کلمه جو
صفحه اصلی

محمدرضا تنکابنی

دانشنامه عمومی

محمدرضا تنکابنی فقیه، اصولی و مجتهد شیعی در سال ۱۲۴۳ ـ ۱۲۸۲ در تنکابن به دنیا آمد.
ملاعلی همدانی
میرزا هاشم آملی
محمدتقی جعفری
عبدالکریم حق شناس
ابوالقاسم گرجی
وی شش سال در محضر فقهی حبیب الله رشتی (م ۱۳۱۲ ق.) زانو زد، خارج فقه را نزد محمدکاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق.) آموخت، دو دوره کامل درس خارج اصول فقه ملا محمدکاظم خراسانی معروف به آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق.) را درک کرد و از وی اجازهٔ اجتهاد گرفت. تنکابنی از برجسته ترین شاگردان آخوند می باشد.در اخلاق و سلوک نیز از مجالس عرفانی ملا حسینقلی همدانی (م ۱۳۱۱ ق.) بهره برد؛ از دیگر اساتیدش حسین حاج میرزا خلیل و حاج آقا رضا همدانی بودند.از او تقریراتی از درس های اساتیدش برجای مانده که در اختیار علی فلسفی بوده است. شیخ محمدرضا تنکابنی یکی از چهار روحانی بزرگی بود که در دورهٔ اعمال فشار بر عالمان دینی و محدودیت پوشش روحانی، به دلیل داشتن اجازهٔ اجتهاد، در تهران مجاز به استفاده علنی از کسوت روحانیت بود.
تنکابنی روز عید غدیر ۱۳۸۵ قمری (۲۱ فروردین ۱۳۴۵) در تهران درگذشت. او وصیت کرده بود که پیکرش در نجف به خاک سپرده شود. به رغم محدودیت های دولتی، نخست در تهران مراسم تشییع جنازه اش برگزار شد و سید احمد خوانساری (م ۱۴۰۵ ق.) بر او نماز خواند. آن گاه، پیکر وی توسط علی فلسفی به کربلا انتقال یافت. در عراق، جنازه را یک شب در حرم حسین بن علی گذاشتند، سپس آن را به آستان منور علوی در نجف بردند و طی مراسمی با حضور بزرگان مراجع، تشییع کردند و سرانجام، نزد بارگاه هود و صالح در وادی السلام به خاک سپردند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیت الله شیخ محمدرضا تنکابنی یکی از ستارگان درخشان آسمان علم و دانش است. او در سال ۱۲۸۲ قمری در خاندان علم و فضیلت و کانون گرم خانواده ی اصیل در روستای «دریا پیشه» نزدیکی رامسر در خانواده ای روحانی دیده به جهان گشود.
در چهار سالگی پدر گرامی خود را از دست داد. در فاصله ی اندک مادر علویه اش نیز بدرود حیات گفت. ایشان در غم فقدان والدین، سوگوار گردید.وی تحت سرپرستی عمه ی مهربان خویش، مسیر دانش و دیانت را دنبال کرد. نخست به رسم آن زمان به مکتب خانه رفت و خواندن و نوشتن و مقداری قرائت قرآن و ادعیه را آموخت. پس از گذراندن این مرحله، برای فراگیری علوم دینی در سال ۱۲۹۱ قمری در یکی از مدارس علمیه مشغول تحصیل شد و به پی گیری تحصیلات علوم دینی پرداخت.در سال ۱۳۰۱ همراه برادر بزرگوار خود مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد حسین تنکابنی عازم قزوین که حوزه ای پررونق داشت شد و در مدرسه ی التفاتیه، مسکن گزید و تحصیلات خود را دنبال کرد.حدود سال ۱۳۰۳ جهت تداوم تحصیلات در نجف ، مرکز علمی جهان تشیع ، به اتفاق برادر خود به بزرگ ترین مرکز علمی شیعه ، نجف اشرف هجرت کرد و در جلسات درس اساتید سرشناس و وارسته ی حوزه ی کهن سال نجف شرکت جست و مبانی علمی خویش را استوار ساخت.
استادان
طی سال های زیادی که در حوزه ی پربرکت نجف به تحصیل و خودسازی مشغول بود. از محضر استادان سرشناس بسیاری بهره برد و نهال جان و فکر خویش را بارور ساخت. شماری از آن آیات عظام که نام آنان به ما رسیده است عبارت اند از:میرزا حبیب الله رشتی (متوفای ۱۳۱۲ قمری) (در فقه )آخوند محمد کاظم خراسانی (متوفای ۱۳۲۹ قمری) (در اصول )ملا علی نهاوندیحاج میرزا حسین میرزا خلیل (متوفای ۱۳۲۶ قمری)حاج آقا رضا همدانی (متوفای ۱۳۲۹ قمری)آقا شیخ عبدالله مازندرانیآقا سید محمد کاظم یزدی متوفای ۱۳۳۷ قمریمقتدای عارفان و آخوند ملا حسین قلی همدانی (۱۳۲۱-۱۲۳۹ قمری)
بازگشت به ایران
آیت الله تنکابنی پس از سال ها تلاش مستمر در کسب علم و فضیلت و اندوختن تجربه های سودمند و آشنایی با علوم و فنون مختلف و دریافت اجازه ی اجتهاد از آخوند خراسانی و دیگران در سال ۱۳۱۹ قمری به تهران که از مراکز علمی ایران قبل از تاسیس مجدد قم بود، عزیمت کرد و مورد استقبال علما قرار گرفت و در آن جا رحل اقامت افکند.
تشکیل خانواده
...


کلمات دیگر: