نهنجه

به قسمت مرکزی گلها نهنج گفته میشود.

باغهای انگور زیاده
مردمان ان همه گچ بر و دروگر هستند
سالمان دره ییلاق انهاست
اودل احمد هم قشلاق

به روستای نهنجه، "ننجه_Nenje" و به اهالی آن" ننجله_Nenjalee" میگویند.
تکه کلام جالب اهالی آن "جانم_janeeem" است. کسانی که از این روستا مهاجرت کرده اند در حرفه گچکاری شهره و زبانزد هستند و کار را از رقبهای خود در شهرهای بندرعباس، زاهدان، تنکابن، تهران، یزد و سایر شهر ها ربوده اند.
نهنجه ای ها به چند طایفه معروف" آلمس بندان ( Almas bandan ) ، کمر بندان ( Kamar bandan ) ، و زلفعلی بندان ( ZolfAli bandan ) " تقسیم میشوند.

باتوجه به فرهنگ لغت نهنج دو معنی دارا می باشد 1 به منعی گندم روی آب 2 به محل تلاقی گلبرگ های گل با ساقه گل نهنج گفته می شود به همین دلیل باتوجه به موقعیت جغرافیایی روستای نهنجه که تقریبا از چهار طرف دربین کوه محصور شده نهنج گفته می شود

نهنجه به دلیل موقعیت مکانی و جغرافیایی که داره. نام گذاری شده.

صداقت و درستی و فرهنگشان زبانزد است.

نهنجه با مردمانی با ایمان و پاکدامن شناخته شده است و این به برکت بیش از چند دهه تبلیغات دینی مرحوم حجت الاسلام و المسلمین آقا کمال گنبدی بوده است. ( شادی روحش صلوات ) .

گفته میشود در منطقه بولاخ مله کاروانسرایی وجود داشته که مدفون شده و نقشه کامل آن نزد درویش حسن است

عده ای از اهالی محترم روستای نهنجه در شهر بوشهر ساکن شده اند، همگی انسانهایی متواضع و شریف هستند