آرتور لندن. آرتور لندن (به انگلیسی: Artur London؛ زادهٔ ۱ فوریهٔ ۱۹۱۵ – درگذشتهٔ ۸ نوامبر ۱۹۸۶) نویسنده، و سیاست مدار اهل جمهوری چک و متهم در دادگاه اسلنسکی Slánský بود. او در استراوا واقع در منطقه مرزی موراویا در مرز اتریش-مجارستان در یک خانواده یهودی به دنیا آمد.
در سال ۱۹۶۳، لندن «اسپانیا»، کتابی در مورد تجربه شخصی اش در جنگ داخلی اسپانیا، را منتشر کرد.
این زن و شوهر همچنین کتاب اعتراف را در سال ۱۹۶۸ نوشتند که یک کتاب خاطرات در مورد سختی های دوران دادگاه پراگ می باشد.
ترجمه انگلیسی این کتاب توسط آلیستر همیلتون در سال ۱۹۶۸ منتشر شد. در حالی که متهمین اصلی از لندن ارشدتر بودند، لندن با نوشتن این کتاب، در سراسر جهان برجسته شد.
از این کتاب در سال ۱۹۷۰ فیلمی به نام اعتراف، به کارگردانی کوستا گاوراس با بازی ایو مونتان و سیمون سینیوره ساخته شده است.
لندن سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷ را در مسکو گذراند. در سال ۱۹۳۷، در طول جنگ داخلی اسپانیا، او به بارسلونا رفت و در آنجا او وارد خدمت نظامی شد، وی در کمیساریای خلق در امور داخلی که تحت کنترل وزارت کشور شوروی بود، کار می کرد. او پس از شکست جمهوریخواهان به فرانسه نقل مکان کرد. در جنگ جهانی دوم او در مقاومت فرانسه فعال بود، در همین ارتباط وی توسط نازیها دستگیرشده و به اردوگاه کار اجباری ماوتهاوزن فرستاده شد.
پس از جنگ، او در سوئیس زندگی کرد، اما به زودی با خانواده اش به پراگ نقل مکان کرد، جایی که او رهبر حزب کمونیست چکسلواکی شده و در سال ۱۹۴۸ معاون وزیر امور خارجه شد.
در سال ۱۹۵۱، او در چکسلواکی بازداشت شد و همزمان با متهم رودولف اسلنسکی در دادگاه اسلنسکی، یکی از چندین دادگاه های نمایشی که در آن زمان علیه کمونیستهای اروپای شرقی راه اندازی شد، شرکت کرد. او که به صهیونیسم، تروتسکیسم و تیتویست متهم شده، مجبور شد اعتراف کند و به زندان ابد محکوم شد. پس از محاکمه اسلنسکی، لندن با مقامات همکاری کرد و به عنوان یکی از شاهدان اصلی در سایر فرایندهای سیاسی علیه دیگر کمونیستهای چکسلواکی، مانند ادوارد گولداستوکر، جوزف پاول، اوسوالد زاوادسکی، گوستاو هوشاک، اوتاکار هرمادکو و دیگران، خدمت کرد. پس از مرگ ژوزف استالین در سال ۱۹۵۳، لندن در سال ۱۹۵۵ آزاد شد.
در سال ۱۹۶۳، لندن «اسپانیا»، کتابی در مورد تجربه شخصی اش در جنگ داخلی اسپانیا، را منتشر کرد.
این زن و شوهر همچنین کتاب اعتراف را در سال ۱۹۶۸ نوشتند که یک کتاب خاطرات در مورد سختی های دوران دادگاه پراگ می باشد.
ترجمه انگلیسی این کتاب توسط آلیستر همیلتون در سال ۱۹۶۸ منتشر شد. در حالی که متهمین اصلی از لندن ارشدتر بودند، لندن با نوشتن این کتاب، در سراسر جهان برجسته شد.
از این کتاب در سال ۱۹۷۰ فیلمی به نام اعتراف، به کارگردانی کوستا گاوراس با بازی ایو مونتان و سیمون سینیوره ساخته شده است.
لندن سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷ را در مسکو گذراند. در سال ۱۹۳۷، در طول جنگ داخلی اسپانیا، او به بارسلونا رفت و در آنجا او وارد خدمت نظامی شد، وی در کمیساریای خلق در امور داخلی که تحت کنترل وزارت کشور شوروی بود، کار می کرد. او پس از شکست جمهوریخواهان به فرانسه نقل مکان کرد. در جنگ جهانی دوم او در مقاومت فرانسه فعال بود، در همین ارتباط وی توسط نازیها دستگیرشده و به اردوگاه کار اجباری ماوتهاوزن فرستاده شد.
پس از جنگ، او در سوئیس زندگی کرد، اما به زودی با خانواده اش به پراگ نقل مکان کرد، جایی که او رهبر حزب کمونیست چکسلواکی شده و در سال ۱۹۴۸ معاون وزیر امور خارجه شد.
در سال ۱۹۵۱، او در چکسلواکی بازداشت شد و همزمان با متهم رودولف اسلنسکی در دادگاه اسلنسکی، یکی از چندین دادگاه های نمایشی که در آن زمان علیه کمونیستهای اروپای شرقی راه اندازی شد، شرکت کرد. او که به صهیونیسم، تروتسکیسم و تیتویست متهم شده، مجبور شد اعتراف کند و به زندان ابد محکوم شد. پس از محاکمه اسلنسکی، لندن با مقامات همکاری کرد و به عنوان یکی از شاهدان اصلی در سایر فرایندهای سیاسی علیه دیگر کمونیستهای چکسلواکی، مانند ادوارد گولداستوکر، جوزف پاول، اوسوالد زاوادسکی، گوستاو هوشاک، اوتاکار هرمادکو و دیگران، خدمت کرد. پس از مرگ ژوزف استالین در سال ۱۹۵۳، لندن در سال ۱۹۵۵ آزاد شد.
wiki: آرتور لندن