طرابلس

۱ - ناحیه ایست در شمال غربی لیبی در ساحل بحرالروم ( مدیترانه ) و آن در قدیم مقرسه مستعمره فینیقی بود ( بهمیین مناسبت تریپولیس یعنی سه شهر نامیده شده ) این ناحیه بصورت یکی از ایالات بربر در آمد و توسط ایتالیا اشغال شد ( ۱۹۱۹ - ۱۹۱۲ م. ) در ۱۹۵۲ م . یکی از بخشهای مهم کشور مستقل لیبی گردید.وسعت آن ۱،۷۵۹،٠٠٠ کیلومتر مربع و جمعیت ۸٠٠٠٠٠ تن میباشد و محدود است از مغرب به تونس و الجزایر و از جنوب به ولایت فزان و از مشرق بولایت قیروان . از شهر های آن [زواره] و کرسی آن [ حمص ] است . ۲ - شهریست در ایالت مذکور در ساحل بحرالروم ( مدیترانه ۵۵۱٠٠٠ تن سکنه .
شهریست بمغرب شهریست در پالن سرزمین برقه و ابتدائ زمین افریقیه .

طرابلس. [ طَ ب ُ ل ُ ] ( اِخ ) شهری است به شام. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). طرابلس شام. در اقلیم چهارم واقع، طولش 60 درجه و 35 دقیقه ، و عرض آن 34 درجه میباشد. ( معجم البلدان ج 6 ص 36 ). و آن نامی یونانی است بمعنی سه شهر. ( دمشقی ). لغت شامیه و اصل آن اطرابلس بهمزه ، یا لغت رومی است معنی آن سه شهر. ( منتهی الارب )( آنندراج ). شهریست ساحلی و عاصمه طرابوزان شهریست مشهور بر ساحل دریای شام ، بین لاذقیه و عکا. ( معجم البلدان ج 1 ص 283 ). بندری است در شام بر ساحل بحرالروم واقع در شمال بیروت و دارای چهل هزار سکنه ، و از آنجا چرم و اسفنج خیزد. شهر طرابلس شام یکی از بلاد سوریه و بر کنار بحر ابیض متوسط 34 درجه و 26 دقیقه و 36 ثانیه از عرض شمالی و 35 درجه و 44 دقیقه و 20 ثانیه از طول شرقی بر دو کناره نهر ابی علی واقع است. سابقاً این شهر در رأس زبانه داخل در دریائی که امروز لنگرگاه واقع است بنا شده بود، ولی پس از آنکه این شهر به دست مسلمانان گشوده شد، شهر قدیم خراب گردید و بجای آن بمسافت میلی دور از آن شهر دیگری بنا کردند و نام شهر کهنه را بدان نهادند. بنیان عمارات این شهر تمامی از سنگ و دارای خانه های ساخته شده از یک طبقه و دو طبقه میباشد، و بناهای زیبا و مدارس متعدد و مساجد بسیار و مطبعه و روزنامه های جالب توجه دارد. گرمابه هائی دارد که در تمامی اطراف و جوانب آن لوله کشی شده و آب فراوان در هر لحظه که خواهند روان است. درخت و اشجار میوه در این شهر بسیار و باغات مصفاو رزستان و بساتین طرب انگیز اطراف و جوانب شهر را فراگرفته است. خاک این شهر برای کشت و تربیت اشجار و نباتات استعداد کامل دارد، میوه های متنوع ، از قبیل : پرتقال ، لیمو، نارنج و گلابی در این شهر نیک بعمل آیدو انواع و اقسام شکوفه ها و گلها بویژه گل سرخ بسیاراست. هوای این شهر مرطوب است اهالی آن در غایت ظرافت و نهایت مهربانی نسبت بمردم رفتار میکنند. در تحصیل فنون و آداب خصوصاً در تشحیذ قریحه شعری حرص و ولعی دارند تا بحدی که نظم اشعار را یک نوع سلیقه میشمارند. اهل شهامت و عزت نفس و شدت بأس و کرم میباشند. مناظره و رقابت با اقران و همسران خود را دوست دارند. علی الخصوص در مورد مناصب عالی. در پرورش کرم ابریشم اهتمام بسیار مبذول میدارند و در بافتن جامه های ابریشمین بسیار ماهرند. بازرگانی در این شهر رواج کامل دارد. بزرگترین محصول آن حریر، صابون ، اسفنج ، مازو، تنباکو، پرتقال ، لیمو و سایر میوه هاست. جمعیت این شهر از بیست هزار تن افزون باشد که قسمت عمده آن مسلمانان و بقیه عیسویان از طوایف مختلف رومیها و مارونیها، کمی از یهودان و سایر ادیان میباشند. لنگرگاه کنونی این شهر در مرکز قدیمی خود واقع و اکثر مراکز تجارتی در آنجاست و قریب ده هزار تن جمعیت آن میباشد.مسیحیان چندین بار این شهر را در حصار گرفتند و زیان و خسارت بسیار بدان وارد آوردند و کتابخانه آنجا را که دارای سیصدهزار مجلد از کتب زبانهای عربی و پارسی و یونانی بود طعمه حریق ساختند. سلطان صلاح الدین ایوبی اگرچه مدتی آنجا را در سال 584 هَ. ق. محاصره کرد، ولی موفق به اخراج مسیحیان و فتح شهر نگردید.بعد از سلطان صلاح الدین یکی از ملوک مصر آنجا را بگشود و خلقی بسیار از اهالی آنجا را بکشت ، معذلک پادشاه قبرس در 768 هَ. ق. شهر مزبور را بازستاند و آن شهر را آتش زد و ویران ساخت. چند بنا از آثار قدیم آنجا باقی است ، از آن جمله شش برج برای محافظت و نگهبانی شهر بر کنار دریا از جهت شمال زبانه سابق الذکر برپاست. ( ذیل معجم البلدان ج 2 ص 292 ). و صاحب قاموس الاعلام آرد: طرابلس شام . نام شهر مرکزی ایالتی تابع بیروت در ساحل شام است و در 65هزارگزی شمال شرقی بیروت ، بر نهر ابوعلی و سه هزارگزی بالای مصب نهر مذکور و در دامنه کوه منفردی واقع است. اسکله ای در مصب رودخانه و ساحل بحر دارد. سکنه آن 24000 تن است و دارای یک قلعه مربوط به زمان اهل صلیب میباشد. 17 جامع، 28 مدرسه و کتابخانه ، 15 تکیه و مدارس ابتدائی و متوسطه دارد و دارای دوازده کلیسا و دیر دارالحکومه منتظم ، بازار زیبای پر جوش وخروش ، کارخانه های ابریشمی متعدد و دباغخانه های بسیار است ، کمربندهای حریری بنام طرابلس ، قماشهای ابریشمی برای چادرشب و غیره از ساخته های مخصوص آن شهر است.صابون پزخانه ها، کارگاههای عطرسازی ، باغ ها و باغچه های بسیار زیبا و باصفای پرتقال و لیموی لطیف و نیکو در آن شهر وجود دارد. تجارت آن دارای رونق مخصوصی است چه در سایه دایر بودن اسکله تجارت جهات حما و حمص روز به روز رو به تزاید و ترقی است و نیز شهر طرابلس مرکز تجارت اسفنج میباشد که در آنجا صید میگردد. 15000 تن از اهالی آن مسلمان و بقیه نصاری هستند که به جماعات گوناگون منقسم میشوند و همه بزبان عربی تکلم میکنند. طرابلس شام شهر قدیمی است و بوسیله مهاجران صور و صیدا و ارواد تأسیس شده و از سه محله ترکیب یافته بود گرداگرد هر یک را سوری احاطه میکرد و از این رو آنرا تریبولیس ( یعنی سه بلده ) نامیده اند، این شهر در زمان رومیان و امپراتوران قسطنطنیه نیز بسیار معمور و آباد بوده است. مسلمانان پیرایه هایی هم برآن بستند و آن را آبادتر کردند. یک کتابخانه بسیاربزرگ در اینجا تأسیس کرده بودند، بدبختانه اهل صلیب این کتابخانه را آتش زدند با وجود سوء اداره آن زمانها با کشورهای اروپا مناسبات تجارتی پیدا کرده بود و کارخانه های بسیار حریر و شیشه و غیره در آن بکارافتاد. صلااح الدین ایوبی و بیبرس اینجا را دربندان کردند و سرانجام به دست قلاوون فتح و مسترد گردید. شهرقدیم در ساحل واقع است و در اطراف اسکله آثار عتیقه فراوان مشاهده میشود. در زمان یاور سلطان سلیم خان با دیگر ممالک شام به کشور عثمانی ملحق شد و مدت مدیدی مرکز ایالتی بشمار میرفت. و رجوع به مجمل التواریخ و القصص ص 480 و نزهةالقلوب چ اروپا ص 253 و 268 و فهرست حبیب السیر چ خیام و ایران باستان ج 1 ص 106 و ج 3 ص 2032 و عقدالفرید چ سعید عریان چ مصر ج 7 ص 284 و تاریخ مغول اقبال ص 210، 266، 276 و سفرنامه ناصرخسرو چ برلن ص 17، 18 و 28 و کلمه اطرابلس شود.