قصبه مرکز بخش اشکذر شهرستان یزد که در هشت هزار گزی جنوب شوسه یزد به اردکان واقع .
اشکذر
فرهنگ فارسی
قصبه مرکز بخش اشکذر شهرستان یزد که در هشت هزار گزی جنوب شوسه یزد به اردکان واقع .
لغت نامه دهخدا
اشکذر. [ اَ ک َ ذَ ] (اِخ ) قصبه ٔ مرکزی بخش اشکذر شهرستان یزد که در هشت هزارگزی جنوب شوسه ٔ یزد به اردکان واقع و مشخصات آن بدین شرح است : مختصات جغرافیائی : طول 54 درجه و 16 دقیقه و 30 ثانیه ٔ خاوری از نصف النهار گرینویچ . عرض 31 درجه و 56 دقیقه و 30 ثانیه . ارتفاع از سطح دریا 1218 متر. اختلاف ساعت با تهران 10 دقیقه و هشت ثانیه ٔ خاوریست . این قصبه در جلگه واقع وهوای آن گرم معتدل است . آب زراعتی از قنات و محصول عمده ٔ آن ، غلات و محصولات صیفی است . شغل عمده ٔ اهالی زراعت و صنایع محلی نساجی و لبافی است . جمعیت قصبه 2943 تن است که از مذهب اسلام پیروی میکنند و بزبان فارسی سخن میگویند. راه اشکذر تا یزد اتومبیل رو است و راه آهن نیمه تمام اصفهان - یزد - کرمان از 10هزارگزی شمال خاوری این قصبه میگذرد. ادارات دولتی عبارتند از: بخشداری ، آمار، پست خانه ، بهداری و ژاندارمری . یک دبستان و در حدود ده دکان دارد و دارای یک مسجد و یک قلعه ٔ قدیم است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
اشکذر. [ اَ ک َ ذَ ] (اِخ ) یکی ازبخشهای یازده گانه ٔ شهرستان یزد است که در شمال باختر یزد واقع است و حدود و مشخصات آن بدین شرح است : حدود: از شمال و باختر به بخشهای خرانق اردکان و خضرآباد، از جنوب به بخش تفت و از خاور به بخش حومه ٔ یزد.وضع طبیعی : این بخش در جلگه واقع شده و آب و هوای آن گرمسیر معتدل است . آب زراعتی قرا از قناتها تأمین میشود و محصول عمده ٔ بخش گندم ، جو و محصولات صیفی است . شغل عمده ٔ اهالی زراعت و صنایع دستی محلی نساجی است . بیشتر قرای این بخش بوسیله ٔ راههای فرعی بیکدیگرمربوط میشوند و راه اصفهان به یزد از هشت هزارگزی جنوب باختری اشکذر میگذرد. این بخش از 23 آبادی بزرگ وکوچک تشکیل می یابد و جمعیت آن 22452 تن و مذهب آنان اسلام و زبان مادری آنها فارسی است . (اهالی قرای مهدی آباد، جعفرآباد، حجت آباد زردشتی هستند). قرای مهم این بخش عبارتند از: اشکذر (مرکز بخش )، زارج ، صدرآباد، میزآباد. معدن نمک در عصر و معدن گچ در حسین آباد موجود است . در این بخش در حدود 10 دبستان دایر است . ضمناً باید دانست که این بخش از دو دهستان محلی بنام های رستاق بالا و رستاق پائین تشکیل می یابد که همان بخش اشکذر میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
اشکذر. [ اَ ک َ ذَ ] ( اِخ ) قصبه مرکزی بخش اشکذر شهرستان یزد که در هشت هزارگزی جنوب شوسه یزد به اردکان واقع و مشخصات آن بدین شرح است : مختصات جغرافیائی : طول 54 درجه و 16 دقیقه و 30 ثانیه خاوری از نصف النهار گرینویچ. عرض 31 درجه و 56 دقیقه و 30 ثانیه. ارتفاع از سطح دریا 1218 متر. اختلاف ساعت با تهران 10 دقیقه و هشت ثانیه خاوریست. این قصبه در جلگه واقع وهوای آن گرم معتدل است. آب زراعتی از قنات و محصول عمده آن ، غلات و محصولات صیفی است. شغل عمده اهالی زراعت و صنایع محلی نساجی و لبافی است. جمعیت قصبه 2943 تن است که از مذهب اسلام پیروی میکنند و بزبان فارسی سخن میگویند. راه اشکذر تا یزد اتومبیل رو است و راه آهن نیمه تمام اصفهان - یزد - کرمان از 10هزارگزی شمال خاوری این قصبه میگذرد. ادارات دولتی عبارتند از: بخشداری ، آمار، پست خانه ، بهداری و ژاندارمری. یک دبستان و در حدود ده دکان دارد و دارای یک مسجد و یک قلعه قدیم است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).
دانشنامه عمومی
قلعه تاریخی
آسیاب آبی
مسجد حاجی رجبعلی
مسجد ریگ مجومرد (رضوانشهر)
موزه مردم شناسی
سلطان بندرآباد
باغ وزیر
خانه ندافزاده
حمام توده
حسینیه سفید
موزه مردم شناسی
آب انبار هفت بادگیری
شهر تاریخی
مسجد جامع اشکذر
مجموعه باغ وزیر حجت آباد
گنبد تاج در روستای ابراهیم آباد
قلعه و خندقی در روستای عزآباد
خانقاه و آرامگاه سلطان محمودشاه بندرآباد
امامزاده سیدحسین بندرآباد
بنای اولیه شهر اشکذر بدست اشکین زال یا اشک بن زال که از ملوک الطوایف زمان اشکانیان بوده، بنیان نهاده شده است که اهالی شهر نیز آن را قبول دارند و در مورد «ذر» به گفته اهالی شهر اشک ابن زال همسری بنام آذر داشته است و پسوند «ذر» در واقع مخفف نام آذر بوده است. در مورد سکونت گزینی، بنای اولیه شهر اشکذر به زمان اشکانیان بازمی گردد که در زمان اخیر با توجه به خشت های یافت شده در اطراف مسجد جامع که از زیر ریگزار بیرون آمده است به گفتهٔ مسئولان میراث فرهنگی متعلق به دورانی حدود ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال قبل می باشد.
شهرستان اشکذر دارای جاذبه های گردشگری و تفریحی زیر است:
برخی از آثار برجسته:
دانشنامه آزاد فارسی
شهری در استان یزد و مرکز اداری شهرستان صدوق. در دشتی در۱۹.۵کیلومتری شمال غربی یزد، سر راه یزد به میبد و اردکان، قرار دارد. اقلیم این شهر گرم و خشک و جمعیت آن ۱۳,۹۵۷ نفر است (۱۳۸۵). محصولات آن عبارت اند از غلّات و صیفی جات.