محمود شهابی خراسانی

محمود شهابی خراسانی، از حقوقدان های برجسته عصر پهلوی، فقیه و از استادان دانشگاه تهران بود. وی همچنین استاد راهنمای رساله دکتری سید محمد بهشتی بوده است.
سید موسی صدر
علی شریعتمداری
نورعلی تابنده
ناصر کاتوزیان
سید حسن امین
علی اصغر فقیهی
محمود شهابی که به شهابی خراسانی و شهابی تربتی هم معروف است فرزند عبدالسلام تربتی ملقب به شهاب در سال ۱۲۸۰ش در تربت حیدریه متولد شد. تحصیلات خویش را در مشهد و نجف و اصفهان پی گرفت و به درجه اجتهاد رسید. میرزا حسن موسوی بجنوردی، میرزا محمد آقازاده (فرزند آخوند خراسانی) و ادیب نیشابوری از استادان وی بوده اند.
محمود شهابی در سال ۱۳۱۰ راهی تهران شد و در این شهر ماندگار گشت. وی در این شهر به تدریس علوم معقول و منقول اشتغال داشت و بعد از ایجاد دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ برای تدریس در زمینه حقوق و علوم سیاسی به دانشکده حقوق دعوت شد و به تدریس فقه و حقوق پرداخت. رتبه محمود شهابی در دانشگاه تهران استاد ممتاز بود و نزدیک به نیم قرن به تدریس اشتغال داشت. برادر وی علی اکبر شهابی نیز از مدرسین مدارس دینی و استادان دانشگاه بود. محمود شهابی مدتی هم در شورای عالی فرهنگ عضویت داشته و چند وقت نیز قاضی تجدید نظر در محاکم شرعی بود. وی پس از بازنشستگی راهی فرانسه شده و در حوالی شهر استراسبورگ اقامت گزید.
شهابی در علوم متنوع دارای اطلاعات وسیع بود. سید حسن امین نقل می کند که بدیع الزمان فروزانفر هر گاه مشکل علمی داشت آن را از محمود شهابی می پرسید.

[ویکی شیعه] محمود شهابی، استاد دانشگاه تهران و عضو شورای عالی فرهنگ. وی در سال ۱۲۸۲ش در تربت حیدریه متولد شد. در موطن خود، مشهد، اصفهان و قم به تحصیل فقه، اصول و فلسفه پرداخت.
شهابی، از سال ۱۳۱۰ در تهران در مدرسه معقول و منقول، در مدرسه سپهسالار، به تدریس معقول پرداخت. او در سال ۱۳۲۰ به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمد و در سال ۱۳۴۲ رئیس گروه فقه و حقوق شد.
شهابی، همچنین در شورای عالی فرهنگ عضویت داشت و چندی نیز حاکم تجدید نظر در محاکم شرع بود.