کلمه جو
صفحه اصلی

فقه الرضا

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] این کتاب منسوب به امام رضا ـ علیه السلام ـ است و بزرگانی مثل ملا مهدی نراقی، علامه مجلسی، میرزا عبدالله افندی ، محقق نراقی و سید مجاهد و شیخ بحرانی، این کتاب را تأیید کرده اند و معتقدند که در سال ۲۰۰ هجری به خط امام رضا ـ علیه السلام ـ نوشته شده است، در مکه معظمه نسخه ای از آن به خط کوفی موجود است. امّا مرحوم شیخ حر عاملی، وحید بهبهانی و سید حسن صدر و آقا رضا همدانی این انتساب را نمی پذیرند، و هر گروه برای خود دلائلی دارند. این کتاب در ۴۱۱ صفحه در سال ۱۴۰۶ هـ. ق توسط کنگره آن حضرت چاپ شده است.
پیش از ورود، دو بحث را باید از هم تفکیک کنیم:بحث اول: بررسی واقعیت و حقیقت کتاب از جهت حدیث شناسی و شواهد تاریخی (این بحث تابع حجیت نیست)؛بحث دوم: بررسی حجیت کتاب از این جهت که آیا می توانیم این کتاب را بپذیریم یا خیر؟ابتدا به بررسی تاریخی در این موارد می پردازیم:
پیدایش کتاب
کتاب فقه الرضا از قرن یازدهم به بعد، در زمان صفویه بین اصحاب بروز می یابد. این کتاب تاریخ دارد و اولین کسی که آن را پیدا کرده سیدمیرحسین است. مرحوم مجلسی می فرماید وی یکی از علمای اصفهان است. سیدمیرحسین می گوید: «من در بیت الله الحرام مجاور بودم؛ عده ای از حجاج قم آمده بودند و کتابی همراه آنها بود». ایشان آن کتاب را استنساخ می کند و بعد می آورد به اصفهان و مشهور می شود.این کتاب مانند کتاب های آن زمان خطی بوده و ایشان ادعا می کند که برای من وثوق پیدا شده که این کتاب برای حضرت رضا (علیه السلام) است. در اول این کتاب نوشته شده: «بسم الله الرحمن الرحیم یقول عبدالله علی بن موسی»؛از این عبارت «عبدالله علی بن موسی» برای این آقا وثوق پیدا می شود که کلام حضرت رضا (علیه السلام) است. این کتاب را ابتدا دو مجلسی بزرگوار استنساخ کردند و از عجایب است که مجلسی دوم (پسر) با اینکه با خود ایشان هم صحبت بوده و از ایشان گرفته، وقتی به اینجا می رسد می گوید پدر من از ایشان نقل کرده - و خود ایشان نقل نمی کند - که روی این کتاب خطوط و امضای علما هم بوده که دلالت بر صحت انتساب این کتاب به حضرت رضا (علیه السلام) می کند.
ابهامات کتاب
...


کلمات دیگر: