نبرد اوپیس یکی از نبردهای کوروش بزرگ بود که در سپتامبر ۵۳۹ پیش از میلاد رخ داد، این نبرد باعث ضمیمه شدن امپراتوری بابل نو به خاک هخامنشیان شد. مکان دقیق این نبرد شهر اُپیس بر روی رودخانهٔ دجله در ۸۰ کیلومتری بغداد امروزی بوده است، تصور می شود برای رسیدن به اپیس باید از رودخانه عبور می کردند، کسنوفون مورخ یونانی یک پل در آن جا برای عبور را توصیف می کند.
مهم ترین شخصیت بابلی که به ایران پناهنده شده بود، اوگبارو یا گوبارو (به یوانی گوبریاس) فرماندار گوتیوم در زاگرس بود. کوروش و متحد تازه اش برای حمله به بابل می بایست دیوار ماد را دور می زدند که از سیپار بر کنار فرات تا اوپیس بر کنار دجله کشیده شده بود و درازای آن تقریباً ۳۸ کیلومتر بود. ممکن است کوروش دجله را فقط از سوی جنوب اوپیس دور زده باشد. نظر اسمیت این است که مسیر دجله، پیش از حمله به اوپیس، تغییر داده شده بود. برابر رویدادنامه نبونعید، در ماه سپتامبر بود که کوروش «در اوپیس، بر روی دجله، با سپاه اکد نبرد کرد.» ایرانیان در دهم اکتبر «بدون جنگ» قادر به فتح سیپار شدند.
مهمترین منبع تاریخی این نبرد، رویدادنامه نبونعید که بخشی از مجموعه رویدادنامه بابلی است و تاریخ بابل باستان را روایت می کند. اطلاعات اندکی نیز از طریق استوانه کوروش به دست آمده است. اطلاعات بیشتر توسط تاریخ نگاران یونانی، هرودوت و کسنوفون، فراهم شده است. البته ، هیچ یک از این نامی از این نبرد نبرده اند و اطلاعات آنها تفاوت بسیاری با روایت منابع بابلی و پارسی دارد. تاریخ پژوهان ترجیح می دهند که بر اساس رویدادنامه نبونعید که معاصر زمان نبرد بوده است، آن را روایت کنند. این رویدادنامه بر حوادث امپراتوری بابل نو متمرکز است و اطلاعات اندکی درباره رویدادهای پیرامون آن به دست می دهد. هرچند شرح حوادث سال ۵۳۹ پیش از میلاد به طور دست نخورده در اختیار است، اما اطلاعات کمی درباره فعالیت های کوروش پیش از این سال ارائه کرده است. همچنین، به جهت فقدان اطلاعات سال های ۵۴۷ تا ۵۳۹ پیش از میلاد، عملاً، ارزش اطلاعات سال ۵۳۹ کاهش می یابد.
مهم ترین شخصیت بابلی که به ایران پناهنده شده بود، اوگبارو یا گوبارو (به یوانی گوبریاس) فرماندار گوتیوم در زاگرس بود. کوروش و متحد تازه اش برای حمله به بابل می بایست دیوار ماد را دور می زدند که از سیپار بر کنار فرات تا اوپیس بر کنار دجله کشیده شده بود و درازای آن تقریباً ۳۸ کیلومتر بود. ممکن است کوروش دجله را فقط از سوی جنوب اوپیس دور زده باشد. نظر اسمیت این است که مسیر دجله، پیش از حمله به اوپیس، تغییر داده شده بود. برابر رویدادنامه نبونعید، در ماه سپتامبر بود که کوروش «در اوپیس، بر روی دجله، با سپاه اکد نبرد کرد.» ایرانیان در دهم اکتبر «بدون جنگ» قادر به فتح سیپار شدند.
مهمترین منبع تاریخی این نبرد، رویدادنامه نبونعید که بخشی از مجموعه رویدادنامه بابلی است و تاریخ بابل باستان را روایت می کند. اطلاعات اندکی نیز از طریق استوانه کوروش به دست آمده است. اطلاعات بیشتر توسط تاریخ نگاران یونانی، هرودوت و کسنوفون، فراهم شده است. البته ، هیچ یک از این نامی از این نبرد نبرده اند و اطلاعات آنها تفاوت بسیاری با روایت منابع بابلی و پارسی دارد. تاریخ پژوهان ترجیح می دهند که بر اساس رویدادنامه نبونعید که معاصر زمان نبرد بوده است، آن را روایت کنند. این رویدادنامه بر حوادث امپراتوری بابل نو متمرکز است و اطلاعات اندکی درباره رویدادهای پیرامون آن به دست می دهد. هرچند شرح حوادث سال ۵۳۹ پیش از میلاد به طور دست نخورده در اختیار است، اما اطلاعات کمی درباره فعالیت های کوروش پیش از این سال ارائه کرده است. همچنین، به جهت فقدان اطلاعات سال های ۵۴۷ تا ۵۳۹ پیش از میلاد، عملاً، ارزش اطلاعات سال ۵۳۹ کاهش می یابد.
wiki: نبرد اوپیس