کلمه جو
صفحه اصلی

شیخ صدوق

لغت نامه دهخدا

شیخ صدوق. [ ش َ خ ِ ص َ ] ( اِخ ) لقب ابوجعفر محمدبن بابویه قمی ( متوفی 381 هَ. ق. ). رجوع به ابن بابویه ابوجعفر محمد شود.

دانشنامه عمومی

ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق و اِبنِ بابُوَیْه (زادهٔ ۳۰۶ ـ قم و درگذشتهٔ ۳۸۱ ـ شهر ری) از علمای شیعه در قرن ۴ هجری قمری و از بزرگان علم حدیث است.
من لایحضره الفقیه'(برای کسیکه به فقیه دسترسی ندارد)' (دومین کتاب از کتب اربعه)
علل الشرایع (دربارهٔ فلسفه احکام و علت تشریع آن ها است)
کمال الدین و تمام النعمة (دربارهٔ اثبات وجود امام زمان و غیبت طولانی او از نظر عقلی و نقلی)
التوحید
الخصال الممدوحه و المذمومه
الأمالی (مجالس)
عیون اخبار الرضا
صفات شیعه
مصادقه الاخوان
اثبات ولایت علی
معرفت
گوهر گمشده یا مدینه العلم
المقنع در فقه
معانی الاخبار
مشیخته الفقیه
ثواب الاعمال و عقاب الاعمال
الاوائل
الاواخر
المناهی
دعائم الاسلام
اثبات الوصیة
المصابیح
التاریخ
المواعظ
التقیه
الناسخ و المنسوخ
الباطل العلو و التقصیر
السر المکتوم الی الوقت المعلوم
مصباح المصلی
الهدایه فی الاصول والفقه
المواعظ و الحکم
تعداد زیادی در فضیلت برخی اعمال و بعضی از ماه ها
تعداد زیادی رساله در موضوعات مختلف فقهی و غیر آن
چندین کتاب در فضایل پیامبر و امامان و برخی از اصحاب
کتاب های متعدد در بیان زهد پیامبر و امامان (ع
و چندین کتاب در پاسخ به سؤال های مردمی
حرم قبرستان ابن بابویه
او در حدود سال ۳۰۶ در قم متولد شد. تولدش با آغاز نیابت حسین بن روح سومین نایب خاص حجت بن حسن هم زمان بوده است.
پدر شیخ صدوق علی بن حسین بن موسی بن بابویه، از فقهای بزرگ شیعه و در زمان حسن عسگری و حجت بن حسن می زیسته و مورد احترام آن امامان بوده است. (هر دو پدر و پسر معروف به ابن بابویه و صدوقین هستند)

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی مشهور به شیخ صدوق، (۳۰۵ ـ ۳۸۱ق.) از علمای شیعه در قرن چهارم هجری قمری که بزرگ ترین محدّث و فقیه مکتب حدیثی قم به شمار می آید. حدود ۳۰۰ اثر علمی به او نسبت داده شده ولی بسیاری از آنها امروزه در دسترس نیست. کتاب من لایحضره الفقیه از کتب اربعه شیعه اثر اوست. از دیگر آثار مهم و معروف وی می توان معانی الاخبار، عیون الاخبار، الخصال، علل الشرائع و صفات الشیعة را نام برد.
برخی از مشهورترین شاگردان وی عبارتند از سید مرتضی، شیخ مفید و تلعکبری. مدفن شیخ صدوق در ری است.
ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی مشهور به شیخ صدوق، از علمای قرن ۴ق بوده است.


کلمات دیگر: