اکورد فرعی

آکورد فرعی. آکورد فرعی (انگلیسی: Secondary chord) در موسیقی کلاسیک و در دانش هارمونی آکوردی است فرعی و غریبه در تنالیته که در یک گام دیاتونیک شکل می گیرد و به قصد ساخت پایه های (تونیک) جدید برای مدگردی و ایجاد هارمونی کروماتیک در موسیقی است. این شیوه در «دوران قواعد مشترک» رواج داشته است.
در گام دیاتونیک آکوردهای درجه یک (تونیک) و درجه پنج (دومینانت)، مهمترین درجات گام محسوب می شوند. آکورد فرعی یا ثانویه، یک آکورد ماژور و قرضی از تنالیته ای دیگر است که روی درجات فرعی گام ساخته می شود. به عنوان مثال در گام دو ماژور درجۀ پنج (سل، سی، ر) را به عنوان پایه فرض کرده و یک آکورد دومینانت دیگر روی آن ساخته می شود (ر، فا دیز، لا) که به عنوان آکورد «دومینانت، دومینانت» یا «پنج روی پنج» (V/V) شناخته می شود. این آکورد را می توان به عنوان متداولترین نوع از آکوردهای فرعی دانست.
به همین ترتیب می توان روی دیگر درجات گام، آکوردهای نمایانِ فرعی ساخت. مانند: پنج روی دو (V/II)، پنج روی سه (V/III)، پنج روی چهار (V/IV)، پنج روی شش (V/VI)، پنج روی هفت (V/VII)
آکوردهای فرعی می توانند به صورت «سه صدایی»، «چهار صدایی» و «پنج صدایی» به صورت پایگی و معکوس در گام های مینور و ماژور مورد استفاده قرار گیرند.