوشته کشند و آن را کشه نیزگویند. (آنندراج ). کشه و خطی که جهت باطل نمودن بر نوشته کشند. (ناظم الاطباء). خط نه . کشه :
دفتر لوح و قلم را کاتبی
کش عفوی کش بجرم کاتبی .
رجوع به کشه شود.
دفتر لوح و قلم را کاتبی
کش عفوی کش بجرم کاتبی .
کاتبی تبریزی (از آنندراج ).
رجوع به کشه شود.
کش . [ ک َ ] (اِخ ) دهی است از بخش سربازان شهرستان ایرانشهر با 150تن سکنه . ساکنین آن از طوایف سرباز هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
کش . [ ک َ ] (اِخ ) ستاره ٔ زحل . (برهان ).
کش . [ ک َ ] (اِخ ) نام شهری است از ماوراءالنهر نزدیک به نخشب و مشهور به سبز. گویند حکیم بن عطا که به مقنع اشتهار دارد مدت دو ماه هر شب ماهی از چاه سیام که در نواحی آن شهر است بیرون می آورد که چهار فرسخ در چهار فرسخ پرتو می انداخت . (برهان ). نام شهری است از ماوراءالنهر نزدیک به نسف که نخشب باشد و حکیم بن عطا مشهور به مقنع به علم شعبده مدت چند ماه هرشب از چاه سیام که در حوالی آن شهر بود ماهی بیرون می آورد که چهار فرسخ پرتو می انداخته و بسیاری از ترکمانان را فریب داده و جمعی کثیر به قتل آمده و این معنی ضرب المثل شعر است . (آنندراج ). کش شهری است [ از دیار ماوراءالنهر ] قهندز و ربض دارد و دوشارستان . و شارستان درونی و قهندز خراب است و مسجد آدینه در این شارستان ویران است و بازار در ربض است و مساحت این شهر سه فرسنگ در سه فرسنگ بود شهری گرمسیر است و عمارت از گل و چوب سازند و میوه ٔ این شهر پیش از همه میوه های ماوراءالنهر فراز رسد و در این شهر وبا بسیار بود و شارستان درونی را چهار دروازه است : یکی در آهنین و دیگر دروازه ٔ عبیداﷲ وسوم در قصابان و چهارم در شارستان و شارستان بیرونی را دو دروازه است : یکی در شارستان درونی و دوم در برکنان و برکنان نام دهی است برین دروازه و دو رود دارد: یکی را رود قصارین خوانند. از کوه سیام برخیزد، و دیگر رود اسرود و هردو رودبر دروازه ٔ شهر گذرند و روستاها را رودهای دیگر هست : یکی خروه بر راه سمرقند بریک فرسنگی شهر و دیگر خشک رود بر راه بلخ بر یک فرسنگی شهر و رود دیگر آن راجوان رود خوانند، سر راه بلخ به هشت فرسنگی شهر. و در همه ٔ سراهای این شهر آب روان باشد و سرابوستانها،و از این شهر کش میوه و حبوب بسیار خیزد و در کوههای کش عقاقیر بسیار باشد چنانکه به دیگر ولایتها برند و روستاهای بسیار دارد از آن جمله اند روستای میان کش و روستای ورد و روستای بلاندرین و روستای کشک و روستای و اسماین و روستای ارو و روستای بوزماجن و روستای سیام و روستای ارغان وروستای خروذه و روستای خزار وروستای سورروذه و روستای منکوره ٔ درونین و روستای منکوره بیرونین . (ترجمه ٔ فارسی المسالک و الممالک اصطخری بکوشش ایرج افشار ص 254 - 255). نام شهر سبز که قریب به سمرقند است . (از آنندراج ). نام شهری در ترکستان که شهر سبز نیز گویند (ناظم الاطباء) :
خورشید خراسان و خدیو زابل
از نخشب و کش بهار گردد کابل .
چو سوی کش گذرکردند سروان زره پوشت
عدو از بیم آن سروان هزیمت شد سوی شروان .
سودافتاده خیره سری را هم از خری
تا ماه و آفتاب برآرد زچاه کش .
عشق به همت نظر یوسف آفتاب را
چون مه چاه کش کند بسته ٔ چاه عاشقان .
خورشید خراسان و خدیو زابل
از نخشب و کش بهار گردد کابل .
عنصری .
چو سوی کش گذرکردند سروان زره پوشت
عدو از بیم آن سروان هزیمت شد سوی شروان .
معزی .
سودافتاده خیره سری را هم از خری
تا ماه و آفتاب برآرد زچاه کش .
سوزنی (از آنندراج ).
عشق به همت نظر یوسف آفتاب را
چون مه چاه کش کند بسته ٔ چاه عاشقان .
سیف اسفرنگی (ازآنندراج ).
کش . [ ک َ / ک ِ ] (اِ) هر چیز لاستیکی یا لاستیک دار قابل ارتجاع یعنی چون بکشند ممتد شود و چون فرو گذارند بحالت اول خود باز گردد. نوار لاستیکی قابل ارتجاع اعم از آنکه در پارچه بافته شده و یا بصورت لاستیک خالص باشد. (فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ). نواری که در داخل آن رشته های لاستیکی تعبیه شده باشد و ممتد تواند شدن و از آن برای تنک کردن دهانه ٔ چیزی چون جوراب ، کلاه ، آستین و کمر جامه و غیره استفاد کنند.
کش . [ ک َش ش ] (ع مص ) کشیش . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجوع به کشیش شود.
کش . [ ک ِ ] (اِ صوت ) امر به دور کردن و راندن مرغ . (برهان ). کلمه ای است که بهنگام راندن و دور کردن مرغ و خروس گویند. کیش . کیش کیش . کشت . کلمه ای است برای راندن و دور کردن مرغ اهلی و جزآن . (ناظم الاطباء). || (اِ) (اصطلاح شطرنج ) امر برخیزانیدن شاه شطرنج است وقتی که در خانه ٔ حریف نشسته باشد. (برهان ) . از اصطلاحات شطرنج که در خانه ٔ مهره ٔ حریف نشسته باشد. (آنندراج ). کلمه ای است که بدان حریف را متوجه کنندکه شاه وی در معرض خطر است و باید درصدد نجات او برآید. || کلمه ای است که در هنگام آمدن پادشاه برای آگاهی مردمان استعمال کنند. کش کش . (از ناظم الاطباء). دور شو کور شو. برد. از ره برد بردابرد.
کش . [ ک ِ ] (موصول + ضمیر) (مرکب از: که + ش = اش ) مرکب از کاف خطاب و شین ضمیر به معنی که او را چنانکه گویند کش گفت ، یعنی که او را گفت و او را که گفت . (برهان ). مرکب از که (موصول ) به اضافه ٔ ش (ضمیر) به معنی که او را. (از فرهنگ فارسی معین ). مخفف که اش . (آنندراج ) :
آن گلی کش ساق از مینای سبز
بر سرش بر سیم و زر آمیخته .
بسته عدو را دست پس چون ملحدملعون خس
کش کرد مهدی در قفس و آویختش درمهدیه .
چنین بود پدری کش چنین بود فرزند
چنین بود عرضی کش چنان بود جوهر.
میر همه دلبران کشمیر تویی
خرم دل آن سپاه کش میر تویی .
آن گلی کش ساق از مینای سبز
بر سرش بر سیم و زر آمیخته .
طاهربن فضل .
بسته عدو را دست پس چون ملحدملعون خس
کش کرد مهدی در قفس و آویختش درمهدیه .
منوچهری .
چنین بود پدری کش چنین بود فرزند
چنین بود عرضی کش چنان بود جوهر.
عنصری .
میر همه دلبران کشمیر تویی
خرم دل آن سپاه کش میر تویی .
(؟ از آنندراج ).
کش . [ ک ُ ] (اِمص ) بن مضارع فعل کشتن . رجوع به کشتن شود. || (نف مرخم ) کشنده و آنکه می کشد و ظلم می کند و آزار می نماید. (ناظم الاطباء). ریشه ٔ کشتن . (فرهنگ فارسی معین ). در ترکیبات فاعلی جزءمؤخر کلمه واقع شود همچون : آدم کش . برادرکش . پدرکش .شپش کش . شیرکش . زارکش . زجرکش . حق کش . دشمن کش . مردم کش .مگس کش . || (فعل امر) امر به کشتن . (برهان ). دوم شخص مفرد از امر حاضر. (فرهنگ فارسی معین ).
کش . [ ک ُ ] (ص ) نر و نرینه . (ناظم الاطباء).
کش . [ ک ُش ش ] (ع اِ) آنچه بدان خرمابن را گشنی دهند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
کش. [ ک َ ] ( اِ ) بغل و ابط. ( ناظم الاطباء ). بغل. ( برهان ) :
چرا گفت نگرفتمش زیر کش
چرا بر کمر کردمش پنجه بش.
آه اگر خلق شوند آگه از این تزویرم.
|| آغوش. آگوش :
ماهی بکش در کش چو سیمین ستون
جامی بکف برنه چو زرین لگن.
در پیرهن چرب تو افتد آتش.
|| سینه و بر. ( آنندراج ). سینه و صدر. ( ناظم الاطباء ). سینه را نیز گفته اند که به عربی صدر خوانند. ( برهان ). سینه و بر. ( آنندراج ) :
جوانی به آئین ایرانیان
گشاده کش و تنگ بسته میان.
- دست بر کش نهادن ؛ دست به کش ایستادن. دست بر سینه نهادن ( برای احترام ). دست ادب برسینه نهادن :
بینداخت شمشیر و ترکش نهاد
چو بیچارگان دست بر کش نهاد.
چرا گفت نگرفتمش زیر کش
چرا بر کمر کردمش پنجه بش.
فردوسی.
می به زیر کش و سجاده زهدم بر دوش آه اگر خلق شوند آگه از این تزویرم.
حافظ.
- زیر کش گرفتن ( برگرفتن ) ؛ زیر بغل گرفتن : عوج... فراز رسید و همه را زیر کش برگرفت با هرچه داشتند. ( کشف الاسرار ).|| آغوش. آگوش :
ماهی بکش در کش چو سیمین ستون
جامی بکف برنه چو زرین لگن.
فرخی.
زیرا که چو گیرمت به شادی در کش در پیرهن چرب تو افتد آتش.
سنائی.
- در کش گرفتن ؛ در آغوش گرفتن : رسول از منبر بزیر آمد و ستون چوب در کش گرفت و او را خاموش کرد. ( تفسیر ابوالفتوح رازی ).|| سینه و بر. ( آنندراج ). سینه و صدر. ( ناظم الاطباء ). سینه را نیز گفته اند که به عربی صدر خوانند. ( برهان ). سینه و بر. ( آنندراج ) :
جوانی به آئین ایرانیان
گشاده کش و تنگ بسته میان.
( گرشاسب نامه ).
- دست بر کش ایستادن ( نهادن ) ؛ دست بر کش نهادن. دست بر سینه ایستادن یا نهادن. رجوع به دست بر کش نهادن و رجوع به کش شود.- دست بر کش نهادن ؛ دست به کش ایستادن. دست بر سینه نهادن ( برای احترام ). دست ادب برسینه نهادن :
بینداخت شمشیر و ترکش نهاد
چو بیچارگان دست بر کش نهاد.
سعدی.
|| دست در بغل کردن و از روی ادب دستها بر تهی گاه نهادن را نیز کش گویند. ( برهان ). طریقه دست در بغل کردن و از روی ادب دستها را بر تهیگاه نهادن. ( ناظم الاطباء ). در برهان زیر کلمه «کش » آمده است «دست در بغل کردن و از روی ادب دستها بر تهی گاه نهادن را نیز کش گویند» و بعضی معاصران پنداشته اند که مراد دست به کمر نهادن است. تصویری که در بشقابی نقره از عهد ساسانی نقش شده شاهنشاه ساسانی را نشان می دهد که برتخت نشسته و در دو طرف او دو خدمتکار دست به سینه ایستاده اند معهذا ممکن است که در قرون بعد دو دست را عموداًبه موازات بدن و متصل به ران کشیده داشتن ( چنانکه در حالت خبردار نظامی ) علامت احترام محسوب می شده است. ( فرهنگ فارسی معین ). || هرگوشه و بیغوله را گویند عموماً. ( برهان ) ( از آنندراج ) ( ازناظم الاطباء ). || گوشه و بیغوله ران خصوصاً. ( برهان ). بیغوله ران و زیر بغل. ( از آنندراج ). گوشه ران.( ناظم الاطباء ). کشاله. کشه. کشه ران. کشاله ران. رجوع به کشاله شود.کش . [ ] (اِخ ) دهی است از توابع طالقان شهرستان تهران با 734تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
کش . [ ک َ ] (ص ) خوش . به معنی خوش و نیک باشد چنانکه گویند کش رفتار و کش گفتار یعنی خوش رفتار و خوش گفتار. (برهان ). به معنی خوب و خوش است و کشی مرادف خوبی است . (آنندراج ) :
کش ، در چمن رسول بخرامم
خوش ، در حرم خدای بگرازم .
به نخجیر شد شاه یک روز کش
هم اوخوش منش بود هم روز خوش .
- کش خرام ؛ خوش خرام . یازان در رفتار. گرازان در رفتار :
آن مرغ کش خرام کدامست در چمن
از عنبرش سراغج و از مشک پیرهن .
دیرخواب و زودخیز و تیزسیر و دوربین
خوش عنان و کش خرام و پاکزاد و نیکخوی .
رام زین و خوش عنان و کش خرام و تیزگام
شخ نورد و راهجوی و سیل برّ و کوهکن .
تازه رویی چو نوبهار بهشت
کش خرامی چو باد بر سر کشت .
ماه چنین کس ندید خوش سخن و کش خرام
ماه مبارک طلوع سرو قیامت قیام .
- کش گفتار ؛ خوش گفتار. خوش سخن . خوش کلام . (ناظم الاطباء). آنکه سخن خوش بگوید. آنکه کلام مورد توجه دیگران بر زبان راند.
|| زیبا :
نگاری با من و رویی نه رویی بلکه دیبایی
از این خوشی از این کشی از این در کار زیبایی .
دلم مهربان گشت بر مهربانی
کشی ، دلکشی خوش لبی خوش زبانی .
ما را دهی از طبعخوش حوران خوش ماهان کش
چون داد سالار حبش مر مصطفی را جاریه .
چون نزد رهی در آیی ای دلبر کش
پیراهن چرب را تو از تن درکش .
|| تهی و خالی . (ناظم الاطباء). || کشی . اهل شهر کش . از مردم شهر کش چنانکه سعدی شیراز، یعنی سعدی شیرازی .
کش ، در چمن رسول بخرامم
خوش ، در حرم خدای بگرازم .
سنائی .
به نخجیر شد شاه یک روز کش
هم اوخوش منش بود هم روز خوش .
نظامی .
- کش خرام ؛ خوش خرام . یازان در رفتار. گرازان در رفتار :
آن مرغ کش خرام کدامست در چمن
از عنبرش سراغج و از مشک پیرهن .
شمالی دهستانی (از آنندراج ).
دیرخواب و زودخیز و تیزسیر و دوربین
خوش عنان و کش خرام و پاکزاد و نیکخوی .
منوچهری .
رام زین و خوش عنان و کش خرام و تیزگام
شخ نورد و راهجوی و سیل برّ و کوهکن .
منوچهری .
تازه رویی چو نوبهار بهشت
کش خرامی چو باد بر سر کشت .
نظامی .
ماه چنین کس ندید خوش سخن و کش خرام
ماه مبارک طلوع سرو قیامت قیام .
سعدی .
- کش گفتار ؛ خوش گفتار. خوش سخن . خوش کلام . (ناظم الاطباء). آنکه سخن خوش بگوید. آنکه کلام مورد توجه دیگران بر زبان راند.
|| زیبا :
نگاری با من و رویی نه رویی بلکه دیبایی
از این خوشی از این کشی از این در کار زیبایی .
فرخی .
دلم مهربان گشت بر مهربانی
کشی ، دلکشی خوش لبی خوش زبانی .
فرخی .
ما را دهی از طبعخوش حوران خوش ماهان کش
چون داد سالار حبش مر مصطفی را جاریه .
منوچهری .
چون نزد رهی در آیی ای دلبر کش
پیراهن چرب را تو از تن درکش .
سنائی .
|| تهی و خالی . (ناظم الاطباء). || کشی . اهل شهر کش . از مردم شهر کش چنانکه سعدی شیراز، یعنی سعدی شیرازی .
کش . [ ک َ / ک ِ ] (اِمص ) بن مضارع فعل کشیدن . || (فعل امر) امر به کشیدن یعنی بکش . (برهان ) (از آنندراج ). دوم شخص مفرد از امر حاضر از کشیدن . (فرهنگ فارسی معین ) :
ای عیسی بگذشته خوش از فلک آتش
از چرخ فروکن سرما را سوی بالا کش .
|| (نف مرخم ) اسم فاعل هم آمده است که کشنده باشد همچون جفاکش یعنی جفاکشنده . (برهان ). به معنی کشنده چون جفاکش و ستمکش . (آنندراج ). مأخوذ از کشیدن به معنی کشنده مانند آبکش و بارکش . (ناظم الاطباء). صورت مرخم کشنده است در تمام معانی و در ترکیب با کلمات دیگر بصورت مزید مؤخر بکار رود چنانکه در معانی ذیل :
1- برنده ، مانند غاشیه کش . 2- تحمل کننده ، مانند جفاکش . 2- تماس دهنده و مالنده ، مانند جاروکش . 4- نوشنده وآشامنده ، مانند پیاله کش و جرعه کش . 5- حرکت دهنده ، مانند سپه کش .
اینک برخی از ترکیبات کلمه : آتش کش . آه کش . اتوکش . اره کش . الف کش . انگشت کش . بادکش . بارکش . بشارت کش . بغچه کش . بلاکش . پیشکش .پیاله کش . پیکان کش . پیمانه کش . تصویرکش . توشه کش . تهمت کش . تیرکش . جاروب کش . جرعه کش . جگرکش . جنازه کش . چراغ کش . چوب کش . حرف کش . حسرت کش . حشرکش . حکم کش . حمله کش . خرکش . خطکش . دُردکش (نوشنده پیاله بتمامه ). دَردکش . دریاکش . دست کش . دلکش . دم کش . دودکش . رخت کش . رقم کش . روکش . زرکش . زنجیرکش . ساغرکش . سپه کش . ستم کش . سخت کش . سختی کش . سخن کش . سرکش (سرکشنده ) سرکش (یاغی و نافرمان ). سلح کش . سنان کش . سیم کش . صورتکش . فانوس کش . کینه کش . لحاف کش . ملهم کش یا مرهم کش ، (ابزاری که بدان بروی پارچه مرهم می کشند) (ناظم الاطباء). مشعل کش . می کش . نازکش . ناوه کش . رجوع به کشنده و نیز رجوع به همین مدخلها شود.
|| (ن مف ) مرخم کشیده . رجوع به کشیده شود.
- دستکش ؛ دست کشیده . دست پرورده ٔ تیماردیده . سرحال :
کز اسبان تو باره ای دستکش
کجا برد خواهد بر افراز خوش .
ترکیب شکرکش معنی مصدری یا مفعولی دارد.
ای عیسی بگذشته خوش از فلک آتش
از چرخ فروکن سرما را سوی بالا کش .
مولوی (از آنندراج ).
|| (نف مرخم ) اسم فاعل هم آمده است که کشنده باشد همچون جفاکش یعنی جفاکشنده . (برهان ). به معنی کشنده چون جفاکش و ستمکش . (آنندراج ). مأخوذ از کشیدن به معنی کشنده مانند آبکش و بارکش . (ناظم الاطباء). صورت مرخم کشنده است در تمام معانی و در ترکیب با کلمات دیگر بصورت مزید مؤخر بکار رود چنانکه در معانی ذیل :
1- برنده ، مانند غاشیه کش . 2- تحمل کننده ، مانند جفاکش . 2- تماس دهنده و مالنده ، مانند جاروکش . 4- نوشنده وآشامنده ، مانند پیاله کش و جرعه کش . 5- حرکت دهنده ، مانند سپه کش .
اینک برخی از ترکیبات کلمه : آتش کش . آه کش . اتوکش . اره کش . الف کش . انگشت کش . بادکش . بارکش . بشارت کش . بغچه کش . بلاکش . پیشکش .پیاله کش . پیکان کش . پیمانه کش . تصویرکش . توشه کش . تهمت کش . تیرکش . جاروب کش . جرعه کش . جگرکش . جنازه کش . چراغ کش . چوب کش . حرف کش . حسرت کش . حشرکش . حکم کش . حمله کش . خرکش . خطکش . دُردکش (نوشنده پیاله بتمامه ). دَردکش . دریاکش . دست کش . دلکش . دم کش . دودکش . رخت کش . رقم کش . روکش . زرکش . زنجیرکش . ساغرکش . سپه کش . ستم کش . سخت کش . سختی کش . سخن کش . سرکش (سرکشنده ) سرکش (یاغی و نافرمان ). سلح کش . سنان کش . سیم کش . صورتکش . فانوس کش . کینه کش . لحاف کش . ملهم کش یا مرهم کش ، (ابزاری که بدان بروی پارچه مرهم می کشند) (ناظم الاطباء). مشعل کش . می کش . نازکش . ناوه کش . رجوع به کشنده و نیز رجوع به همین مدخلها شود.
|| (ن مف ) مرخم کشیده . رجوع به کشیده شود.
- دستکش ؛ دست کشیده . دست پرورده ٔ تیماردیده . سرحال :
کز اسبان تو باره ای دستکش
کجا برد خواهد بر افراز خوش .
فردوسی .
ترکیب شکرکش معنی مصدری یا مفعولی دارد.
فرهنگ عمید
که اش؛ که او را: ◻︎ حافظ چه طرفه شاخ نباتی‌ست کلک تو / کش میوه دلپذیرتر از شهد و شکر است (حافظ: ۹۶).
دفعه؛ مرتبه.
۱. خوب، خوش، نیک.
۲. زیبا: فتنه شدم بر آن صنم کش بر / خاصه بدان دو نرگس دلکش بر (دقیقی: ۹۹ ).
۱. = کُشتن
۲. کُشنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): آدمکش، گاوکش.
۱. نواری با رشته های لاستیکی که با کشیده شدن بلندتر می شود.
۲. (صفت ) دارای قابلیت ارتجاع، کشی: شلوار کش.
۳. (بن مضارعِ کِشیدن ) = کشیدن
۴. کِشنده، حمل کننده، حامل (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): بارکش، هیزم کش.
۵. تحمل کننده، متحمل (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): جفاکش، زحمت کش.
۶. تماس دهنده، مالنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): اتوکش، اره کش.
۷. آشامنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): جرعه کش، پیاله کش.
۸. حرکت دهنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): لشکرکِش.
۹. پوشاننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): دستکش.
۱۰. بیرون آورنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): آبکش، دودکش.
۱۱. استفاده کننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): قمه کش.
* کش آمدن: (مصدر لازم )
۱. درازتر شدن.
۲. ممتد شدن.
۳. از حد معمول درازتر شدن چیزی وقتی که دو سر آن را بکشند.
* کش واکش: [عامیانه، مجاز] بگومگو، نزاع.
۱. بغل، آغوش: چنین گفت کاین کودک شیرفش / مرا پرورانید باید به کش (فردوسی۲: ۵۴۹ ).
۲. سینه: بینداخت شمشیر و ترکش نهاد / چو بیچارگان دست بر کش نهاد (سعدی۱: ۹۱ ).
دفعه، مرتبه.
که اش، که او را: حافظ چه طرفه شاخ نباتی ست کلک تو / کش میوه دلپذیرتر از شهد و شکر است (حافظ: ۹۶ ).
۲. زیبا: فتنه شدم بر آن صنم کش بر / خاصه بدان دو نرگس دلکش بر (دقیقی: ۹۹ ).
۱. = کُشتن
۲. کُشنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): آدمکش، گاوکش.
۱. نواری با رشته های لاستیکی که با کشیده شدن بلندتر می شود.
۲. (صفت ) دارای قابلیت ارتجاع، کشی: شلوار کش.
۳. (بن مضارعِ کِشیدن ) = کشیدن
۴. کِشنده، حمل کننده، حامل (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): بارکش، هیزم کش.
۵. تحمل کننده، متحمل (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): جفاکش، زحمت کش.
۶. تماس دهنده، مالنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): اتوکش، اره کش.
۷. آشامنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): جرعه کش، پیاله کش.
۸. حرکت دهنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): لشکرکِش.
۹. پوشاننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): دستکش.
۱۰. بیرون آورنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): آبکش، دودکش.
۱۱. استفاده کننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): قمه کش.
* کش آمدن: (مصدر لازم )
۱. درازتر شدن.
۲. ممتد شدن.
۳. از حد معمول درازتر شدن چیزی وقتی که دو سر آن را بکشند.
* کش واکش: [عامیانه، مجاز] بگومگو، نزاع.
۱. بغل، آغوش: چنین گفت کاین کودک شیرفش / مرا پرورانید باید به کش (فردوسی۲: ۵۴۹ ).
۲. سینه: بینداخت شمشیر و ترکش نهاد / چو بیچارگان دست بر کش نهاد (سعدی۱: ۹۱ ).
دفعه، مرتبه.
که اش، که او را: حافظ چه طرفه شاخ نباتی ست کلک تو / کش میوه دلپذیرتر از شهد و شکر است (حافظ: ۹۶ ).
۱. خوب؛ خوش؛ نیک.
۲. زیبا: ◻︎ فتنه شدم بر آن صنم کش‌بر / خاصه بدان دو نرگس دلکش بر (دقیقی: ۹۹).
۱. بغل؛ آغوش: ◻︎ چنین گفت کاین کودک شیرفش / مرا پرورانید باید به کش (فردوسی۲: ۵۴۹).
۲. سینه: ◻︎ بینداخت شمشیر و ترکش نهاد / چو بیچارگان دست بر کش نهاد (سعدی۱: ۹۱).
۱. نواری با رشته‌های لاستیکی که با کشیده شدن بلندتر می‌شود.
۲. (صفت) دارای قابلیت ارتجاع؛ کشی: شلوار کش.
۳. (بن مضارعِ کِشیدن) = کشیدن
۴. کِشنده؛ حمل‌کننده؛ حامل (در ترکیب با کلمۀ دیگر): بارکش، هیزم‌کش.
۵. تحمل‌کننده؛ متحمل (در ترکیب با کلمۀ دیگر): جفاکش، زحمت‌کش.
۶. تماس‌دهنده؛ مالنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): اتوکش، اره‌کش.
۷. آشامنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): جرعه‌کش، پیاله‌کش.
۸. حرکت‌دهنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): لشکرکِش.
۹. پوشاننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): دستکش.
۱۰. بیرون‌آورنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): آبکش، دودکش.
۱۱. استفاده‌کننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): قمه‌کش.
⟨ کش آمدن: (مصدر لازم)
۱. درازتر شدن.
۲. ممتد شدن.
۳. از حد معمول درازتر شدن چیزی وقتی که دو سر آن را بکشند.
⟨ کش‌واکش: [عامیانه، مجاز] بگومگو؛ نزاع.
۱. = کُشتن
۲. کُشنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): آدمکش، گاوکش.
دانشنامه عمومی
کش یک نوار معمولاً ساخته شده از پلاستیک، چرم یا لاتکس است که خاصیت ارتجاعی زیادی دارد.
معمولاً کش را از بریدن یک لوله به صورت نوارهای باریک می سازند. لوله خودش از یک جنس ارتجای نظیر پلاستیک، لاتکس، چرم یا نظایر آن ساخته می شود.
معمولاً کش را از بریدن یک لوله به صورت نوارهای باریک می سازند. لوله خودش از یک جنس ارتجای نظیر پلاستیک، لاتکس، چرم یا نظایر آن ساخته می شود.
wiki: روستا در استان البرز ایران
کش (ازبکستان)، نام قدیمی شهرسبز در ازبکستان
کش (ازبکستان)، نام قدیمی شهرسبز در ازبکستان
wiki: ایران است.
این روستا در دهستان پایین طالقان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۶۸ نفر (۷۴خانوار) بوده است؛ که در حال حاضر، در تابستان بالغ بر ۲۳۰ خانوار و در زمستان ۴۵ خانوار ساکنند.
این روستا در دهستان پایین طالقان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۶۸ نفر (۷۴خانوار) بوده است؛ که در حال حاضر، در تابستان بالغ بر ۲۳۰ خانوار و در زمستان ۴۵ خانوار ساکنند.
wiki: کش (روستا)
کش (طالقان). کش یک روستا در ایران است که در دهستان پایین طالقان واقع شده است. کش ۱۶۸ نفر جمعیت دارد.
فهرست شهرهای ایران
فهرست شهرهای ایران
wiki: کش (طالقان)
دانشنامه آزاد فارسی
کَش
(یا: شهر سبز) شهری قدیمی در مسیر جادۀ قدیم تجاری سمرقند به بلخ، واقع در جمهوری ازبکستان کنونی. بنابه روایت منابع چینی شهر کش در قرن ۷م بنیاد نهاده شد. به سبب سرسبزی و خرمی این شهر، آن را کشِ دلکش می خواندند. جغرافی نویسانی چون استخری، ابن حوقل و مقدسی این شهر را به دقّت توصیف کرده اند. در عهد سامانی شهر قدیم (شهرستان) و ارگ آن (کهندز) متروک و فقط ناحیۀ بیرونی شهر (رَباط) مسکونی بود. شهر جدید کش، در نزدیکی شهر کهن پیش از اسلام احداث شد. در تاریخ مغول از آن یاد نمی شود و ظاهراً این شهر بدون مقاومت تسلیم مغولان شده بود (۶۱۷ق). نام شهر سبز در نیمه های قرن ۸ق بر آن نهاده شد. امیرتیمور که متولد ناحیۀ کش بود، در آن شهر بناهای بسیار ساخت که مشهورترین آن ها قصر آق سرای است که معماران خوارزمی ساختند. از این بنا اندک ویرانه ای برجاست. در قرن ۱۰ق از آن به عنوان شهری مهم یاد شده است. در قرن ۱۹، امیرنصرالله بخارایی کش را تسخیر کرد (۱۸۶۰) اما جانشین او آن جا را ازدست داد (۱۸۶۵). در ۱۸۷۰ روس ها شهر سبز را به امیر بخارا واگذار کردند. امروزه شهر سبز در قیاس با نخشب (نَسَف یا قرشی) شهری کوچک است.
(یا: شهر سبز) شهری قدیمی در مسیر جادۀ قدیم تجاری سمرقند به بلخ، واقع در جمهوری ازبکستان کنونی. بنابه روایت منابع چینی شهر کش در قرن ۷م بنیاد نهاده شد. به سبب سرسبزی و خرمی این شهر، آن را کشِ دلکش می خواندند. جغرافی نویسانی چون استخری، ابن حوقل و مقدسی این شهر را به دقّت توصیف کرده اند. در عهد سامانی شهر قدیم (شهرستان) و ارگ آن (کهندز) متروک و فقط ناحیۀ بیرونی شهر (رَباط) مسکونی بود. شهر جدید کش، در نزدیکی شهر کهن پیش از اسلام احداث شد. در تاریخ مغول از آن یاد نمی شود و ظاهراً این شهر بدون مقاومت تسلیم مغولان شده بود (۶۱۷ق). نام شهر سبز در نیمه های قرن ۸ق بر آن نهاده شد. امیرتیمور که متولد ناحیۀ کش بود، در آن شهر بناهای بسیار ساخت که مشهورترین آن ها قصر آق سرای است که معماران خوارزمی ساختند. از این بنا اندک ویرانه ای برجاست. در قرن ۱۰ق از آن به عنوان شهری مهم یاد شده است. در قرن ۱۹، امیرنصرالله بخارایی کش را تسخیر کرد (۱۸۶۰) اما جانشین او آن جا را ازدست داد (۱۸۶۵). در ۱۸۷۰ روس ها شهر سبز را به امیر بخارا واگذار کردند. امروزه شهر سبز در قیاس با نخشب (نَسَف یا قرشی) شهری کوچک است.
wikijoo: کش
گویش مازنی
/kesh/ ادرار - مدفوع & کفش - توطئه & دامنه، زمین شیب دار و کوهستانی - بغل و زیربغل، پهلوی انسان و حیوان ۳آغوش، در آغوش گرفتن ۴دفعه، نوبت، بار & پسوند مکانی است مانند توساکش
۱ادرار ۲مدفوع
۱کفش ۲توطئه
۱دامنه،زمین شیب دار و کوهستانی ۲بغل و زیربغل،پهلوی انسان ...
پسوند مکانی است مانند توساکش
واژه نامه بختیاریکا
( کَش ) به کَش نشستِن
( کَش ) کناره؛ کرانه
( کَش ) کناره؛ کرانه
پیشنهاد کاربران
- آغوش
- بغل
- خوش و خرم
- بغل
- خوش و خرم
Garter کش جوراب و لباس زیر و اینا
Rubber band
کش با فتحه «ک» در زبان تبری ( مازنی ) به معنای پهلو می باشد.
در لری و لکی ( کش ) ( kash ) به معنی پهلو می باشد
وبصورت ( کش ) یعنی "ساکت شو"
وبصورت ( کش ) یعنی "ساکت شو"
کش با کسره «ک» در زبان مازنی ( تبری ) به معنای شاش و ادرار می باشد.
کش. ک با آوای زیر، ش ساکن، ( ا ) ، ( زبان مازنی ) ، مدفوع، ان، گه.
کش. ک با آوای زبر، ش ساکن، ( ا ) ، ( زبان مازنی ) ، پهلو ، بغل، کنار. "کش بن" زیر بغل، "دیفار کش" کنار دیوار.
کِش = در زبان لری فعل امر است به معنی ساکت باش وحرف نزن ، خاموش باش .
برای راندن ماکیان وپرندگان خانگی کش به معنی برو دور تر .
برای راندن ماکیان وپرندگان خانگی کش به معنی برو دور تر .
کش در برخی گوییش های تاجیکستان هم به معنای پهلو است
کش : تیر حمال زیر خرپا ( اصطلاحات ساختمان سازی و بنایی )
در زبان لری بختیاری به معنی
بکش. غذا بگذار برای خودت . کشیدن
Kesh
بکش. غذا بگذار برای خودت . کشیدن
Kesh
در زبان لری بختیاری به معنی
کشیدن
Kash
کشیدن
Kash
کَش: پاپوش.
نِگَهبانِ او پای کَرده به کَش
نِشَسته به پیش اَندَرون شاهفَش
فِردوُسی
نِگَهبانِ او پای کَرده به کَش
نِشَسته به پیش اَندَرون شاهفَش
فِردوُسی
کوه - هندوکش=هندوکوه - بزکش=کوهی درنزدیکی تبریز - کولی کش=کوهی بین اصفهان و شیراز
۱. حمل کننده ، جابجا کننده ،
گویش افغانستان که به نظرم درست بوده و ریشه های پارسی را بِهْ گُزین کرده اند
کَس کَش : راننده تاکسی و خودرو عمومی
۲. بِکَش : امر به کشیدن چیزی یا استعمال چیزی
گویش قم
گویش افغانستان که به نظرم درست بوده و ریشه های پارسی را بِهْ گُزین کرده اند
کَس کَش : راننده تاکسی و خودرو عمومی
۲. بِکَش : امر به کشیدن چیزی یا استعمال چیزی
گویش قم
کش: در تالشی عنبرانی ، به معنای دست ، از مچ تا کتف را کش می گویند.
کشَه: به معنای آغوش وبغل است. آنچه در کش جا می گیرد.
کشَه: به معنای آغوش وبغل است. آنچه در کش جا می گیرد.
کلمات دیگر: