کلمه جو
صفحه اصلی

نیک شهر

فرهنگ فارسی

یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان چاه بهار استان هشتم. این بخش در شمال شهرستان واقع شده است . کوهستانی گرمسیر. این بخش دو رودخانه بنام گه و راپچ دارد که آبادیهای این بخش را مشروب میسازند. این بخش دو دهستان و ۸۷ ده دارد که سکنه مجموع ۱۸٠٠٠ تن میباشد. مرکز بخش قصبه نیکشهر است که نام قدیمی آن [ گه ] بوده است . راه شوسه نیمه تمام ایرانشهر به چاه بهار از قصبه نیکشهر و تقریبا از وسط بخش میگذرد .
نام یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان چاه بهار و همچنین نام قصبه مرکز بخش است . در شمال چاه بهار واقع شده و حدود آن بشرح زیر است : از طرف شمال به بمپور از شهرستان ایرانشهر از مشرق به بخش قصر قند از جنوب به بخش مرکزی چاه بهار و دهستان کنارک از مغرب به بخش کهنوج از شهرستان جیرفت . منطقه ای کوهستانی و گرمسیر است . آب قرائ بخش از قنوات رودخانه و چشمه تامین می شود .

لغت نامه دهخدا

نیک شهر. [ ش َ ] ( اِخ ) نام یکی از بخشهای چهارگانه ٔشهرستان چاه بهار و همچنین نام قصبه مرکز بخش است. در شمال چاه بهار واقع شده و حدود آن به شرح زیر است :از طرف شمال به بمپور از شهرستان ایرانشهر، از مشرق به بخش قصرقند، از جنوب به بخش مرکزی چاه بهار و دهستان کنارک ، از مغرب به بخش کهنوج از شهرستان جیرفت. منطقه ای کوهستانی و گرمسیر است. آب قراء بخش از قنوات و رودخانه و چشمه تأمین می شود. این بخش دارای دو رودخانه است : اول رودخانه گِه ْ که از ارتفاعات نیک شهر و هیچان سرچشمه گرفته پس از مشروب نمودن آبادیهای اطراف خود وارد دهستان کنارک می شود، رودخانه مذکور از نیکوجهان که گذشت خشک و بی آب است. دوم رودخانه راپچ ، این رودخانه از ارتفاعات فنوج بخش بمپور و بنت سرچشمه گرفته پس از مشروب نمودن آبادیهای اطراف خود وارد دهستان کنارک شده در خورکالک به دریا می ریزد.
بخش نیک شهر جزو شهرستان چاه بهار است و از دو دهستان به شرح زیر تشکیل شده است. 1- دهستان بنت دارای 33 آبادی و 7500 نفر جمعیت. 2- دهستان نیک شهر دارای 54 آبادی و 10500 نفر جمعیت.
جمع قراء بخش 87 قطعه و جمعیت آن ها 18000 نفر است. مرکز بخش قصبه نیک شهر است که نام قدیم آن گِه ْ بوده. جاده ایرانشهر به چاه بهار از قصبه ٔنیک شهر و تقریباً از وسط بخش می گذرد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).

دانشنامه عمومی

نیک شَهر یکی از شهرهای استان سیستان و بلوچستان ایران در منطقه چابهار (جنوب بلوچستان) است.
تباهگ: یک نوع گوشت خشک شده می باشد.
تنورچه: گوشتی که در تنورهای محلی پخت می شود.
چانگال: از مخلوط خرما، نان و روغن درست می شود.
نان تیموش: یک نوع نان خیلی نازک است.
هارگ: یک نوع خرمایی پخته شده است.
شهرستان نیک شهر به لحاظ اقلیمی، دارای اقلیم گرم بوده، از رودخانه های مهم آن می توان به رودخانه کاجو، تنگ سرحه، بنت، نیک شهر ـ داروکان و نسفران اشاره نمود. این شهرستان جزو نواحی کوهستانی استان به شمار می رود و کوه های آهوران مهم ترین ارتفاعات این شهرستان را تشکیل می دهند.بیشتریت محصولات کشاورزی این شهرستان خرما، برنج و مرکبات می باشد.
مردم این شهرستان از نژاد بلوچ هستند و به زبان بلوچی تکلم می کنند و پیرو دین مبین اسلام و مذهب تسنن هستند.
نام قدیم شهرستان نیک شهر «گِه» به معنی گِهتر و بهتر بوده است که در سال ۱۳۲۰ هجری شمسی در زمان رضا شاه به نیک شهر تغییر نام یافت و در خردادماه سال ۱۳۶۹ از شهرستان چابهار منفک و به شهرستان تبدیل شد. شهرستان نیک شهر با داشتن سابقه تاریخی درخشان در برگیرنده آثار تاریخی و باستانی ارزشمندی است که از دیدگاه باستان شناسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. سفالینه های بدست آمده در بررسی های باستان شناسی در گمانه زنی ها قدمت این شهرستان را بالای پنج هزار سال تخمین می زند شهرستان نیک شهر با بیش از ۳۰۰ اثر تاریخی و آثار دورهٔ اسلامی یکی از کانون های آثار باستانی در سطح استان است.


کلمات دیگر: