فردریک جان گلدسمید

فردریک جان گلدسمید (انگلیسی: Frederic John Goldsmid؛ ۱۹ مه ۱۸۱۸ – ۱۲ ژانویه ۱۹۰۸) یا گلدسمیت افسر ارتش و کمپانی هند شرقی بریتانیا بود که مأموریت های گوناگونی را برای دولت بریتانیا در خاورمیانه به انجام رساند.
او پس از خدمت نظامی در چین (۱۸۴۰)، هند و ترکیه (۱۸۵۵)، که موجب تسلط وی بر چند زبان آسیایی شد، با برنامه بریتانیا برای اتصال شرق و غرب به وسیله تلگراف در ۱۸۶۱ همکاری کرد. او پس از مذاکره در مورد تلگراف با سران هند، منطقه بلوچستان (امروزه مشترک بین ایران و پاکستان) و امپراتوری عثمانی برای کسب موافقت آن ها، مسئول انتقال و اتصال تلگراف از اروپا به هند در ۱۸۶۴ شد و در ۱۸۶۵، ژنرال مدیر تلگراف هندواروپایی شد؛ پستی که تا ۱۸۷۰ در دست داشت. دانش او از زبان های آسیایی، او را قادر کرد تا مرزهای بین ایران و بلوچستان را در ۱۸۷۱ و مرزهای ایران و افغانستان را در ۱۸۷۲ تعیین کند. این اتفاق در ایران به قرارداد گلدسمید یا حکمیت گلدسمید مشهور است.
او در ۱۸۷۱ مقام شوالیه را به دست آورد.
او در ۱۸۶۵ به هندوستان بازگشت و به کارهای قضایی پرداخت و به دنبال آن، به تحقیق از سرزمین های بیگانه دست زد و به افراد بارتل فر پیوست و پس از آن، کمیسر ارشد ایالت سند شد. پس از فعالیت های زیاد و نشان دادن توانایی و انرژی فراوان از خود، برای ایجاد خطوط تلگراف از اروپا به ایران و بلوچستان و از آنجا به هند، انتخاب شد.