آلفردو آستیز. آلفردو آستیز (انگلیسی: Alfredo Astiz؛ زادهٔ ۸ نوامبر ۱۹۵۱) فرد نظامی اهل آرژانتین است. وی یک فرمانده سابق (فرمانده نیروی دریایی)، افسر اطلاعاتی، نیروی دریایی و تکاور نیروی دریایی است که در دوران دیکتاتوری نظامی خورخه رافائل ویدلا (۱۹۷۶–۱۹۸۳) خدمت کرده است.
آلفردو آستیز با عنوان بدنام فرشته بلوند مرگ شهرت داشت. او در سال ۱۹۹۸ پس از یک مصاحبه مطبوعاتی پس از آنکه از اقدامات خود در دوران خدمت در ارتش دفاع کرد، از ارتش آرژانتین برکنار شد. او عضو گروه تی جی (گروه تاکتیکی غواصان ۳٫۳٫۲) مستقر در مدرسه مکانیک نیروی دریایی (ESMA) در بوئنوس آیرس از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ بود. این مدرسه به عنوان یک زندان سری و مرکز شکنجه برای زندانیان سیاسی به کار گرفته می شد. حدود ۵٬۰۰۰ زندانی در آن سال ها در زندان بودند و مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفتند. جی تی ۳٫۳٫۲ در برخی از مرگ های قریب به ۸٬۹۶۱ تن و جرائم دیگر دخیل بوده است.
در سال ۱۹۸۳ پس از احیای دولت دموکراتیک در آرژانتین، پرونده آسیتز که متخصص در امور تاکتیک های نفوذ بود توسط یک کمیسیون ملی مورد بررسی قرار گرفت. او در دسامبر ۱۹۷۷ در ربودن دوازده فعال حقوق بشر، از جمله آسوسنا ویافلور و دو راهبه تبعه فرانسه لیونی دوکه و آلیس دومون، که راهبه های کاتولیک بودند، دست داشت. هیچ یک از این دوازده نفر دیگر دیده نشدند و گفته شد همه آن ها کشته شده اند و گفته می شود که در اواخر سال ۱۹۷۷ در میان اجسادی بودند که در سواحل جنوب بوئنوس آیرس بر اثر شسته شدن خاک قبرها پیدا شدند. در آغاز سال ۱۹۸۲، در جنگ فالکلند آسیتز خودش را همراه با تیم خود تسلیم نیروهای بریتانیا کرد. سوئد و فرانسه می خواستند از او در مورد «ناپدید شدن» اتباع خود سؤال کنند، اما با در نظر گرفتن پروتکل و مسائل قرارداد ژنو، پادشاهی متحد بریتانیا او را توسط یک پلیس بریتانیایی تحت بازجویی قرار داد. آسیتز از پاسخ دادن به هر سؤالی امتناع کرد. انگلستان در تصمیم از این که او را به حال خود گذاشته یا محاکمه اش کند تردید داشت و به آن فکر نکرده بود، و از آنجا که جرائمی که آسیتز در آرژانتین مرتکب شده بود برای پیگرد قانونی در قانون بین المللی حقوق بشر تعریف نشده بود. او را به آرژانتین بازگرداندند. در سال ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷، آرژانتین قانون عفو را از مجلس گذراند. به طوریکه یک عفو عمومی به افسران نظامی و امنیتی برای جرائمی که در طول جنگ کثیف مرتکب شده بودند، صادر شد.
در سال ۱۹۹۰ یک دادگاه فرانسوی آسیتز را طی یک محاکمه غیابی محکوم کرد و او را به خاطر ربودن آلیس دومون و لیونی دوکه، به حبس ابد محکوم نمود.
آلفردو آستیز با عنوان بدنام فرشته بلوند مرگ شهرت داشت. او در سال ۱۹۹۸ پس از یک مصاحبه مطبوعاتی پس از آنکه از اقدامات خود در دوران خدمت در ارتش دفاع کرد، از ارتش آرژانتین برکنار شد. او عضو گروه تی جی (گروه تاکتیکی غواصان ۳٫۳٫۲) مستقر در مدرسه مکانیک نیروی دریایی (ESMA) در بوئنوس آیرس از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ بود. این مدرسه به عنوان یک زندان سری و مرکز شکنجه برای زندانیان سیاسی به کار گرفته می شد. حدود ۵٬۰۰۰ زندانی در آن سال ها در زندان بودند و مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفتند. جی تی ۳٫۳٫۲ در برخی از مرگ های قریب به ۸٬۹۶۱ تن و جرائم دیگر دخیل بوده است.
در سال ۱۹۸۳ پس از احیای دولت دموکراتیک در آرژانتین، پرونده آسیتز که متخصص در امور تاکتیک های نفوذ بود توسط یک کمیسیون ملی مورد بررسی قرار گرفت. او در دسامبر ۱۹۷۷ در ربودن دوازده فعال حقوق بشر، از جمله آسوسنا ویافلور و دو راهبه تبعه فرانسه لیونی دوکه و آلیس دومون، که راهبه های کاتولیک بودند، دست داشت. هیچ یک از این دوازده نفر دیگر دیده نشدند و گفته شد همه آن ها کشته شده اند و گفته می شود که در اواخر سال ۱۹۷۷ در میان اجسادی بودند که در سواحل جنوب بوئنوس آیرس بر اثر شسته شدن خاک قبرها پیدا شدند. در آغاز سال ۱۹۸۲، در جنگ فالکلند آسیتز خودش را همراه با تیم خود تسلیم نیروهای بریتانیا کرد. سوئد و فرانسه می خواستند از او در مورد «ناپدید شدن» اتباع خود سؤال کنند، اما با در نظر گرفتن پروتکل و مسائل قرارداد ژنو، پادشاهی متحد بریتانیا او را توسط یک پلیس بریتانیایی تحت بازجویی قرار داد. آسیتز از پاسخ دادن به هر سؤالی امتناع کرد. انگلستان در تصمیم از این که او را به حال خود گذاشته یا محاکمه اش کند تردید داشت و به آن فکر نکرده بود، و از آنجا که جرائمی که آسیتز در آرژانتین مرتکب شده بود برای پیگرد قانونی در قانون بین المللی حقوق بشر تعریف نشده بود. او را به آرژانتین بازگرداندند. در سال ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷، آرژانتین قانون عفو را از مجلس گذراند. به طوریکه یک عفو عمومی به افسران نظامی و امنیتی برای جرائمی که در طول جنگ کثیف مرتکب شده بودند، صادر شد.
در سال ۱۹۹۰ یک دادگاه فرانسوی آسیتز را طی یک محاکمه غیابی محکوم کرد و او را به خاطر ربودن آلیس دومون و لیونی دوکه، به حبس ابد محکوم نمود.
wiki: آلفردو آستیز