کتب اربعه

wiki: کتب اربعه

wikijoo: کتب_اربعه

wikishia: شیخ صدوق و شیخ طوسی در کتب اربعه جای گرفت.
ضمن این که مقصود از دوره متأخران دوره پیدایش مجامع تکمیلی در حدیث شیعه است. این دوران از ابتدای قرن ششم آغاز شده و تا طبقه معاصران ادامه می یابد که در این عصر نیز محدثان عظیم الشأنی همچون شیخ حر عاملی صاحب کتاب وسائل الشیعه، فیض کاشانی صاحب کتاب وافی و علامه مجلسی صاحب کتاب بحارالانوار ظهور کردند.
در مقایسه عصر متقدمان با دوره متأخران می توان گفت که حدیث شیعه به واقع محصول دوره متقدمان بوده و آثار دوره بعد به نوعی طبقه بندی، تکمیل و تحلیل آثار متقدمان است:
بر همین اساس در این مقاله چهار کتاب اصلی حدیث شیعه که در دوره متقدمان تألیف شده و شالوده و اساس روایات و احادیث شیعه محسوب می شوند (که عبارتند از الکافی، من لایحضره الفقیه، تهذیب الاحکام والاستبصار) در نگاهی اجمالی مورد بررسی قرار گرفته اند.
ابوجعفر محمد بن اسحاق کلینی رازی مؤلف نخستین کتاب از کتب اربعه شیعه به نام «الکافی» است. زادگاه کلینی، روستای کلین از توابع شهر ری بوده ضمناً این که وفات او در سال 329 هجری در بغداد اتفاق افتاده است. وی سال های ابتدای زندگی خود را در زادگاه خود سپری کرد و سپس برای کسب معلومات دینی ابتدا به قم و سپس به حوزه های کوفه، نیشابور و بغداد نیز سفر کرد.
در مورد وجه تسمیه کتاب «کافی» به نظر می رسد این کتاب از سوی مؤلف آن مسمّی به «کافی» نبوده است. اما می توان احتمال داد که عنوان «الکافی» از خطبه وی در شروع کتاب، آنجا که می نویسد «و قلت انک تحبّ ان یکون عندک کتاب کاف یجمع فیه من جمیع فنون علم الدین...» اقتباس شده است.