محمدرحیم اخوت

محمد رحیم اخوت (زاده آذر ۱۳۲۴) نویسنده و منتقد معاصر ایرانی است.
تعلیق
چهار فصل در بازخوانی شعر
نیمه سرگردان ما (مجموعه داستان)
باقی مانده ها (مجموعه داستان)
شکارچی خرگوش (ترجمه با همکاری حمید فرازنده)
نام ها و سایه ها (رمان)
خورشید (داستان بلند)
نمی شود (رمان)
مشکل آقای فطانت (رمان)
پاییز بود (مجوعه داستان های کوتاه)
تماشا (رمان)
اخوت در محله احمدآباد اصفهان به دنیا آمد. وی نوشتن را در نوجوانی آغاز کرد. نخستین نوشته های خود را در سال ۱۳۴۶ خورشیدی در مجله فردوسی چاپ کرد.
با وقوع انقلاب ایران (۱۳۵۷)، اخوت که دبیر آموزش و پرورش بود ابتدا از تدریس محروم و سپس بازنشسته شد.
اخوت از جمله نویسندگانی است که خیلی دیر به فکر چاپ کتاب افتاد. از این قرار نخستین کتاب وی با عنوان تعلیق در سال ۱۳۷۸ منتشر شد. موفقیت عمده اخوت مدیون رمان نام ها و سایه ها است که پس از انتشار به مرحله نهایی تمام جوایز ادبی راه یافت و از آن میان برنده دو جایزه یلدا و مهرگان شد.

محمدرحیم اخوت (اصفهان 10 آذر 1324ش- )
محمدرحیم خوت
داستان نویس ایرانی و پژوهشگر ادبیات. پس از گذراندن تحصیلات متوسطه و دانشگاهی در رشته ی ادبیات فارسی، در سال 1344 به عنوان معلم وارد سپاه_دانش شد و فعالیتش تا سال 1355 ادامه داشت. اخوت بعد از انقلاب اسلامی از آموزش و پرورش اخراج و سپس بازنشسته شد. او که داستان نویسی را از اواسط دهه ی 1340 با مجله ی فردوسی شروع کرد در سال های دهه ی 1350 و پیش از انقلاب چند کار کودک و نوجوان را (با نام­های قصه­ ی شهرک نور، این پایین خبری نیست، اشکی بر اسفندیار و زهر) به ناشری اصفهانی سپرد که بعدها آنها را از کتابفروشی ها جمع آوری کرد. در سال های ابتدایی بعد از انقلاب به حلقه ی نویسندگان جُنگ اصفهان پیوست و ضمن آموختناز اشخاصی چون محمد_حقوقی، ابوالحسن_نجفی، هوشنگ_گلشیری و احمد_میرعلایی، به نگارش داستان های بعدی اش می پردازد.
اخوت از نویسندگان و ناقدان فصلنامه­ یزنده­ رود است که نقدهای متعددی را در این نشریه و مجلات و روزنامه­ های دیگری چون شرق، کتاب هفته، جامعه سالم، کلک، بخارا و جهان کتاب ارائه کرده است. اولین کار جدی اش، با نام تعلیق (داستان بلند)، در سال 1378 منتشر شد که مورد توجه و تحسین تعدادی از اهالی فرهنگ و ادبیات قرار گرفت. این داستان، با توصیف تابلوهای نقاشی و آثار هنریِ بازمانده از دوره­ ی قاجار، حال و هوای دورانی از دست رفته را در ساختاری مدرنبازآفرینی کرده است. کتاب بعدی او، با عنوان چهارفصل در بازخوانی شعر، مجموعه جستارها و مقاله هایی بود که در چهار فصل به شعرهایی از محمد حقوقی، ضیاء موحد و کیوان قدرخواه پرداخته است. کتاب نیمه­ ی سرگردان ما در سال 1381 به عنوان مجموعه داستان برگزیده ی دومین دوره ی جایزه ی ادبی هوشنگ گلشیری معرفی شد و رمان بعدی او هم با عنوان نام­ ها و سایه­ ها برگزیده ی نخست جایزه ی مهرگان ادب و همچنین جایزه ی ادبی یلدا در سال 1383 شد.
اخوت در آثار خود بخش مشخصی از تاریخ ایران را روایت می­ کند و در بیشتر داستان­ های خود، از فضاهای قدیمی برای خلق داستان­ هایش بهره می گیرد.
کتاب شناسی: تعلیق (داستان بلند- تقش خورشید، 1378)؛ چهارفصل در بازخوانی شعر (نقد ادبی- نقش خورشید، 1379)؛ نیمه­ ی سرگردان ما (مجموعه داستان- نقش خورشید، 1380)؛ نام ها و سایه ها (داستان بلند- آگه، 1382)؛ خورشید (داستان بلند- روزآمد، 1383)؛داس‍ت‍ان ه‍ای ن‍ان‍وش‍ت‍ه (مجموعه داستان- قصه، 1383)؛ باقی­ مانده­ ها (داستان­ های کوتاه- آگاه، 1384)؛ پاییز بود (داستان ­های 85- آگاه، 1386)؛ تا وقتی کسی هست (داستان بلند- آگاه، 1387)؛ داستان­ های 84 (مجموعه داستان- آگاه، 1387)؛ این هم بهار (داستان­ های 86- آگاه، 1387)؛ نمی­ شود (داستان بلند- آگاه، 1387)؛ مشکل آقای فطانت (داستان­ های 87- آگاه، 1388)؛ رویش خاموش گدازه ­ها (ترجمه اشعار امیلی دیکنسون به همراه حمید فرازنده- آگاه، 1388)؛ بیداری... (داستان های ۸۸- کندوکاو، 1389)؛ تماشا (داستان بلند- کندوکاو، 1393)؛ بی­ مرز بی­ مرز (داستان بلند- آگه، 1394)؛ عذاب یا هفت­ خان زندگی (داستان بلند- آگاه، 1394)؛ پی­نوشت خاموشی (مجموعه داستان- آگاه، 1395)؛ نامه­ های سرمدی (داستان بلند- بان، 1397).
منابع:
http://yon.ir/OieSK http://yon.ir/uak4C http://yon.ir/PcXNw http://yon.ir/1i26k http://yon.ir/1NhTz

رجوع شود به: محمدرحیم_اخوت