مترادف پوستین دوز : پوست پیرا، فراء، واتگر
پوستین دوز
مترادف پوستین دوز : پوست پیرا، فراء، واتگر
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
پوستپیرا، فراء، واتگر
فرهنگ فارسی
دهی در شهرستان تبریز
لغت نامه دهخدا
پوستین دوز. (نف مرکب ) آنکه پوستین دوزد. فرّاء. (دهار). واتگر .موئینه دوز.
پوستین دوز. (اِخ ) دهی از دهستان پیچرانلو بخش باجگیران شهرستان قوچان ، واقع در 48هزارگزی جنوب باختری باجگیران و سه هزارگزی شمال راه مالرو عمومی باجگیران به بی بهره . کوهستانی ، سردسیر. دارای 124 تن سکنه . آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات و تریاک . شغل اهالی زراعت و گلیم و قالیچه بافی و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
پوستین دوز. (اِخ ) دهی جزء بخش سراسکند شهرستان تبریز، واقع در هشتهزارگزی جنوب سراسکند و هشتهزارگزی شوسه ٔ سراسکند بسیاه چمن و سه هزارگزی خط آهن مراغه به میانه . کوهستانی ، معتدل . دارای 310 سکنه . آب آن از چشمه و رودخانه . محصول آنجا غلات و حبوبات . شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
پوستین دوز. ( اِخ ) دهی از دهستان بالا رخ بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه ، واقع در 48 هزارگزی شمال خاوری کدکن. دامنه ،معتدل. دارای 50 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات و خشکبار، شغل اهالی زراعت و گله داری و کرباس بافی و راه آن مالرو است. از حیدرآباد و حاجی آباد میتوان اتومبیل برد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
پوستین دوز. ( اِخ ) دهی از دهستان پیچرانلو بخش باجگیران شهرستان قوچان ، واقع در 48هزارگزی جنوب باختری باجگیران و سه هزارگزی شمال راه مالرو عمومی باجگیران به بی بهره. کوهستانی ، سردسیر. دارای 124 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات و تریاک. شغل اهالی زراعت و گلیم و قالیچه بافی و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).
پوستین دوز. ( اِخ ) دهی جزء بخش سراسکند شهرستان تبریز، واقع در هشتهزارگزی جنوب سراسکند و هشتهزارگزی شوسه سراسکند بسیاه چمن و سه هزارگزی خط آهن مراغه به میانه. کوهستانی ، معتدل. دارای 310 سکنه. آب آن از چشمه و رودخانه. محصول آنجا غلات و حبوبات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).
پوستین دوز. (اِخ ) دهی از دهستان بالا رخ بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه ، واقع در 48 هزارگزی شمال خاوری کدکن . دامنه ،معتدل . دارای 50 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات و خشکبار، شغل اهالی زراعت و گله داری و کرباس بافی و راه آن مالرو است . از حیدرآباد و حاجی آباد میتوان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۱۱۷ نفر (۳۵خانوار) بوده است.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۱۲۴ نفر (۲۴ خانوار) بوده است.