کلمه جو
صفحه اصلی

ابن فهد حلی

دانشنامه عمومی

ابوالعباس جمال الدین احمد بن شمس الدین محمد بن فهد حلی اسدی مشهور به ابن فهد حلی (زاده ۷۵۷ قمری در شهر حله - درگذشته ۸۴۱ قمری در کربلا)، فقیه و محدث شیعی قرن ۸ و ۹ قمری که در اخلاق، مقامات معنوی و سلوک عرفانی از بزرگان شیعه می باشد. وی همچنین در دوره خود از بزرگان فقه شیعه بود.
علی بن محمد بن خازن حایری
احمد بن متوّج بحرانی؛ عالمی بزرگ و عارفی کامل، مفسّر و شاعر بوده است.
ضیاءالدین ابوالحسن علی بن محمد بن مکی (فرزند شهید اول)
علی بن یوسف بن عبدالجلیل نیلی
بهاءالدین علی بن عبدالکریم بن عبدالحمید نسّابه؛ او را از بزرگترین استادان ابن فهد شمرده اند. وی شاعر و عالمی عامل و صاحب مقامات معنوی و کرامات بوده است.
سید جمال الدین بن اعرج حسینی
فاضل مقداد؛ از متکلمان بزرگ شیعه.
جلال الدین عبدالله بن شرفشاه
حسن بن ابی الحسن دیلمی؛ عارفی بلند مرتبه و از محدثان والامقام امامیه بوده است. مشهورترین اثر او «ارشاد القلوب» است. گفته اند او در فقه و حدیث و عرفان و سیره نگاری نیز از مردان سرشناس شیعه بوده است.
نظام الدین علی بن عبدالحمید نیلی
پس از فراگیری خواندن و نوشتن به حوزه علمیه حله رفته و تحصیل علوم اسلامی را شروع کرد.
وی در سال ۸۴۱ قمری درگذشت و در باغ نقیب علویین کربلا به خاک سپرده شد.
وی در سال ۸۲۶ قمری به مناطق جبل عامل سفر کرده است. در آنجا به روستای جزین رفته و از فرزند شهید اول اجازه روایت دریافت کرد. اینکه او چرا و چگونه به این سفر رفته، مشخص نیست، ولی شاید زیارت قبور پیامبران و حضور در نخستین قبله گاه مسلمین - بیت المقدس - و نیز دیداری از عالمان آن دیار بخشی از اهداف سفر عارف حلی بوده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جـمـال السالکین ابوالعباس، احمد بن فهد حلی اسدی در سال ۷۵۷ متولد شده و درسال ۸۴۱ وفـات یـافـتـه است در طبقه شاگردان شهید اول و فخرالمحققین است مشایخ حدیث او فاضل مقداد ، و شیخ علی بن الخازن فقیه و شیخ بهاءالدین علی بن عبدالکریم است علی الـظاهر اساتید فقهی او نیز همینها هستند ابن فهد تالیفات فقهی معتبری دارد، از قبیل: المهذب الـبارع که شرح المختصر النافع محقق حلی است و شرح ارشاد علا مه به نام المقتصر و شرح الفیه شهید اول شـهـرت بیشتر او در اخلاق،دعا و سیر و سلوک است کتاب مشهور او در این زمینه، عده الداعی است.
زادگاه وی به درستی دانسته نیست ، اما همین مقدار روشن است که زمانی در حلّه اقامت داشته و در مدرسه زینیّه به تدریس مشغول بوده است . همچنین وی بخشی از عمر خود را در کربلا سپری کرده است .
گفتار دیگران درباره او
او در مـنـاظـره و مباحثه، تبحر و توانایی کامل داشته است و با برخی از پیروان فقه اهل سنت، در عـصـر حکومت میرزا اسبند ترکمان حاکم عراق، مباحثاتی داشت،به ویژه در مورد مساله امامت و رهبری گفتگوهایی انجام داد و بر جمع کثیری ازعلما مذاهب اهل سنت غلبه یافت میرزا تحت تـاثـیـر آن جـلسه قرار گرفت و مذهب خویش را تغییر داد و خطبه ای به نام امیرالمؤمنین (ع) و اولاد پاک و معصوم او انشانمود.
اساتید
...


کلمات دیگر: