کلمه جو
صفحه اصلی

ایه عرض امانت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیه عرض امانت. آیه پذیرش امانت الهی توسط انسان را آیه امانت گویند.
آیه ۷۲ سوره احزاب را آیه "امانت " مى گویند: " أنا عرضنا الامانة على السموات والارض والجبال فأبین أن یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان انه کان ظلوماً جهولاً؛ ما امانت (خویش) را بر آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه داشتیم، ولى از پذیرفتن آن سرباز زدند، و از آن هراسیدند. و انسان آن را پذیرفت، که او ( در حق خویش ) ستم کارى نادان بود ".
معنای امانت
درباره کلمه "امانت " که واژه اصلى این آیه است مفسرین معانى و تأویلات چندى گفته اند:۱) فرمان بردارى از دستور خدا؛۲) "ابن عباس" و "مجاهد" آن را به معناى احکام و فرایضی الهی گرفته اند؛۳) امام صادق (علیه السلام) آن را ولایت امام علی -علیه السلام - دانسته است؛۴) گروهی، آن را به "عقلی" که ملاک تکلیف و مناط ثواب و عقاب است، تفسیر کرده اند؛۵) برخى دیگر آن را امانتهاى مردم و وفای به عهد آنان دانسته اند؛۶) عده اى آن را معرفت خدا شمرده اند؛۷) علامه طباطبائی امانت را "ولایت الهیه" مى داند.
مستندات مقاله
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۱۷، ص۴۵۰-۴۵۶.
...


کلمات دیگر: