کلار

غوک و وزق را گویند.

کلار. [ ک َ ] ( اِ ) غوک و وزق را گویند. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ).

---

کلار. [ ک َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان کیوی است که در بخش سنجید شهرستان هروآباد واقع است و 159 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

---

کلار. [ ] ( اِخ ) شهرکی است به خراسان از گوزگانان خرم و آبادان و با درختان بسیار و آبهای روان و نعمتی فراخ. ( حدود العالم ).

---

کلار. [ ک َ ] ( اِخ ) شهری بوده در کوهستان ملک تبرستان در میانه آن و آمل سه منزل و از آنجا تا ری دومنزل و از ثغور مازندران. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). شهرکی است از ناحیت طبرستان و بر حدی است میان دیلمان خاصه و طبرستان و اندر کوه است. ( از حدود العالم ): فیفتح السهل و الاجبال مقتحما من الکلارالی الجرجان فالجلد. ( سید زیدی صاحب مازندران ، از آنندراج ). و رجوع به سفرنامه مازندران رابینو شود.

---

کلار. [ ک َ ] ( اِخ ) قریه ای است یک فرسنگ و نیمی جنوب بیدشهر. ( فارسنامه ناصری ).

---

کلار. [ ک َل ْ لا ]( اِخ ) دیهی بزرگ و با شهرک کورد ناحیتی است از کوره اصطخر فارس و جمله غله بوم است و هوای آن سرد سیر است بغایت و آبها روان است و منبع رود کر از آنجاست وآبادان است. ( فارسنامه ابن البلخی ص 123 ). و رجوع به نزهة القلوب مقاله سوم چ اروپا ص 124 و 218 شود.

/kollaar/ موج و طغیان شدید آب

از قرن 8 بزرگترین واحد ایل بختیاری از تیره تبدیل به طایفه گردید. چهارلنگ و هفت لنگ تعریف شد و از آن تاریخ تحولات زیادی در زمینه جغرافیا، تقسیمات بصورت مداوم بوجود آمد. بدین سبب هنوز اجماعی بر روی چارت بختیاری وجود ندارد. برآیند نظریات متعدد از میان کتب و ماخذ شفاهی بدین گونه می باشد. ( تش ) ( ت ) اسنکی؛ شاخه علاءالدین وند؛ ( ط ) بهداروند