غسل مس میت

غسل مس میت، از غسل های واجبی است که به سبب تماس با مرده لازم آید.البته حکم غسل مس میت مخصوص مسلمانان است
آن جسد، جسد شهید نباشد (شهیدی که غسل ندارد).
کسی که کشتن او به خاطر رجم یا قصاص واجب شده و قبلاً خودش غسل کرده نباشد.
بچه سقط شده ای نباشد که هنوز چهار ماهش تمام نشده است.
بدن میّت سرد شده باشد.
بدن میّت را غسل نداده باشند؛ یعنی سه غسلش تمام نشده باشد.
موی خود را به بدن میّت و همچنین بدن یا موی خود را به موی میّت نرسانده باشد در غیر اینصورت غسل لازم ندارد.
اگر از انسان عضوی جدا شده، بایستی هم گوشت و هم استخوان با هم باشد، اگر قسمتی از بدن کسی از او جدا شود یا خود او مرده است یا زنده، اگر مرده باشد یا بدنش را غسل داده اند یا نداده اند، اگر مرده باشد و بدنش را غسل داده باشند، که لمس آن عضو غسل ندارد، و اگر از مرده ای باشد که هنوز بدنش را غسل نداده اند، یا آن عضو از اعضایی است که اگر متصل هم بود و مسح می شد، غسل مس میّت لازم نبود (مانند موها)، یا از اعضای دیگر است، اگر صورت اول باشد(موها) غسل لازم نیست و اگر صورت دوم باشد، غسل مسّ میّت لازم است و اگر قسمت جدا شده، از انسانی باشد که خود زنده است، سه صورت دارد: یا گوشت تنهاست یا استخوان تنها (مانند دندان) یا گوشت و استخوان هر دو با هم است که در صورت سوم مسّ آن غسل دارد و اما دو صورت قبل غسل مسّ میّت ندارد.
اگر انسان (به ویژه پزشکان و پرستاران و کارمندان بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان ها) بدن انسان مرده ای را که سرد شده و غسل داده شده نیست لمس و مس کنند و حتی جایی از بدن خود را به بدن او برسانند باید غسل «مس میت» کنند.
اگر بدن شخص زنده ای به بدن انسان مرده ای برخورد کند، با چند شرط بر او غسل مس میّت لازم می شود، این شرایط عبارتند از:
غسل مس میت را به دو صورت می توان انجام داد:

[ویکی فقه] غسل مسّ میّت از غسل های واجب می باشد.
غسل مسّ میّت، غسلی است که به سبب لمس بدن میّت بر لمس کننده واجب می شود.
کاربرد فقهی
از احکام آن در باب طهارت سخن گفته اند.
حکم تکلیفی
به قول مشهور، بر کسی که بدن مرده ای را پس از سرد شدن و پیش از غسل دادن او لمس کرده، واجب است غسل کند. از برخی قدما استحباب آن نقل شده است. به قول مشهور، لمس قطعه جدا شده از انسان ، اعم از مرده و زنده، در صورتی که استخوان داشته باشد، موجب غسل است.
حدث بودن
...