کلمه جو
صفحه اصلی

ال میکال

فرهنگ فارسی

( آل میکال ) نام خاندانی قدیم به نیشابور و بیهق

لغت نامه دهخدا

( آل میکال ) آل میکال. [ ل ِ ] ( اِخ ) نام خاندانی قدیم به نیشابور و بیهق ، از احفاد میکال بن عبدالواحدبن جبریل بن قاسم بن بکربن دیواستی سوربن سوربن سوربن سوربن فیروزبن یزدجردبن بهرام گور وفرزند او شاه بن میکال است ، و از این دوده است امیرابوالعباس اسماعیل بن عبداﷲبن محمدبن میکال و مقصوره ابن درید به نام ابوالعباس و پدر اوست و پسر ابوالعباس اسماعیل ابومحمد عبداﷲ است. و ابوالعباس در سنه 392 هَ.ق. درگذشته است و او رئیس نیشابور بود و املاک خویش وقف بر خیرات و مبرات کرد. و نیز از این خاندان است امیراحمدبن علی بن اسماعیل میکالی و فرزند اوامیر عالم ابوالفضل عبیداﷲبن احمد صاحب کتاب المنتحل یا المنتخب و کتاب مخزون البلاغه و غیر آن و او صاحب نظم و نثر بوده و او را دیوان رسائل است ، و پسران او امیرحسین و امیرعلی و امیراسماعیل است و امیرعلی را دیوان شعر است و امیر رئیس جمال الامراء علی بن الامیرابی عبداﷲ الحسین از طرف جدّه از این خانواده است.

دانشنامه عمومی

آل میکال. آل میکال خاندانی ایرانی بود که از سده ۳ تا ۵ قمری در خراسان زندگی می کردند و مرتبه های مهمی در دوران مختلف داشتند. آن ها اصالتاً از نسل بزرگان سمرقند پیش از اسلام بودند.
میکال ابن عبدالوحید
محمد ابن میکال، سردار طاهریان
شاه ابن میکال، سردار طاهریان
محمد بن شاه، سردار عباسیان
عبدالله میکالی، فرمانده صفاریان و حاکم اهواز در دوره عباسیان
ابوالعباس اسماعیل، درباری سامانیان
ابوالقاسم علی، از درباریان لشکری عباسیان و سامانیان
ابو محمد عبدالله، درباری سامانی
ابو جعفر میکالی، درباری سامانی
حسنک وزیر، وزیر سلطان محمود غزنوی و رئیس نیشابور
صاحب حسین میکالی، سردار غزنوی و سپس سلجوقی (دومین وزیر طغرل)
اطلاعاتی دربارهٔ میکال ابن عبدالوحید که در قرن ۳ قمری می زیست و نام آل میکال از او گرفته شده است در دست نیست. همچنین اطلاعاتی دربارهٔ سه نسل پیش از میکال موجود نیست ولی به نظر می رسد در این مدت آنها ساکن عراق بودند. نسب آنها به خاندان دیواشتیچ سغدی و بهرام گور می رسد.


کلمات دیگر: