مهرآباد

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) مزرعه ای ازافشیدجرد از دیه های انار به قم . (تاریخ قم ص 137).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) قریه ای در سیزده فرسنگی شرقی شیراز. (فارسنامه ٔ ناصری ).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان باشتین بخش داورزن شهرستان سبزوار، واقع در 50هزارگزی جنوب شرقی داورزن و 8هزارگزی جنوب شرقی راه تهران به مشهد. سکنه ٔ آن 495 تن است . محصول آن غلات و پنبه و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان باغان بخش شیروان شهرستان قوچان ، واقع در 9هزارگزی شمال خاوری شیروان و سر راه شوسه ٔ عمومی قوچان به شیروان . محصول آن غلات و انگور و میوه . شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تبادکان بخش حومه و ارداک شهرستان مشهد.سکنه ٔ آن 163 تن است . محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) قریه ای دو فرسنگ و نیم میان جنوب و شرق ابرقوه فارس . (فارسنامه ٔ ناصری ).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان توابع شهرستان گلپایگان ، واقع در 30هزارگزی جنوب شرقی گلپایگان و 11هزارگزی شرق راه شوسه ٔخوانسار به گلپایگان . کوهستانی و معتدل . دارای 266 تن سکنه . شغل اهالی زراعت و گله داری است و محصول آن غلات و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان درزآب بخش حومه و ارداک شهرستان مشهد، واقع در 30هزارگزی شمال غربی مشهد و 5هزارگزی شمال راه شوسه ٔ مشهد به قوچان . سکنه ٔ آن 133 تن . محصول آن غلات و چغندر و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد، واقع در 18هزارگزی غرب اسفراین و 7هزارگزی شمال راه مالرو عمومی میان آباد به بینش کش . سکنه ٔ آن 173 تن . محصول آن غلات ، بنشن و پنبه و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان ولایت بخش حومه و ارداک شهرستان مشهد، واقع در44هزارگزی شمال غربی مشهد و یک هزارگزی جنوب کشف رود.سکنه ٔ آن 111 تن است . محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است ازدهستان براکوه بخش جغتای شهرستان سبزوار، واقع در 36هزارگزی شرق جغتای و 8هزارگزی جنوب راه آهن . سکنه ٔ آن 110 تن است . محصول آن غلات ، پنبه ، کنجد و زیره . شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان خواف بخش خواف شهرستان تربت حیدریه ، واقع در 10هزارگزی شرق راه شوسه ٔ تربت به نیازآباد. محصول آن غلات و پنبه و شغل اهالی زراعت و گله داری و کرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) قریه ای در 82هزارگزی قم ، میان ده نار و کاشان و آنجا ایستگاه ترن است .

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) مهرآباد میان رباط. دهی است جزء دهستان خرقان غربی بخش آوج شهرستان قزوین . کوهستانی و سردسیر است . شغل اهالی آن زراعت و قالی و جاجیم بافی است . محصول آن غلات و میوه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) نام ایستگاه میان تهران و شاه آباد در 10هزارگزی تهران .

مهرآباد.[ م ِ ] (اِخ ) از قریه های قاسان . (تاریخ قم ص 138).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ )دهی است از دهستان سیاه رود بخش حومه ٔ شهرستان دماوند، کنار راه شوسه ٔ رودهن به فیروزکوه . کوهستانی و سردسیر است . سکنه ٔ آن 1342 تن است . آب آن از رودخانه ٔ رودهن و محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت و قالیچه و جاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان غار بخش ری شهرستان تهران ،واقع در 10هزارگزی شمال باختری شهر ری و غرب تهران ،کنار راه قزوین . فرودگاه هواپیمایی کشوری در اراضی آن واقع است . دارای 8 خانوار سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1). اکنون جزء شهر تهران است و از صورت روستا خارج شده و شهرت آن به سبب فرودگاه بین المللی تهران است که به نام آن «مهرآباد» خوانده می شود.

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ارشق بخش مرکزی شهرستان خیاو، واقع در 27هزارگزی شمال خیاو و 12هزارگزی راه شوسه ٔ خیاو به اردبیل . منطقه ای است کوهستانی و معتدل . محصول آن غلات و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کاکاوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد. سردسیر. با 120 تن سکنه . محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

مهرآباد. [ م ِ ] (اِخ )دهی است از دهستان دیزجرود بخش عجب شیر شهرستان مراغه ، واقع در 4هزارگزی جنوب عجب شیر و 8هزارگزی مغرب راه شوسه ٔ مراغه به دهخوارقان . جلگه و معتدل و در کناردریاچه است . سکنه ٔ آن 795 تن است . آب آن از رودخانه ٔ قلعه چای و محصول آن غلات ، کشمش ، بادام و کنجد و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).