مترادف استناد : اتکا، پشت دادن
برابر پارسی : دست آویز، دستمایه، گواه، گواهمندی
استناد
مترادف استناد : اتکا، پشت دادن
برابر پارسی : دست آویز، دستمایه، گواه، گواهمندی
فارسی به انگلیسی
supporting oneself (by a document)
citation
فارسی به عربی
اِرْتکازٌ
مترادف و متضاد
اتکا، پشت‌دادن
فرهنگ فارسی
سندقراردادن، پشت دادن وتکیه کردن به چیزی، پشت به چیزی بازدادن
( مصدر ) ۱ - پشت دادن پشت نهادن بسوی چیزی . ۲ - پناه بکسی دادن . ۳ - پناه بکسی بردن . ۴ - نسبت کردن بر برداشتن بکسی . ۵ - سند قرار دادن چیزی را . جمع : استنادات .
( مصدر ) ۱ - پشت دادن پشت نهادن بسوی چیزی . ۲ - پناه بکسی دادن . ۳ - پناه بکسی بردن . ۴ - نسبت کردن بر برداشتن بکسی . ۵ - سند قرار دادن چیزی را . جمع : استنادات .
فرهنگ معین
(اِ تِ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - پشت دادن به چیزی . ۲ - نسبت دادن . ۳ - سند و مدرک نشان دادن .
لغت نامه دهخدا
استناد. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) پشت به چیزی واگذاشتن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). پشت بچیزی بازدادن. پشت بازنهادن بسوی چیزی. ( منتهی الارب ). پشت دادن. || پناه وا ( با، به ) کسی دادن. ( زوزنی ). پناه به کسی بردن. پناه با کسی دادن. ( تاج المصادر بیهقی ): استناداً به ؛ تعویلاً به : به اهتمام دولت و حمایت عزت سلطان اعتضاد و استناد جست. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 273 ). || نسبت کردن بر. برداشتن به کسی. || استناد کردن بچیزی ؛ آنرا سند آوردن : استناد کردن به آیتی یا حدیثی یا گفته ای و غیره. || تکیه کردن. || مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون آرد: الاستناد؛ عندالاصولیین هو ان یثبت الحکم فی الزمان المتأخر و یرجع القهقری حتی یحکم بثبوته فی الزمان المتقدم ، کالمغصوب فانه یملکه الغاصب باداء الضمان مستنداً الی وقت الغصب حتی اذا استولد الغاصب المغصوبة فهلکت. فأدی الضمان یثبت النسب من الغاصب. کذا فی التوضیح فی فصل المأموربه المطلق و الموقت. اعلم ان الاحکام تثبت بطرق اربعة. الاول الاقتصار. و هو ان یثبت الحکم عند حدوث علة الحکم لا قبله و لا بعده کما فی تنجیز الطلاق و العتاق بان قال انت طالق. و الثانی الانقلاب و هو صیرورةما لیس بعلة علة کما فی تعلیق الطلاق بالشرط بان قال ان دخلت الدار فانت طالق. فعند حدوث الشرط ینقلب مالیس بعلة علة. یعنی ان قوله انت طالق فی صورة التعلیق لیس بعلة قبل وجود الشرط و هو دخول الدار و انما یتصف بالعلیة عندالدخول. و الثالث الاستناد و هو ان یثبت الحکم فی الحال ثم یستند الحکم الی الماضی بوجود السبب فی الماضی و ذلک کالحکم فی المضمونات. فانها تملک عند اداء الضمان مستنداً الی وقت وجود سبب الضمان و هو الغصب. و کالحکم فی النصاب ، فانه تجب الزکوة عندتمام الحول بوجود الشرط عنده مستنداً الی وقت وجود سبب الزکوة و هو ملک النصاب. و الرابع التبیین و هو ان یظهر فی الحال ان الحکم کان ثابتاً من قبل فی الماضی بوجود علة الحکم و الشرط کلیهما فی الماضی. مثل ان یقول فی یوم الجمعة: ان کان زید فی الدار فانت طالق. ثم تبین یوم السبت وجوده فیها یوم الجمعة. یقع الطلاق فی یوم الجمعة. و یعتبر ابتداء العدة منه ، لکن ظهر هذا الحکم یوم السبت. هکذا فی الاشباه و حاشیة الحموی.
فرهنگ عمید
تکیه کردن به سند یا مدرک و آن را پشتوانۀ عمل، گفته، یا ادعا قرار دادن.
دانشنامه عمومی
استناد اصلی ترین ابزار در مطالعات کتاب سنجی به شمار می رود و البته در علم سنجی هم از جایگاهی قابل توجه بهره مند است.در حوزهٔ علوم کتابداری و اطلاع رسانی، ساندیسون عقیده دارد که استناد نشان دهندهٔ تصمیم نویسنده است که می خواهد رابطهٔ میان مدرکی را که دارد تهیه می کند با نوشته ای دیگر نشان دهد. اسمیت نیز مدعی است که رابطهٔ میان مدارک استنادکننده و استناد شونده با استناد نشان داده می شود؛ بنابراین می توان گفت از استناد در جایگاه ابرازی یاد شده، که میان اندیشه های جدید و اندیشه های پیشین پیوند برقرار می کند. پیوند علمی میان اندیشه ها که از طریق استناد برقرار می شود به قدری حائز اهمیت است که بسیاری از صاحب نظران، وجود استناد در یک اثر را نشانهٔ اعتبار آن اثر و نبود استناد را به منزلهٔ بی اعتباری یا کم اعتباری آن در نظر می گیرند؛ از سویی دیگر، بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که هرگاه تعداد زیادی از آثار به اثری استناد کنند، باید آن را یک اثر حائز اهمیت به شمار آورد و این استنادها را تا حد زیادی نشانهٔ اعتبار آن اثر دانست (نوروزی چاکلی، ۱۳۹۰، ص۲۷۵–۲۷۹).
نوروزی چاکلی، عبدالرضا (۱۳۹۰)، آشنایی با علم سنجی (مبانی، مفاهیم، روابط و ریشه ها)، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعهٔ علوم انسانی؛ دانشگاه شاهد، مرکز چاپ و انتشارات.
استناد به یک اثر، نشان دهنده نفوذ و تأثیر علمی آن است. از همین روست که امروزه ارتباط یک اثر با آثار پیشین را از طریق استناد آن به آثار پیشین سنجش و ارزیابی کرده، جایگاه اثر تولید شده را در شبکه ارتباط های علمی مشخص می کنند.پس باید گفت که استناد، معیاری برای محک زدن درجهٔ اعتبار و اصالت مطالب ارائه شده در هرنوشته به شمار می آید؛ و از این منظر نیز پراهمیت است که امکان به نمایش درآوردن ارتباط میان موضوع ها را فراهم می سازد و حتی به ترسیم نقشهٔ این ارتباط می پردازد.دیمیتروف در پژوهش خود دلایل زیر را برای استناد کردن بر می شمارد:
همچنین از نظر کامپاناریو کارکردهای گوناگون استناد عبارت اند از:
نوروزی چاکلی، عبدالرضا (۱۳۹۰)، آشنایی با علم سنجی (مبانی، مفاهیم، روابط و ریشه ها)، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعهٔ علوم انسانی؛ دانشگاه شاهد، مرکز چاپ و انتشارات.
استناد به یک اثر، نشان دهنده نفوذ و تأثیر علمی آن است. از همین روست که امروزه ارتباط یک اثر با آثار پیشین را از طریق استناد آن به آثار پیشین سنجش و ارزیابی کرده، جایگاه اثر تولید شده را در شبکه ارتباط های علمی مشخص می کنند.پس باید گفت که استناد، معیاری برای محک زدن درجهٔ اعتبار و اصالت مطالب ارائه شده در هرنوشته به شمار می آید؛ و از این منظر نیز پراهمیت است که امکان به نمایش درآوردن ارتباط میان موضوع ها را فراهم می سازد و حتی به ترسیم نقشهٔ این ارتباط می پردازد.دیمیتروف در پژوهش خود دلایل زیر را برای استناد کردن بر می شمارد:
همچنین از نظر کامپاناریو کارکردهای گوناگون استناد عبارت اند از:
wiki: استناد
فرهنگ فارسی ساره
گواهمندی، گواه
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] استناد یعنی تکیه دادن و استدلال کردن و از آن به مفهوم نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، اطعمه و اشربه و حدود و به مفهوم دوم در سراسر فقه، هم برای اثبات احکام شرعی، هم برای اثبات دعاوی در دادگاه و هم برای اثبات موضوعات احکام سخن رفته است.
به قول مشهور، بر نمازگزار واجب است در صورت امکان، در حال قیام بر چیزی تکیه نکند، و در صورت عدم امکان، واجب است بر آنچه او را بر قیام قادر میسازد، مانند عصا تکیه نماید.
در وجوب اعتماد بر هر دو پا در حال قیام یا کفایت اعتماد بر یکی و تماس دیگری با زمین بدون اعتماد بر آن و یا حتّی عدم لزوم تماس، اختلاف است. تکیه کردن بر مواضع هفت گانه هنگام سجده، به معنای نهادن سنگینی بدن بر آنها، واجب است و صرف تماس با زمین کفایت نمیکند.
اگر نمازگزار بدون تکیه بر چیزی نتواند به رکوع رود، واجب است بر چیزی که این امکان را برای او فراهم آورَد، تکیه کند.
موارد استحباب استناد
اعتماد یکسان بر هر دو پا در حال قیام، تکیه امام بر چیزی مانند سلاح و عصا هنگام ایراد خطبه نماز جمعه و اعتماد بر پای چپ هنگام ّ تخلی ، مستحب است. بر نمازگزار مستحب است هنگام برخاستن، دستها را بر زمین نهاده، با تکیه بر آنها برخیزد.
موارد کراهت استناد
تکیه دادن در حمّام و مسجد و نیز هنگام خوردن و آشامیدن، همچنین بر قبر، مکروه است.
به قول مشهور، بر نمازگزار واجب است در صورت امکان، در حال قیام بر چیزی تکیه نکند، و در صورت عدم امکان، واجب است بر آنچه او را بر قیام قادر میسازد، مانند عصا تکیه نماید.
در وجوب اعتماد بر هر دو پا در حال قیام یا کفایت اعتماد بر یکی و تماس دیگری با زمین بدون اعتماد بر آن و یا حتّی عدم لزوم تماس، اختلاف است. تکیه کردن بر مواضع هفت گانه هنگام سجده، به معنای نهادن سنگینی بدن بر آنها، واجب است و صرف تماس با زمین کفایت نمیکند.
اگر نمازگزار بدون تکیه بر چیزی نتواند به رکوع رود، واجب است بر چیزی که این امکان را برای او فراهم آورَد، تکیه کند.
موارد استحباب استناد
اعتماد یکسان بر هر دو پا در حال قیام، تکیه امام بر چیزی مانند سلاح و عصا هنگام ایراد خطبه نماز جمعه و اعتماد بر پای چپ هنگام ّ تخلی ، مستحب است. بر نمازگزار مستحب است هنگام برخاستن، دستها را بر زمین نهاده، با تکیه بر آنها برخیزد.
موارد کراهت استناد
تکیه دادن در حمّام و مسجد و نیز هنگام خوردن و آشامیدن، همچنین بر قبر، مکروه است.
wikifeqh: استناد
پیشنهاد کاربران
آشکارگری
رویداشت
روا، جایز
در نظر داشتن، با توجه
کلمات دیگر: