کهن بال

آرکئوپتریکس، یا کهن بال (به انگلیسی: Archaeopteryx)، دایناسوری گوشتخوار از دورهٔ ژوراسیک می باشد. این دایناسور از نیاکان پرندگان به شمار می رود که حدود ۱۵۰ تا ۱۵۵ میلیون سال قبل در دوره ژوراسیک در مجمع الجزایری در دریای گرمسیری کم عمق در جنوب آلمان زمانیکه اروپا خیلی نزدیک به استوا بوده است، می زیسته است. اندازه و شکل کهن بال مثل زاغی اروپایی است که می توانسته تا ۵/. متر در طول رشد کند. با وجود اینکه آن ها اندازهٔ کوچک، بالهای وسیع و توانایی برای پرواز داشتند، کهن بال نسبت به پرندگان امروزی اشتراکات بیشتری با دایناسورهای دَدپا کوچک داشتند، بخصوص ویژگی های بعدی را با دینونیکوسور درومااوساروس و ترودونتیدس به اشتراک گذاشتند، آرواره ها با دندان های تیز، سه انگشت با چنگال ها، یک دم استخوانی بلند، انگشتان پای دوم (چنگال کشنده)، پرها و ویژگی های اسکلتی مختلف.
آرکئوپتریکس از کلمه یونانی |ἀρχαῖος به معنی باستانی و کلمه یونانی |πτέρυξ به معنای بالدار گرفته شده و به معنای کهن بال است. این پرنده گاه با نام آلمانی Urvogel (نیا-پرنده) نیز نامیده می شود.
کهن بال، در سال ۱۸۶۱ در بندر باواریا کشف شد، و پس از فقط ۲ سال چارلز داروین تحقیقاتش را روی گونه اصلی منتشر کرد و یک بخشی از مدرک کلیدی بحث در مورد تکامل شد. در طی سال ها، بیشتر از نه سنگواره از کهن بال بدست آمده است.
پگاه مرغ