طرخوران
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طرخوران . [ طَ خ ُ ] (اِخ ) فَم و طرخوران از معظمات دهات تفرش است ، هوایش معتدل است و آبش از چشمه ها و کاریز که از آن کوهها برمیخیزد و ارتفاعاتش پنبه و غله و میوه بود و اکثر اوقات آنجا ارزانی بود و مردم آنجا شیعی اثناعشری اند. حقوق دیوانیش ششهزار دینار است . (نزهةالقلوب چ اروپا ص 68). و در فرهنگ جغرافیائی ایران آمده است : نام یکی از بخشهای چهارگانه ٔ شهرستان اراک . این بخش از شمال به بخش نوبران ساوه و از طرف خاور و جنوب خاوری به بخش دستجرد شهرستان قم و از طرف جنوب و باختر به بخش فرمهین شهرستان اراک محدود است . بطور کلی منطقه ای است کوهستانی . هوای دهستانهای تفرش ، آشتیان و نقاط مرتفع سردسیر سالم و کناررودخانه ٔ قره چای حدود دهستان رودبار معتدل است . این بخش از 3 دهستان بنام تفرش ، آشتیان ، رودبار تشکیل شده . جمع قراء بخش 83 آبادی بزرگ و کوچک و جمعیت آن در حدود 45 هزار نفر است . مرکز بخش قصبه ٔ طرخوران واقع در مرکز دهستان تفرش میباشد. از راه شوسه ٔ قم به اراک در حدود صالح آباد جزء دهستان راهجرد راه فرعی آشتیان منشعب پس از عبور از آشتیان و گرکان از طریق گردنه ٔ نقره کمر به طرخوران منتهی و همه روزه اتومبیل رفت و آمد مینماید. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
حرکت مشکل است بر بنده
گرچه از فَم به طرخوران باشد.
؟
طرخوران. [ طَ خ ُ] ( اِخ ) قصبه مرکز بخش طرخوران و دهستان تفرش شهرستان اراک ، 72هزارگزی شمال خاوری اراک. کوهستانی ، سردسیر خوش آب و هوا. مختصات جغرافیائی آن بدین شرح است : طول 50 درجه و 20 ثانیه و عرض 34 درجه و 40 دقیقه و 30 ثانیه. 1980 متر از سطح دریا مرتفعتر است. جمعیت قصبه 5750 تن. آب آن از 12 رشته قنات. محصول آنجا غلات و انواع میوه جات و صیفی. شغل مردان زراعت و جزئی گله داری و کسب و نجاری. اکثر مردان برای تأمین معاش به تهران رفته و برمیگردند. صنایع دستی زنان قالیچه بافی. ادارات بخشداری ، بهداری ، پست و تلفن و آمار بخش در این قصبه قرار دارد و در حدود 50 باب دکاکین مختلف و دبستان دارد. بوسیله تلفن با اراک و ساوه و تهران مربوط است. مزارع مبارک آباد، بادقوچی ، منصورآباد جزء این قصبه است. تاریخ تعمیر مسجد قدیمی آن 1260 هَ. ق. است و زیارتگاهی نیز دارد. از طریق گردنه ٔنقره کمر، گرکان ، آشتیان به اراک و تهران راه شوسه دارد. این راه در صالح آباد به شوسه قم و اراک متصل میگردد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ) :
حرکت مشکل است بر بنده
طرخوران . [ طَ خ ُ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان ساوه ، در 9000گزی جنوب ساوه . جلگه ، معتدل ، مالاریائی . 70 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه ٔ وفرقان . محصول آنجا غلات ، پنبه ، بنشن . شغل اهالی زراعت ، گله داری و جاجیم و گلیم بافی و راه آن مالرو است . این ده قشلاق چند خانوار از ایل شاهسون بغدادی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
دانشنامه عمومی
طرخوران روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان ساوه در استان مرکزی ایران.