نام قدیم مدرسه فیضیه و نام جدید مدرسه: شیخ نوری، حسین محدث نوری، خاتم المحدثین، علامه محدث نوری، میرزا حسین نوری، علامه نوری، میرزای نوری، محدث ، حاجی نوری یا مدرسه نوری.
فهرست آثار ملی ایران
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
فیضیه مربوط به سده های میانه دوران های تاریخی پس از اسلام است و در قم، جنب حرم فاطمه معصومه، میدان آستانه مقدسه واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۷۱۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این مدرسه در نیمهٔ اول قرن سیزدهم هجری قمری (محدوده سال های ۱۱۶۵ تا ۱۲۱۵ شمسی) جایگزین مدرسه آستانه شد که به اعتبار متون معتبر تاریخی، آن مدرسه از میانه قرن ششم هجری قمری وجود داشته و درعصر صفوی تجدید بنا شده بود. بنای مدرسه چهار ایوانی است و در دو طبقه با ۴۰ حجره پایینی متعلق به عصر قاجار و ۴۰ حجره بالایی متعلق به قرن چهاردهم هجری قمری بنا شده است. قدیمی ترین بخش مدرسه، ایوان جنوبی آن است که به تاریخ ۹۳۹ هجری قمری با کاشی های زیبای معرق، متعلق به عصر صفوی تزیین شده است و سر در صحن عتیق آستانه حرم فاطمه معصومه دختر موسی بن جعفر محسوب می شود.
روز جمعه مصادف با دوم فروردین ۱۳۴۲ و برابر با ۲۵ شوال سالروز شهادت جعفر صادق، امام ششم شیعیان، به دنبال اعلام عزای عمومی و سخنرانی های خمینی و تلاش وی در جهت بسیج علما در سراسر کشور، اطلاعیه های فراوانی از سوی مجامع مذهبی و مساجد و کانون های تبلیغاتی برای برپایی جلسات پراکنده گردید و در اطلاعیه ها دعوت شده بود که مردم به سخنان بیان شده در این مجالس در رابطه با حوادث چند ماهه اخیر کشور گوش فرا دهند. رژیم محمدرضا شاه نیز در مقابل این تحرک خود را آماده می کرد. در روز موعود از سوی مراجع سه مجلس بزرگ در قم برگزار گردید. مجلس اول صبح جمعه در منزل خمینی، مجلس دوم به میزبانی آیت الله شریعتمداری و مجلس سوم به دعوت آیت الله گلپایگانی در بعد از ظهر همان روز در مدرسه فیضیه برگزار گردید.
فهرست آثار ملی ایران
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
فیضیه مربوط به سده های میانه دوران های تاریخی پس از اسلام است و در قم، جنب حرم فاطمه معصومه، میدان آستانه مقدسه واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۷۱۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این مدرسه در نیمهٔ اول قرن سیزدهم هجری قمری (محدوده سال های ۱۱۶۵ تا ۱۲۱۵ شمسی) جایگزین مدرسه آستانه شد که به اعتبار متون معتبر تاریخی، آن مدرسه از میانه قرن ششم هجری قمری وجود داشته و درعصر صفوی تجدید بنا شده بود. بنای مدرسه چهار ایوانی است و در دو طبقه با ۴۰ حجره پایینی متعلق به عصر قاجار و ۴۰ حجره بالایی متعلق به قرن چهاردهم هجری قمری بنا شده است. قدیمی ترین بخش مدرسه، ایوان جنوبی آن است که به تاریخ ۹۳۹ هجری قمری با کاشی های زیبای معرق، متعلق به عصر صفوی تزیین شده است و سر در صحن عتیق آستانه حرم فاطمه معصومه دختر موسی بن جعفر محسوب می شود.
روز جمعه مصادف با دوم فروردین ۱۳۴۲ و برابر با ۲۵ شوال سالروز شهادت جعفر صادق، امام ششم شیعیان، به دنبال اعلام عزای عمومی و سخنرانی های خمینی و تلاش وی در جهت بسیج علما در سراسر کشور، اطلاعیه های فراوانی از سوی مجامع مذهبی و مساجد و کانون های تبلیغاتی برای برپایی جلسات پراکنده گردید و در اطلاعیه ها دعوت شده بود که مردم به سخنان بیان شده در این مجالس در رابطه با حوادث چند ماهه اخیر کشور گوش فرا دهند. رژیم محمدرضا شاه نیز در مقابل این تحرک خود را آماده می کرد. در روز موعود از سوی مراجع سه مجلس بزرگ در قم برگزار گردید. مجلس اول صبح جمعه در منزل خمینی، مجلس دوم به میزبانی آیت الله شریعتمداری و مجلس سوم به دعوت آیت الله گلپایگانی در بعد از ظهر همان روز در مدرسه فیضیه برگزار گردید.
wiki: مدرسه فیضیه