کلمه جو
صفحه اصلی

عمره القضاء

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] عُمْرَةُ الْقَضاء حج عمره پیامبر(ص) و مسلمانان در سال هفتم هجری است. براساس صلح حدیبیه، مسلمانان اجازه داشتند یک سال پس از صلح، سه روز وارد مکه شده و حج عمره انجام دهند. پیامبر و مسلمانان نیز از این فرصت استفاده کرده و به حج عمره رفتند. پیامبر(ص) افراد مُسلحی را در بیرون مکه قرار داد که اگر اهالی مکه قصد حمله داشتند، مسلمانان بتوانند از خود دفاع کنند. پیامبر در این حج، طواف را در حالی که سوار بر شتر بود انجام داد و با عصای خود حجر الأسود را لمس کرد. آیه ۱۹۴ سوره بقره درباره این واقعه نازل شده است.
مسلمانان در ماه ذی القعده سال ششم هجرت، به منظور انجام عمره به سمت مکه حرکت کردند. اما به جهت مخالفت مشرکان مکه، موفق به انجام حج نشدند. در نهایت صلح حدیبیه میان مسلمانان و مشرکان مکه نوشته شد. براساس این صلح، مسلمانان در سال ششم اجازه انجام حج نداشتند اما در سال بعد (سال هفتم) می توانستند به مدت سه روز وارد مکه شده و عمره به جای بیاورند.
پیامبر اسلام به همراه بسیاری مسلمانان در ماه ذی القعده سال هفتم هجری برای انجام حج عمره به سمت مکه حرکت کردند. این حج، به جهت این که در حقیقت قضای حج سال قبل محسوب می شد؛ «عمرة القضاء» نامیده شد. همچنین با نام های مختلفی همچون «عمرة القضیة»، «غزوة القضاء»، «عمرة الصّلح»، و «عمرة القصاص» نیز شناخته می شود.

پیشنهاد کاربران



کلمات دیگر: